İnsanoğlu mutluluğu hep hor kullanıyormuş , hep şikayetçi hep bıkkınmış.
Bir gün melekler mutluluğu saklamaya karar vermişler , saklayalım ki zor bulsunlar zor buldukları için belki kıymetini bilirler diyerek başlamışlar tartışmaya....
Sorun büyükmüş !
Çünkü mutluluğu saklamak hiç kolay değilmiş !
Kimisi : Everestin tepesine saklayalım demiş,
Kimisi : Atlas okyanusunun dibine demiş ,
Kimisi : Tacmahal in kubbesi , mekke sokakları , italyan sofrası ,
bir hastanenin yeni doğan odası , dondurma külahı , şarap şisesi ,
sigara paketi , lale bahçesi ....
Pek çok yer düşünmüşler ama hiçbiri yeterince zor gelmemiş ;
Derken meleklerden biri : İÇLERİNE SAKLAYALIM DEMİŞ ;
kimsenin aklına gelmez içine bakmak.
İşte o gün bugündür mutluluk insanın kendi içinde saklıymış.
Hiçbir mutluluk kolay gelmiyor , Kolay kolay gülmüyor insanın yüzü , emekte ve insanın içinde mutluluk .
Ne başkasının ekmeğinde , ne başkasının evinde , nede başka birşeyde...
O yüzden gözünüz hep içerde olsun .
Siz dışını boşverin hep içine bakın....