çevrene ne gibi zarar veriyorsun?
'008 eylülünde annemi kaybettim.o zamandan bu yana ilaç tedavisi görüyorum.Bu durumlar ölümden sonra kriz halini aldı.Artarak giden ilaç kullanımı yıpratıcı.Üstelik bu krizler geldi mi kalıyor.Önce manik depresif olacağım düşünüldü ama ilaç tedavisinde benim mallaştığımı görünce antidepresana dönüldü.Baktılar 6 ayda manik falan olmadım,mehdiliğimi falan ilan etmedim tamam dediler sen busun.E iyi de arkadaşlar bu böyle mi gidecek.?Bana bir yardımcı olun ne olur.Zaman zaman o kadar bunalıyorum,kendimi çevreme zarar veriyorum diye o kadar suçlu hissediyorum ki,ölmek istiyorum.Zaten çocuklarım olmasa belki de çoktan yapmış olurdum.
Sabrınız ve ilginiz için şimdiden teşekkür ederim.Bütün arkadaşlarıma şifalar diliyorum.
Konu burcuburcu tarafından (07-08-2012 Saat 08:18 PM ) değiştirilmiştir.
Kendini boşa harcamış olur insan,dilediğine ulaşıp da sevinç duymazsa.Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi;yıkmakla kazandığın yapmacık bir mutluluksa.
MACBETH'ten alıntıdır.
çevrene ne gibi zarar veriyorsun?
Öncelikle başın sağ olsun annene allah rahmet eylesin; bulunduğun durum hiç yabancı değil bana, ankaradayım bende, son dönemdeki durumum bazı duygularımı kaybettim, okudukça buradaki arkadaşların paylaşımlarını bir şekilde çağrışım yapar ümidi ile geldim aranıza... bu yazdıkların çağrışım yapıyor ama hala uğraşıyorum kendimle bir nevi duygusal ve zihni hafıza kaybı içindeyim yaşadığım her şey sanki yabancı bana, hislerim yok bazı durumlara bakış açım o kadar donuk ki durup sanki ilk defa duyuyor yada okuyormuşum gibi bakıyorum. bir takım çöküntüler yaşadım, zaman içinde. arkamda; aman ne olursa olsun dediğim küçük ayrıntı dediğim yanı kısaca o zamanlar kıl tüy dediğim hersey kocaman bir yumak olup şu an beynimde darbe yapıp hayatımın belli bir kısmını sildi halada siliyor bazen yaşadığım bir gün bile rüya gibi gerçekten ayırt edemiyorum. bulunduğum durum konusunda bir fikrim yok kendimi ararken aranıza katıldım, umarım hep birlikte bir yol kat eder hayata tutunmak için sebeplerimizi el birliği ile yaratırız. elimden gelen senin için ne olursa paylaşırız. hangi konuda yardıma ihtiyacın var yazından çözümleyemedim mukayese kabiliyetimde gidip geliyor umarım faydam olur... saygılarımla..
" You Are Nobody Till Somebody Loves You..."
" Fear can hold you prisoner; hope can set you free.. "
" Korktukça tutsak, umut ettikçe özgürsünüz..."
" Korku seni tutsak eder, umut ise özgür kılar.."
" Hope is a good thing... Maybe the best of things... and no good thing ever dies.."
Yani üzüyorum onları.Bir anda ilgisizleşmem,donuklaşmam,yoklarmış gibi davranmam,bazen en ufak bir şeylerinin bile batması onları şaşırtıyor.Bazen konuşuyorum çocuklarımla sizi üzüyor muyum diye soruyorum.Hayır sen çok iyi bir annesin.Benim arkadaşım gibisin falan diyorlar ama ben suçluluk duygusunu atamıyorum işte.Bunu kastetmiştim.
Kendini boşa harcamış olur insan,dilediğine ulaşıp da sevinç duymazsa.Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi;yıkmakla kazandığın yapmacık bir mutluluksa.
MACBETH'ten alıntıdır.
Sevgili gecenin prensi,Allah sabır versin sana da .Beklenmedik ya da kısa sürede gerçekleşen bir ölüm olduğunda böyle şeyler yaşanıyor.Travmatik bir durum tabi.Önce gayet rahat görünüyor insan dışardan sonra oluk oluk akıyor.Zaman acıyı dindiriyor ama boşluk dolmuyor ona da alışmak lazım.(Diyene bak!)
