Agorafobili Panik Atak Yaşayanlar için Kişisel Tavsiyeler
Sevgili Arkadaşlar, merhaba.
Dün akşam itibarıyle Agorafobili Panik Atak ve Vakvak Amca'ya Elveda! başlıklı yazımın ardından, bugün de, Agorafobili Panik Atak yaşarken ya da yaşamadan önce yaptığım bazı şeyleri ve yaşamımın geneline getirdiğim bazı düzenleri yazmak istiyorum.
GERÇEK 1:
* Panik Atak, Agorafobili ya da Agorafobisiz, vücudunuzdaki bir eksiklikten kaynaklanıyor olabilir.
OLASI ÇÖZÜMLER:
* Magnezyum eksikliği, birçoğumuzun farkında olmadığı bir eksikliktir ve vücuttaki bir çok mekanizmanın harekete geçmesini önleyebilecek kadar ciddiyetli sonuçlar yaratabilir. Magnezyum, vücudumuz tarafından çok zor emilen bir elementtir ve özellikle stres ve alkol tüketimi vücuttaki magnezyumu yer bitirir. Magnezyum eksikliği vücutta aşırı telaşlı halleri, sıkıntıyı ve beraberinde panik atakları getirebilir. Bu yüzden, vücut tarafından en hızlı emilen "Şelatlı Magnezyum" haplarından günlük ihtiyacınız kadar almak ve buna bir süre devam etmek oldukça önemli olabilir. Günlük ihtiyacınız yaklaşık 400-500mg dır. Eczanelerde magnezyum hapları vardır. Magnezyum aynı zamanda yeşil sebzelerde (çiğ olarak tüketildiklerinde) ve yemişlerde (fındık, fıstık, özellikle badem...) vardır.
* Yeteri kadar uyuyabiliyor musunuz? Günde 8 saat, derin ve güzel bir uyku çekebiliyor musunuz? Yatağınız ne kadar rahat? Işıklı bir ortamda mı uyuyorsunuz? Uyuduğunuz ortamda, müzik, televizyon, güçlü kokular söz konusu mu? Şunu bilmek gerekir ki, uyuduğunuz ortamda mümkün olduğu kadar az ışık, temiz bir ruh hali, az alkol, az kafein ve az nikotin tüketmiş olmak (en azından bir saat önce tüketiminizi bitirmiş olmak), sessizlik ve kokusuzluk gerekir. Beyninizin hiç uyumadığını unutmayın. En azından vücudunuz uyurken beyniniz de dinlenmiş olsun ve sizinle ilgilensin.
* Üzerinde çalıştığınız bitmeyecekmiş gibi uzun konular, projeler, sınavlar var mı? Bilmeniz gerekir ki herşey eninde sonunda olur ve biter. Sabırsızlıkla beklediğiniz ya da hiç gelmesin istediğiniz o gün gelir ve birkaç saat sonra herşey sonuçlanır... Şunu bilmeniz gerekir ki, herşey için (ucunda ölüm bile olsa) planlı ve kuvvetli olmalısınız. Bunun için de önce sağlam bir vücuda sahip olmalısınız. Kafanızda, planlar, projeler, sınavlarla uyumayın. Çalışmalarınızı yapın, ama uyumadan 1-2 saat önce sonlandırın. Keyifli, komik, güzel bir kitap okuyun ya da sizi yormayacak, rahat bir film seyredin.
* Aklınıza ve vücudunuza, illa kendisiyle uğraşacaksa, başka bir meşgâle daha verin. Mesela sigara içiyorsanız, panik ataklar yaşarken, sigarayı bırakın, ya da alkolü bırakın... Vücudunuz bir kaygı nöbetine yaklaşırken, bu hislerin sigara eksikliğinden ya da alkol eksikliğinden de kaynaklanabileceğini, bunu aşabileceğinizi kesinlikle unutmayın, yaşadıklarınızın hangisinden kaynaklandığını kestirememek sizi kaygı ve panikten uzaklaştırabilir...
