Ailemin başıma açtığı okb ve intiharın eşiğindeyim lütfen bir yol gösterin

Merhaba dostlarım şunu açıkça belirtmek isterim ki okuduklarım sonucunda kendime yakın gördüğüm bir topluluk ile karşı karşıyayım gönül isterdiki beraber oturup bunları yüz yüze konuşup dertleşmek ama olmuyor
Gelelim benim meseleme şuanda 20 yaşındayım mesele 12 yaşımdan başlıyor şöyle bilgi verici bir özet vermek gerekirse
12 yaşında 6. sınıfta filanken ailemin durumu gayet iyiydi kalbur üstü bir aile ve sülale içindeydim doktorlar avukatlar fabrikatörler.. özel bir okulda tam burslu okumaktaydım il birinciliklerim bölge matematik olimpiyatlarında birincilik ve tübitakta türkiye finalinde lisedeki öğrencilerle o yaşta yarıştım her şey yolunda gidiyordu çok büyük hayallerim vardı yaşıtlarımın yapmadığı çoğu şeyi yapıyordum.babam kumar batağına düştü ve her şey yerle bir oldu kapanmayacak borçlara girdik yattığımız yatağa kadar haciz geldi akrabalar yardım etti ama fayda etmedi babam körü körüne devam ediyordu ve sürekli yalanlar söylüyordu her şey gitti evdeki bağırmalar kavgalar önüzümden giden eşyalar acı çeken annem , psikolojisi bozulmuş bir baba anne ve kardeş üçlüsü ile kaldım.2 senemiz böyle geçti yerlerde yattık günlerce elektrik su gitti.İnsanlar bütün faturalarımızı yemeklerimizi kıyafetlerimizi alıyordu.Bu bana içten içe çok koyuyordu.Babamın borçluları kapıya geliyordu tehditler küfürler...Geceler boyu ağlayıp dualar ettim derslerle bağım kopmuştu 6. ve 7. sınıfta türkiyede derece yapmama rağmen 8. sınıfın başından itibaren okula gitmemeye başladım ve her geçen gün kötü alışkanlıklara başladım sigara ve arkadaş ortamı.borçlar dağ gibi olunca ailecek başka şehre kaçtık rezillik içinde günler geçti okulla eğitim bağım koptu.Eğitimi bir gelecek olarak gören ben kafamdan vuruldum.Baba hayatım kararacak ? diye sorduğum zaman 'bizim zaten karamış seninkide kararsın' diyecek kadar cahil bir babam vardı.kendi bir şeyler yaptı ancak tüm aile mahvoldu.bir şekilde sınıfı geçirttiler ama sınava giremedim 2 senelik puanım 3 ile bölündü ve berbat bir liseye yerleştim Ailem başka şehirde kaldı ben dedemlere geldim memleketim adanaya biraz daha iyi olmuştum normal insanları görünce ama yaşadıklarımı sürekli beynimin içinde yaşıyordum.2 senem böyle geçti kız arkadaşlarım oldu arkadaş ortamım derslerle ilgim olmadı.ama kafamda hep bi stres vardı egzama vs gibi bir çok strese bağlı hastalık çıkıyordu.2 sene önce ailem tekrar geldi memlekete kaçak göçek bir ev tuttuk.başta iyi olacak gibiydi ama sonra her şey yine sarpa sardı.Babam eşyaları karıştırıyordu 10 lira bile bulsa gidip kumar oynuyordu.ve yalan söylüyordu ben almadım yapmadım gibi.hayata 5-0 geride başlamama neden olmuştu ve devam ediyordu.evde srüekli bir gerginlik vardı aylarca evden çıkmayan bir adam haline gelmişti evden çıktığımda gelip odadaki örtünün düzenine bakıyordu bir şeylere çatmak için böyle bir dengesiz haline gelmişti.bende sürekli ölüm korkusu her an bir kavga çıkacak korkusu sarıyordu.çok psikologla görüştüm anlattım aileme dinlediler ama 2. gün veya daha sonra gelip nasılsın diyen olmadı umursamıyorlar bilincinde değiller...çok şiddetli tartışmalar oldu .Ben babama karşı üstüne yürüyerek 'seni gebertirim lan' diyecek konuma kadar geldim gördüler ciddiyeti.Evdeki en ufak bir şeyde hareret doğuyor ve kendime hakim olamıyorum etrafımdaki her insan mutluı sanki neden benim ailemi buldu diye kendi kendimi yediğim çok oldu.üniversite sınıvına girdim 1. sınavım iyi kötü geçti.Hukuk fakültesi istiyorum sadece hayallerime ulaşacak tek çözüm yolu bu gibi hissediyorum çünkü ve sorun şu ki bu kaygılar ve ruh halimden dolayı günlük 13 14 saat çalışmama rağmen aşırı unutuyorum 1 saatte olacak şeye 6 7 saat harcıyorum ve kahrediyor bu beni.kazanırsam eğer (bu ikinci senem) kendimi düzeltebileceğim ailemden uzak olup hayatımın dönüm noktası olacak.Eğer kazanamazsam bir sene daha hazırlanacan ne yürek kaldı ne imkan bu aile ile evde 24 saat geçirmekten bıktım.Bazı akrabalarım özel üniversite masrafını üstlenmeyi istiyor olmazsa diye ancak ailemle yine aynı şehirde aynı evde olucam :) evde 24 saat duran annem babam ve kardeşim var bu gergin ortamda 5 sene hukuk okumak beni ne hale sokar ?sinirli anıma gelip bir kaza çıkmasından korktuğum çok oluyor.kendi kendime diyorum ki eğer olmazsa sık kafaya dal uykuya :) görsünler bıraktıkları izi yaşadıkları sürece ders olsun.Kafam aşırı karışık yapabileceğim çoğu şeyi lanet ailem yüzümden yapamadım yapamıyorum ne maddi ne manevi hayatım boyunca yanımda olmadılar en önemli yaşım 12-18 dışarıda kendi kendimi yetiştirdim.aileme bir nefretle bakıyorum böyle düşündüğümde babamın tek beklediği şey dedemin yanı annemin annesinin mirası çok yüklü bir miraas kalacak onu bekliyor ve biliyorum ki bu bağımlı insan o parayı bile yer 1 ayda :)konuşacak danışacak kimse yok ne yapacağımı bilmiyorum sınavı kazanamazsam hayatım bir kördüğüme doğru gidiyor sanki bayağı uzun oldu herhalde ama en kısa böyle özetleyebildim tavsiyeniz benzer durumunuz varsa ne dersiniz çok teşekkür ederim emek verip okuduğunuz için

