google dan tesadüfen buldum..

forumunuzu google dan tesadüfen buldum...
ve ilk bakışta bana aradığım, yardımcı olabileceğini düşündüğüm bir site olduğunu hissetsem de, üye olduktan sonra öyle olmadığını fark ettim.
ya öyle ya da ben daha önce hiç forum kullanmadığım için, forumların işleyişini anlamadım.
nereye ne yazmam gerektiğini bilmiyorum. daha önce hiç profesyonel yardım da almadım. ama psikoloji her zaman ilgimi çeken bir konu olmuştur.
çocukluğumdan bu yana obsesif-kompulsif takıntılarımın olduğunu amatör yöntemle kendim çözdüm. günümüz dış dünyasından çok uzak durmasam da, içine girmeye heves bulmadım hiç. başkalarının sorunun ne olduğunu görsem de kendime hiç faydam olmadı...
kendimi başkalarına feda ettiğim oldu. bu sebeple hiç istemediğim ilişkiler yaşamak zorunda kaldım geçmiş de. bunu hep empati kurabilen yanıma yordum.
başkalarından bana söylenen hep; kendini niye daha iyisine layık görmüyorsun oldu. 30 yaşındayım ve hayatımı kendimin bile içinden çıkamaz bulduğum bir çöp yığınına dönüştürdüm. iyi meziyetlerim var. zekiyim ve kültür birikimim var. iki yabancı dili akıcı bir şekilde konuşuyorum. yalan söylemekten vazgeçip, doğruları konuşmaya çabalıyorum. insanlarla ilişkim hep yarıda kalıyor. kimseyle samimi bir ilişki kuramıyorum. eşimle de aynı sorunu yaşıyorum. hatta köpeğim bile en çok benden çekiniyor. hem bana düşkün, hemde sevmeye kalktığımda karşımda titreyerek yan yatmış bekliyor oluyor. bu beni üzüyor. aynı dili konuşmamız imkansız olan bir canlının bile benden çekinmesi. çünkü asabi bir yapım var. duygularımı ifade etmek de zorluklar yaşıyorum. eşimle ayrı kaldığımız dönemimiz oldu. ve ben ona basitçe seni özledim demek varken; onu her zaman ki kusurlarıyla yargılar olup, azarlıyordum. saçma sapan ipe sapa gelmez tartışma çıkartıp ona telefon da bağırıyordum.
hayatım da zor dönemlerden de geçtim. ağır depresyonları ailemin psikolog karşıtı politikasıyla kendim atlattım bir şekilde. ama bir yerler de takılıp kaldığımı hissediyorum. hayatım da bir çıkmaza saplanıp kaldığımı ve iç güdüsel olarak bundan zevk aldığımı hissettiğim de oluyor. ama sorun hayatımdaki tüm canlılara (köpeğim, eşim ve ailem) kendimi çekilmez bir bela olarak yaşatmam. kimseyle samimi bir ilişki kuramıyorum. çünkü kimsenin beni beni gerçek anlamda anladığını hissetmiyorum. işsizim de. yabancı dil, ms office ve geçmiş ebük gübük iş hayatım dışında sunabileceğim bir cv im yok. ailemin maddi geliri kendilerini zor geçindiriyor. eşimin ailesi kendi imkanlarıyla zor ayak da. borcumuz var yasal simsarlara ve ben iş bulmak da güçlük çekiyorum. aslında sorunum iş bulmak değil de, işe sahip olmak da. insan kaynakları bölümüne istedikleri cevapları veremiyorum. ve bunun anlamını bile anlamıyorum. işe alınsam benden bekleyecekleri performansı alabileceklerine inanıyorum ama sorun insan kaynaklarındaki ahmakları aşmak da... eşim bazen evin külfetini tek başına göğüslemek den şikayetçi... beni çok seviyor ama ona bir yığıntı olduğum hissinden kurtulamıyorum...
kısacası ben bu düzene ayak uydurmak da zorluk çekiyorum ve bazen, kendime her ne kadar aşık olsam da, falezlerden aşağı atmayı düşünüp herkesi bu ızdıraptan kurtarmayı düşünüyorum. tımarhanedeki deli tanımlaması da hoşuma giderdi doğrusu...

öyleyse Hosgeldin Forum ailesine :)

bayan misiniz bence evde oturun çalışmayin :-D yani maddi durumunuz kötü değilse, biraz saçma öneri oldu sanırım. bence siz belirttiğiniz hiç bir sorunu aşamamış sadece onu bilinçaltının derinliklerine yollamışsiniz bu yüzden sürekli gün yüzüne çıkıp sizi huzursuz ediyor.

Aramıza hoş geldin .