* Yeteri kadar su içiyor musunuz? İdrarınız dupduru olana kadar su içmelisiniz ve devam etmelisiniz (Yaklaşık günde 8 bardak (1,5-2 lt). Altını çizmek isterim. Çay, Kahve, Bitki Çayı filan değil, su... Su, saf haliyle tam anlamıyla işe yarar... Su içmenin panik atakların giderilmesinde ne kadar önemli olduğunu bilseniz inanamazsınız. Vücuttaki toksinlerin atılmasına inanılmaz yaradığından içinizdeki kaygıların ve endişelerin de, vücuttaki mekanizmaların doğru çalışmalarıyla atılacağını unutmayın. Bütün bunlar için neredeyse sudan daha güzel bir temizleyici yoktur.
* Gülmek kadar ağlamak ta harika bir düzenleyicidir... Kana kana ağlamaktan korkmayın...
* Birşeye çok kızdığınızda avaz avaz bağırabileceğiniz bir yere gidin ve bağırın!! Yatağınıza, yastığınıza yumruklar atın!! İçinizi boşaltın, içinizde birşey tutmayın... Kızdığınız kişiye cevabını o anda verin, cevabınızın yerinde olup olmadığını sonra düşünürsünüz, şu anda önemli olan bu...
* Vücudunuza, kendinize kızmayın, kendinizi küçük görmeyin... Aynaya bakmaktan çekinmeyin... Aynaya yaklaşın ve gözlerinizin içine bakın bir kaygı nöbeti geldiğinde... Kendi kendinize gelmenin en güzel yollarından biridir...
* Kaygı nöbetinin yaklaştığını hissettiğinizde yaşadığınız hisleri sarmalayın, inceleyin ve izleyin, onlardan kaçmayın... Göreceksiniz ki, düşündüğünüz kadar karmaşık ve garip şeyler değil bunlar, çok basitler ve aslında çok komikler... Ve unutmayın ki, bu hisleri sizinle aynı anda on milyonlarca insan hissediyor... Evet evet, aynı anda on milyonlarca kişi... Yani hiçbir zaman yalnız değilsiniz... Yaklaştığı anda onlara "hoşgeldin" diyin... Şaşırtın aklınızın içinde sizi seven o içgüdülerinizi...
* Kaygılarınız arttığında başka şeylerle ilgilenin, çevredeki hareketli şeylerle, sayılabilecek, sevilebilecek, mutlu edici şeylerle... Bir gemi görüyorsanız, başarılı bir kaptan olduğunuzu, bir uçak görüyorsanız, dünyada daha görmediğiniz yüzlerce yer olduğunu, otomobiller görüyorsanız, tekerleklerini, içindeki insanları inceleyin, onların yüzüne bakın, evler görüyorsanız içindeki insanların nasıl yaşadıklarını düşünün... Kendinize odaklandığınızda gözlerinizi kocaman açın ve çevrenize bakın...
* Sıkılmak doğal bir kavramdır... Sıkıldığınızı belli edin... Derin bir nefes alın, nefes verin... Nefes alış verişinizin ne kadar değerli ve önemli olduğunu unutmayın... Nefesinizi, yavaş ve derin olarak karnınızı şişirerek alın, tutun ve yavaşça ama dolu dolu, sonuna kadar, ağzınızdan verin... Bunu istediğiniz kadar tekrarlayabilirsiniz...
* Yemek yiyor musunuz? İyi bir kahvaltı yapıyor musunuz? Ya iyi bir öğle yemeği? Yoksa gününüz çay, kahve, sigara, alkolle mi geçiyor? Akşam yemeğini gecenin köründe mi yiyorsunuz? Sonra da panik ataklarınız oluyor, hmmm? Eh, bunlar psikilojik değil, fiziksel problemler o zaman, bunlar düzelince herşeyi toparlayacaksınız demektir...
Şimdilik bu kadar... Eklemeler zaman içinde gelecek :)
Sevgiler...