Hedefini belirlemiş olman güzel. Bir okul bitirmek şart. Bu hedeften hiç şaşmadan devam etmelisin. Ortamın seni yanlış yollara sapmana uygun fakat sen artık 20 yaşında aklı başında bir insansın olumsuzluklara rağmen doğruyu görebiliyorsun. Unutma ki daha zor koşullarda okuyup meslek sahibi oluyor kendini kurtarıyor gençler, senin de kendine olan sorumluluğun bu.

Seni senden başka kimse düşünmez kardeşim elimden gelen bişey varsa yapalim

Dikkat arttıırıcı ilaçlar var, öncelikle pskiyatriste gidip durumu anlat. Sonrasında evde değil halk kütüphanesinde çalış, daha verimli olacaktır.

İlaç kullanıyorum aslında dikkat konusu bir noktaya kadar etki ediyor o an her şeyi algılıyorum daha sonrasında bir unutkanlık var.20 gün sonunda ne olacağını kesitiremiyorum sınav sonucu olumlu geçerse bu aile ortamından uzaklaşıp bir huzura erebilirim.aksini düşündükçe kötü oluyorum burda akrabalarımın desteği ile özelde hukuk okursam yine ailemle kalıcam 5 sene boyunca ne hale gelirim bunu kestiremiyorum kafam allak bullak.