Sana ilk tavsiyem bir daha bu kadar uzun yazma ,çünkü başlığa tıklayan biri yazının uzunluğundan urkup hiç okumadan başka bir başlığa geçebilir ,ki genelde de hep böyle oluyor .

Buranın sana faydası olacağı muhakkak ,hiç bir şey elde edemesen bile içindekileri dokup rahatlarsın .

Benim sana tavsiyem iş görüşmelerinde tecrübe kazanman için sık sık iş başvurularına git ,işe alınıp alınmaman hiç önemli değil önemli olan senin insan kaynakları görevlileri karşısında strese girmeden kendini ifade edebilmekteki ustalığın ,bunu da ancak tecrübeyle elde edebilirsin .

Diger yandan sık sık yorumlarda bulun ,bu da sana aklındakileri ifade etme becerisi kazandıracaktır.İlk başlarda tum bunlar çok zor gelebilir ama zamanla aşacaksın .

Devamlı stres altında olman etrafa negatif enerji yaymana neden oluyor ,bunun en buyuk ornegi bahsettigin kopegin .

Köpeklerin sahiplerine ne kadar bağlı olduğunu söylememe hiç gerek yok ,ama ne yazıkki o bile senden korkuyor .

Sana bir iki gun evvel yaşadığım bir olayı anlatayım ,köpekleri çok çok severim hatta sokakta hiç tanımadığım sahibi yanında olan veya sokak kopeklerini çoğu zaman çağırıp seviyorum .

Salı gunu kırsalda yer alan bir universite rektorlugune gittim ,kapının girişinde oldukça güzel deve tuyu renginde bir kopek en fazla 2-3 aylık sayılır .

Her zamanki gibi yanıma çağırdım oda kuyruğunu sallayıp yanıma geldi ,tam boynunu okşamayı duşunuyordum ki merdivenler de duran biri onun kurt oldugunu söyledi ,bende evet kurt kopegine benziyor diyince hayır gerçek kurt deyince bir anda ürpermedim desem yalan olur .

Ben hafif hafif geri çekildikçe o kuyruğunu sallaya sallaya yanıma geldi .Bende biraz sevip ayrıldım (eger müsait yerim olsa alıp bakmayı çok isterdim ),neyse demek istediğim hiç tanımadığım kopeklerle gergin olmadan yaklaştığın surece onlarda sevgilerini sana gösteriyorlar .

Eşine karşı olan davranışına gelince hiçte hoş değil ,onu ne kadar incitir üzersen senden o kadar uzaklaşır ister istemez aranıza soğukluk girer bu da evliliğinizi önemli olçude etkileyecektir .

Her şeyden once buraya sık sık girip paylaşımda bulun ,duşuncelerini ifade etmeye çalış böylece zamanla çok daha iyi iletişim kuracağını göreceksin .

Hem eşinle hem çevrenle çok daha aktif olucak buda başta sosyal hayatın ve iş olanaklarına çok çok olumlu yansıyacaktır .

Bir çok zorluğu kendi başına aşabildiğine gore bunların üstesinden de geleceğine inanıyorum yeterki kendine güven ve çaba göster .

Alıntı:

---

yorum Nickli Üyeden Alıntı

bayan misiniz bence evde oturun çalışmayin :-D yani maddi durumunuz kötü değilse, biraz saçma öneri oldu sanırım. bence siz belirttiğiniz hiç bir sorunu aşamamış sadece onu bilinçaltının derinliklerine yollamışsiniz bu yüzden sürekli gün yüzüne çıkıp sizi huzursuz ediyor.

---

Yorum ,arkadaşımız hissettiğim kadarıyla erkek ve her erkek gibi içine kapanık birisi .Malum erkekler kadınlar kadar içlerini dökememekte hemen hemen her sorunu içine atmakta .

Oysa biraz cesaret edip biraz sorunları başkalarıyla paylaşsalar hayat çok daha farklı olucak ama ne yazık ki yetiştirilme tarzı nedeniyle çoğu zaman ketum oluyor ve bunun acılarını tum hayatımız boyunca yaşıyoruz .

Hosgeldiniz.
Hayatinizda cikmaza saplanip kaldiginizi ve icgudusel olarak bundan zevk aldiginiz hissini a$manizda fayda var. Ofke kontrolu ve kendinizi farkli sekilde ifade edebilme yollarina basvurabilirsiniz. Is bulana kadar enazindan etrafinizdakilere manen yardimci olmaya calismaniz, iki tarafinda dusuk enerjisini yukseltebilir ilk etapta.
Sorunlarinizin farkinda birisiniz ve bunlari parcalara bolerek cozebilirsiniz.
Pozitif dusununki pozitif olaylari kendinize cekin, iyi yonlerinizden yola cikin.
Intihar dusuncenizi 50-60 yil erteleyin, baktiniz olmuyor zaten oleceksiniz.
Gecmis olsun.