Ben sizlerden pisikoterapi aldıysanız daha önce,ne süreyle ,ne konuda,kimden bunları öğrenmek istedim.Tavsiye edebileceğiniz bir tecrübe var mı mesela?Bu gibi şeyler işte
Tekrar sağolun arkadaşlar ilginize)
Kendini boşa harcamış olur insan,dilediğine ulaşıp da sevinç duymazsa.Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi;yıkmakla kazandığın yapmacık bir mutluluksa.
MACBETH'ten alıntıdır.
ben kendi adıma 3-4 defa eşitli yerlerde psikoloğa gittim bir süreliğine daha sona ben dr u dinlemeye başladım dedim bu adamın sorunları ebnden daha çok her neyse bir sürü ilaçtan sonra kendi kendine gülen biri haline geldim dedim harbi tozutmaya az kaldı bir basasına gittim yaw o ilaçlar bu kadar verilirmi birde şunu dene, hadiii aldım ilaçları bu sefer iyice içime kapandım dedim pat içeri pat dışarı gidip gelen bir ruh hali sonununcusunda dedim dr ben ilaç istemiyorum manyadım dedim, beni dinle yaw çocukluğuma kadar inelim bir yerde ters giden birsey var ben onu bulamadım sen bari gör oda bir başka çeşit ilaç verdi şimdi tam anlamıyla bir bitki gibiyim fotosentez yapmak bile zul geliyor.. daha sonra arkadaşlarım yordami ile sağlık bakanlığınınn rüzgarlıdaki psikolojik danışma rehabilitasyon merkezi var oraya gittim dr oldukça ilgili diğer dr lardan farklı olarak senin ilaca değil oturup sohbete ve iyice dinlenilmeye ihtiyacın var dedi uzun uzun sohbet edeceğiz senle dedi şimdide oraya gidip geliyorum yürüyen ısırgan otu gibiyim sadece sinir var başka hiç bir duygum yok... bende bunları arıyorum ...
" You Are Nobody Till Somebody Loves You..."
" Fear can hold you prisoner; hope can set you free.. "
" Korktukça tutsak, umut ettikçe özgürsünüz..."
" Korku seni tutsak eder, umut ise özgür kılar.."
" Hope is a good thing... Maybe the best of things... and no good thing ever dies.."
senin bazen kendi haline kalman onları üzmez.
üzülüyorsada bu senin hatan değildir.
onların senin durumunu kavrayamayışı ile alakalıdır.
elbette ailenle ilgilenmelisin ilgiye ihtiyacları var ama bazen kendinlede ilgilenmelisin.
yanlız kalmakta isteyebilr insan bazen.
çocuklar zaten bunu anlayacaklardır.
belkide senin anlamadıgın onların bu durumu anladıgı ve dogal karsıladıgıdır.
tabi eger senin anlatmak istediklerin bunun dışında şeyler değilse.
Evet durum bu galiba.Elimde değil,kendim için bir şeyler yapmaya başlayalı çok kısa bir süre oldu.Suçluluk duymam bu yüzden olabilir.Sanırım herkes alışmak zorunda.Hepimiz bir bireyiz sonuçta.En azından birey olma hakkımı artık kullansam fena olmayacak gibi) Teşekkür ederim tespit için Goffee.
Kendini boşa harcamış olur insan,dilediğine ulaşıp da sevinç duymazsa.Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi;yıkmakla kazandığın yapmacık bir mutluluksa.
MACBETH'ten alıntıdır.
[QUOTE=GeceninPrensi;80661]yürüyen ısırgan otu gibiyim sadece sinir var başka hiç bir duygum yok... bende bunları arıyorum ...[/QUOTE
En zoru da bu zaten.Donuklaşmak...Seni anlıyorum demekle yetineceğim.Yanlış bir şey derim de seni rahatsız ederim diye korkuyorum çünkü.Ancak,öfkenin olması bile bir duygu taşıdığının kanıtı,seni ne kırmış,ya da hayal kırıklığına uğratmıştır ki karılık verememiş ve bu denli öfkelenmişsindir.Üzgün görünmek acizlik gibi mi gelmiştir ki öfke maskesini takınmışsındır???Öfkene sahip çık bence,ama esiri olma derim ben.Yani kısaca işte..
O dediğin yere bir bakayım bu arada .Şahıs tavsiyen bir telefon fiyat bunları bana söyler misin,özel mesaj da atabilisin bilmiyorum yasak mı sitede bunların konuşulması.
Kendine iyi davran.Sevgiler.
Kendini boşa harcamış olur insan,dilediğine ulaşıp da sevinç duymazsa.Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi;yıkmakla kazandığın yapmacık bir mutluluksa.
MACBETH'ten alıntıdır.
Yer imleri