Okadar zor bir durumun tahmin edebiliyorum.ilk defa çözüm yolu önerirken tıkandığımi hissettim.babanla ayri oturmaniz şart. Çünkü kendini tutamıyor hırsızlık dahi yapip kumar oynar.eski zengin hayatini kazanma ic güdüsü onu sürekli oraya itiyor. Kesinlikle kredi al borç al yurtta oku.evde okuman mümkün degil.kaldiki sende potansiyel var okul okumasanda kafani toparlarsan iyi seylrr yaparsın. Ama once kendi ne faydan olmasi için ayrilman gerek.

sevgili genç dostum, hikayeni okudum üzüldüm. Allah selamet versin. sen çalışmana devam et. ideallerini kaybetme. senin gibi öğrencilere burs vermek isteyen çok insan olur. İstanbulda özellikle çok burs bulursun. forum olarak biz bile bir şeyler yapabiliriz. yeterki ümidini kaybetme.

her hali bir değişik adamın kimi zaman iyi gibi oluyor kimi zaman sanki bir suç işlemişim gibi davranıyor.Uuyuyp uyandıkça bir insan değişir mi ? değişiyor hemde 360 derece.Ve en çok şaşırtan bu adam cahil bir adam filan değildi eski bir hakim işindende makamındada her şeyinden oldu nasıl bu hale geldi aklım şaşkın.Evde duruyor hapis gibi yıllardır tek çabası yok insan bir çba göstermez mi ? eski arkadaşlarıyla iletişim kurar bir konuda bir iş tututurmaya çalışır yok.İnsanlar yardım etsin yemeği öünegelsin yiyip içip yatıp yan gelip yatsın.Lafa gelince beni hayatta tutan sizlersiniz diyor ama bize karşı gösterdiği tek olumlu durum yok.Bir insanın babasının maddi imkanı olmasına gerek yok bir şeref bıraksa yine yeterdi onu bile bırakmadı.babamı tanıyan her insan sanki bizde aynı yoldan gicekmiş sanki onun yan ürünü gibi görüyor yüzlerinde hissediyorum.Babam beni hayata 3-0 değil 10-0 geride başlattı.eminimki ilerde bir kişiyi sevip evlenmek istesem ve karşı tarafın babası ufak bir araştırma işine girse bana o kızı bile vermezler babamın hayatına baktıklarında dolandırıcılık mesleğini yapmamak kumar.Her yönden olumsuzluk yağdırdı bizim hayatımıza.dini inançlarını yitirdi peygambere allaha demediğini bırakmadı daha öncesi cemaat ortamında büyümüş bir insandı.Ve sülalemiz genel olarak muhafazakar bir kesim olduğu için hepsiyle takıştı eve gelen 3 5 akrabamız vardı gelmez oldular geleni geldiğine pişman ediyordu.her gelenle bir tartışma konusu açıp sanki dünyanın tek olayı gibi bağırıp çağrışıp günü bitiriyordu.sosyal medyada dahi akrabalarından yiğenlerinden eklediği olmuş orda onlarla takışıyordu hepsi engelledi nerde ne varsa olumsuz üstüne üstüne gidiyor.yüzü çoğu zaman asık iğrenç bi halde yani.işin en garip kısmı ise eski babamı bildiğim için ona karşı tamamen nefret duygusu besleyemiyorum yani şöyleki evden çekip gitse yada ölse çok dokunur eksikliğini hissederim bir yerlerde eski babam aklıma geliyor 10 yıl öncesinin onun etkisi galiba bunu yapıyor.ve ben şuna inanıyorum evdeki olumsuz enerji her şeye etki eder derler bizim evde 3 kedi vardı 2si atladı öldü birisi hastalandı öldü nedensizce hayvanlar bile etkileniyor bunu hissediyorum.

arkadaşlar bir güncelleme yapmak istedim :) geçen hafta ve bugün son bulan edebiyat sınavı ile hukuk fakültesini garantiledim ve yüreğime sular serpildi 1 senenin emeğini aldım :)

Sizin adınıza cok sevindim. İnşallah cok iyi yerlere gelir bütün bu zorluklar birer basamak olarak size katki sağlamış olur. Karanlığı görmeden aydınlığın önemsiz liği gibi. Siz karanlığı gördünüz şimdi aydınlığı yaşama zamanı. İyi forumlar