Çevremizde o kadar çok ruhu genç vucudu yaşlı ,vucudu genç ruhu yaşlı insanlar varki .
Bazen gençlere acıyorum ,daha şimdiden yaşlanmışlar dede nine olmuşlar diye .
Ebeveynler çocuklarımızı bir yarış içine sokup daha kuçucukken onları hayatın acımasız çarkları arasına surdugumuzu farkedemiyoruz ,çocukluklarını yaşayamadan okul-dersane -sınavlar uçgeninde yok olup gidiyorlar .
Onlara aşıladıgımız şu hedefe ulaşmak zorundasın duşuncesiyle ,eriyip gidiyorlar .
Ama ne yazıkki çogu ebeveyn bunları goremiyor dahi .
Gençler sınav ,okul , gelecekte ne yapacagım iş bulabilecekmiyim, hayatımı kurabilecekmiyim gibi kaygılarla ruhsal çokuntulere ugramakta ,daha hayatlarının baharında olmaları gerekirken " ruhları ölmekte ".
Bunları onlara yaşatmaya hakkımız varmı ?
Hiç sanmıyorum .
Anne baba olarak onlar için elimizden geleni yapalım ,ama onlarada söz hakkı verelim .
Ne duşunuyorlar ,ne istiyorlar oturup onları bir dinleyelim .
Anne -babalar karşınızda 25 inde dedeler -nineler olmasınımı ,yoksa o gençligin enerjisini taşıyan kendine guvenen ne yapmak istedigini bilen evlatlarınız mı olsun istersiniz ?
Yer imleri