Kısaca Benim HayatımEvet nasıl başlıyıcağımı bilmiyorum ama içimden sürekli şarkı söy
Evet nasıl başlıyıcağımı bilmiyorum ama içimden sürekli şarkı söylüyorum dış dünyada değilim sanki beynim benle sürekli oyun halinde intihar düşünceleri kafamın her zaman bi köşesinde pusuda bekliyor uykularım düzensiz iştahım açıldı ama içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor sürekli uyku halim var dışarı çıkma dürtüm var ama çıksam ne yapacağımı bilmiyorum bu çok kötü bir imtihan kendime hiçbir zaman özgüvenim olmadı neredeyse kimseyle göz teması kuramıyorum acaba genetik mi yoksa sonradan olma bişey mi ama bana sorarsanız genetik bi durum hafıza desen hak getire üniversite mezunuyum ama sanki hiç okumamış gibiyim zekaya gelirsek zeka normal kullanamıyorum herneyse şu an için ilaç kullanmıyorum kullanmamama rağmen iyiye gidiyor dün şiddetli bir baş ağrım vardı ama bugün yok eski zamanlarımda günlük olurdu şimdi pek yok gibi kaygılarıma gelirsek yüzde verecek olursam yüzde 30 civarı geçti ama gelecekle alakalı kaygılarım var hemde çok insanlar yazarken rahatlarlar anlatırken rahatlarlar ben rahatlıyamıyorum neden böyleyim yeni bir yıl geldi ama hep aynı yıllardır böyleyim hiç geçmeyecek gibi insanlar sevgililerini alır gezer tozarlar bende eve tıkılırım veya birkaç arkadaşımla takılırım en kötü evde ailemle olurum bilemiyorum artık gerçekten sabrım kalmadı tamam sevgilim olmasın tamam sosyal hayatımda olmasın ama en azından üstüme düşen sorumluluklarımı yapacak kadar gücüm olsun ne bir duygum kaldı ne bir kalbimde heyecan gerçi hiç olmadıki ortaokul bittikten sonra liseye geçtim ilk günü kafama resmen taş gibi bir gerçek düştü ağız kokusu diye sorunum vardı bütün hayat enerjimi aldı zaten herşey öyle başladı ağzımı açamıyordum bu çok kötü bir duygu gergin öyle devam etti hatta Birgün doktora gittim baş ağrısı için doktor halimden anlamış olucakki bana sordu sen bişeyi kafana takıyosun herhalde bende yok bişey diyip geçirmiştim bu ağız kokusu problemim üniversiteye kadar sürdü o kadar çok psikolojim bozulmuştuki kızların yanına yaklaşamıyordum ama erkekler hiçbir zaman demedi hatta bilerek sıfırıma giriyorlardı ama kafama o kadar takmışımki rüyalarımda bile kadınları görünce ağzımı kapatıyordum (BELKİ SİZE GARİP GELEBİLİR NİYE BU KADAR TAKTIN DİYE FORUM AĞIZ KOKUSU VAR ORDA BU SORUNU YAŞAYAN ÇOK KİŞİ VAR GÖZ ATABİLİRSİNİZ)üniversite nin ilk yılı bitti tatile girdik bende işe girmek istiyordum işe girdim ordada çok sessizdim bir ark aldırdı çocuk benle sohbet etmeye çalışıyordu ama ben sus pus beraber büyüdüğüm çocuk yabancı olsa tamam derken bi gün ağzımda bir iltihap patladı bunu hissettim ağzıma çok kötü bir tat geldi neyse ben tükürdüm iltihap çıktı ağzımdan ve bi baktım yıllarca bitmeyen koku bi anda yüzde 70 civarında azaldı ama sorun vardı koku hala varmış gibi derken geleceğim ne olcak diye düşünürken birden ölüm isteği geldi şunu söyleyim o zaman 19 yaşındaydım ama çok güçlü biriydim bunlar bitecek diyordum ve yıllar içinde çöktüm bu bariz belliydi tabi sadece bu değil küçükken de yüzümde yara çıkmıştı allahtan kışa doğru çıkmıştı o kadar utanıyordumki yüzümden çıkaramıyordum atkıyı demem o ki ben bu hayatta ne zaman kafamı kaldırsam bişey çıktı bişey oldu benim temelden özgüvenim yıkıldı zaten hayata 1-0 yenik başladım ben 7 yaşındandayken babam vefat etti ben 3 yaşındaykende babam aileme şiddet uyguluyormuş neyse biraz dağınık anlattım ama biz deprem konutlarında kaldık 99 depreminden sonra ordan başka yere yeni taşındığımız yerde 4. Sınıfa başladım durumumuz kötüydü bende mahalleye yeni taşınmış ama çok çabuk kaynaşmıştım arkadaşlarımla bi arkadaşım boya sandığı yaptırmıştı kendine bende yaptırdım İnan’ın arkadaşlar boya sandığını taşıyamıyordum taki lise 2 ye kadar boyacılık yaptım hırslıydım büyük adam olucaktım taki bu sıkıntıları yaşayana kadar şu anda çalışamaz haldeyim inancım kalmadı artık ne geleceğe ne umutlarıma be hayallerime artık yaşayan bir ölüyüm arkadaşlar diyeceğim o ki ben ne zaman gülmeye kalksam kursağımda kaldı hayata küstüm Allah’a küstüm insanlara küstüm en önemliside kendime küstüm artık yaşayacak bir neden bulamıyorum diyiceksinizki ailen için yaşa ama ben onlarada engel oluyorum Ablam evlencek belki ama sırf benim yüzümden evlenmiyor belki ne yapıcağımı bilmiyorum her tarafım sanki sarılmış akrebin etrafına benzin döker yakarsınızya abartmıyorum o durumdayım şu an için açıköğretim okuyorum sınavlara gitmiyorum çünkü bişey değişmiyor doktorada gidemiyorum zaten bir umudumda kalmadı hastalık konusunda ama şunu biliyorum ben bu hayatta her zaman elimden geleni yaptım hiçbir zaman sorumsuz bi insan olmadım arkadaşlar Benim hayatım kısaca...