Printable View
Huzur kaçmaktadır bazen.
Eleştirdiğin öfke sisteminin bir yapıtaşı olmamak için,dengeli bir ruh sağlığı için,eşinin-çocuğunun hakkı için,biriken öfkene su serpmek için,uzun zamandır ertelediğin sorgulamaları aklı selimle yapmak için,velhasıl ateşini söndürmek için;
Arada bir nefes almak güç verir insana...
Her zaman,her koşulda mütevazi olmak gerektiğine inandım hep.
Devamlı öğrenen,hep öğrenci kalan,ben oldum demeyen ve eksiklerini tamamlamaya odaklanan insanlar hayatta daha başarılı ve samimidir diye düşünüyorum.
Tevazu; bir makamdır, herkesin erişemeyeceği bir mevkidir, son derece kıymetlidir benim gözümde. Tevazu, tevazunun kıymetini bilmeyenler yüzünden, değerini yitirmemeli.
Aynen öyle dreamer.
Güzel özetlemişsin.
Bize gereken tevazunun yanında derin bir tevekkül ve teslimiyette aslında.
Çoğumuzun psikolojik problemlerinin kaynağı yaşama ve geleceğimize dair kaygı ile içinden çıkılamayacak durumlara düşme korkusu.
Tek çözümse derin bir tevekkül ve teslimiyet.
Birde her adımda temkinli olup elinden geleni yapıp ötesini rabbe bırakmak.
Ondan sonrası bizim değil rabbimizin işi.
Tabiki, şahsım için söyleyim, tevekkülün de bir sınırı var. Bir noktaya kadar sabır, tevekkül, teslimiyet; sessizce, pürüzsüzce işliyor. Fakat insanın çektiği acılar bir noktayı, bir raddeyi aşarsa bu sefer, bu manevi değerleri aktive etmek pek de kolay olmuyor, insanın içinde bir şeyler taşkın yapıyor, şikayet kelimeleri, asık bir surat devreye giriyor. Bunu ben de tecrübe ettim defalarca. Acı, belli bir seviyeyi aştıktan sonra, her şeyi yıkıp yok edebiliyor. Allah kaldıramayacağımız dertler vermesin.
Doğru demişsin dreamer.
Diyor ya filmde;
Bir cinnet her şeyi çözer diye.
Ama zaten yeterince gerilim var üstümüzde.
Tatlı konuşalım,akıbetimiz hayr olsun inşallah.
Kendimizi yatıştırıp,teskin etmeye çalışalım.
Zaten kırıp dökmeyi huy edinmiş,cinnet raddesine varmış
çok insan var memlekette.
Televizyonlara bakın,bizim ruh halimizi çok güzel yansıtıyor aslında.
Mavi balinalar,Müge Anlı vs. vs.
Hayatta sevinç kadar hüzünde tatmış biri olarak;artık korkuyorum herşeyden.
Insanlardan,olaylardan,yalanlardan,geleceğimizden. .
Sabır ver rabbim,elimizden bişey gelmediğinde,karşı koyamayacağımız imtihanlara,olaylara...
Sekineni indir kararsız,yorgun kalplerimize..
Bir sen varsın rabbim,bir senin kapın var..
Hatalarımızı affet,hakkımızda hayırlısını nasip et.
Hilmin ve rahmetinle muamele eyle..
Bu sözünüze kesinlikle katıliyorum. Kibir şeytandandir. Kibirli insanı böbürlenen insani hiç sevmem.Alıntı:
Denge Nickli Üyeden Alıntı
Tevekkül...
Dayanabildiğimiz tek ağaç.
Anlayışlı insanlar olduğu kadar etrafta,kafasından duman tüten,asabi insanlarda var.
Herkese güvenip dayanamıyorsun.
Bazen çok kolay yıkılıyorsun.
Kimseye derdini açamayıp;
İçin için yanıyor,gözyaşlarını içine akıtıyorsun.
Farkediyorsun ki seni sevenler kadar nefret edenlerde var.
Farkettikçe üzülüyor,bazen yıkılıyor,ama yine de yaşıyorsun.