Ne güzel sözler bunlar.Buna layık mıyım bilemiyorum.Çok iyisiniz yardımınız için sağolun.Ne yazıkki Ankara Gata da yatacağım.Hayırlısı olsun.Biraz evvel çocuklarıma durumu açıkladım.12 yaşındaki oğlum her zamanki gibi ilsini kardeşine vererek hüznünü yatıştırmaya çalıştı.8 yaşındaki oğlumsa bol bol göz yaşı döktü.Hastane deyince ameliyat geliyor aklına küçüğümün,hiç sevmez hastaneleri.Topu topu 2 kere gittiği için belki de Ona durumun farklı olacağını,ziyarete gelebileceklerini(!),sadece uyuyup,ialaç almam gerektiğini söyledim.Yorulmuşum dinlendirecekler dedim.Evde ben seni yatırırım yemeği abim yapar ben ortalığı toplarım dedi yaa.Bu ilaçların sadece hastanede verilebilecek ilaçlar olduğunu,sağlığımı doktorların kontrol etmesi gerektiğini söyleyince razı geldi.Yalan söylemeyi doğru bulmadım,yakalardı beni mutlaka Anlatmasam yarın okuldan geldiklerinde beni bulamayınca özellikle büyük olan meraklanırdı.Paniktir o.Babası ne dese kafada bir sürü şey kurup çözerdi.Abi olarak kardeşini yanına alır şimdi biliyorum.O da kendini yetişkin adletti.Ders çalışmak yerine benimle ,kardeşiyle evle ilgileniyor.Dağıldılar benim yüzümden.Allahım hayırlısıyla biraz daha durgun yaşamaya başlasam,devamını ben getiricem.Bıktım artık grip gibi aynı..Hop iyiyim,hoop kötüyüm.Kim olsa başına gelmeden anlamaz.
Yer imleri