bir şeyler duymaya ihtiyacım var

21 yaşındayım öğrenimimi dondurdum, hayata adapte olma problemi yaşıyorum, kimseyle konuşmak istemiyor iletişimin bile yorduğunu hissediyorum. hayatta deneyimlemeden anlaşılmayacağını düşündüğüm şeylerin arasında boğulduğumdan, diyalog kurmaktan kaçıyorum. burada benden uzak insanlara bir şeyler paylaşıyo olmam daha rahat hissettiriyor belki bu yüzden burdayım.
yeni yeni psikolojik yardım almaya başladım. insanların düşündükleri söylemek istedikleri, söylediklerini sandıkları, söylediği, benim duymak istediğim, duyduğum, anlamak istediğim, anladığımı sandığım, anladığım arasında ki farklar diyolog kurarken kafamın içini kemiriyor, bunları düşünmekten diyolog kurduğum kişinin muhabbetine odaklanamıyorum...
diyalog kurduğum insanlarda jest ve mimikler, kafalarından geçen düşünceler ve söylediklerinin uyuşmazlığı... tüm bunlar beni ürkütüyor, başa çıkamıyorum yoğun bir panik atak ve kaçma isteği duyuyorum o sırada sanki ölecek ya da öldürülecekmişim gibi... eve kapandım, düzenli olarak ilaçlarımı almaya çalışıyor elime geçen tüm parayı uyuşturucuya harcıyorum. sosyal yaşama dair tek yaptığım uyuşturucu için sokağa çıkıyor olmam.
insanlardan, dünyanın bize sunduğu uymamız gereken tüm o çark bütününden korkuyorum... evrenin sisteminin tüm dünyaya sunduğu seçeneklerden dünyevi olarak bir amaç belirleyen ve o amaç doğrultusunda bi hayat belirleyip kendimi yaşayamadan ölmekten çok korkuyorum. kullandığın araba değilsin. konuştuğun iyi marka telefon değilsin. aldığın evin değilsin. giydiğin kıyafet değilsin dediğimde, sadece bunları daha iyi standartlara taşımak için hayatlarını heba eden insanlar beni anlayamıyor garip karşılıyor.
anlıyorlarsa neden yapıyorlar?...
neye sahip olmadığımız değil, neye İHTİYACIMIZ olduğu bizi zengin kılar...
insanlar neden sürekli daha iyisi ve daha yenisi merakı içinde?
bu sırf maddesel değil manevi olarakda böyle doyumsuz ve yetinmeyen, elindekilerin değerini bilmeyen insanlar arasında kabuğuma çekilmiş soyutlanmış uyuşturucuyla düşünmemeye çalışarak günlerimi öldürüyorum.

Selam anlaşılmak öncelikle hoşgeldin.

Anlaşılmak üye adını boşuna seçmedin sanırım,hayatta anlaşılmak istiyorsun herhalde.:)İnşallah sorunlarını çözersin ve okuluna kaldığın yerden devam edersin.

Uzman desteğine ve ilaçlarına devam etmeye çalış.Zannedersem mutluluk yakıtın azalmış,deponu doldurman lazım.Bu şekilde hissetmeye ne zaman başladın?

Bir takım korkuların,kaygıların,üzüntülerin olabilir.Bunu ortaya çıkarıp,neler yapabileceğine bakmaya çalış.Sorunlarını fazla büyümeden çözmen daha kolaydır.

Hayatının olumlu taraflarını düşünmeye çalış,iyi olacağına inan.

Görüşmek üzere.

uyuşturucu derken ilaclar mi anti depresan vs yoksa başka şeyler mi ? ailen biliyor mu bu durumunu ?

Ne zamandan beri kullanıyorsun ? Bu kadar sorgulamana sebep olan uyuşturucu da olabilir diye düşünüyorum. Ama, sorgulamak mükemmel bir şeydir , insana bir çok şey öğretir. Yetiştirilme tarzımız, bize empoze edilen şeyler vardır daha biz doğmadan. Öyle bir düzen içindeyiz ki kendi adımızı, dinimizi bile belli bir yaşa gelmeden , anne ve babalarımız bizim adımıza kimliğimizde dolduruyorlar. Kendi sorularına kendin cevap vermişsin aslında. Neye sahip olduğu değil neye ihtiyacı olduğudur ... İnsanları materyalist yetiştirdikleri için insanlar paraya ihtiyaç duyar, kaldı ki senin de benim de herkesin yaşamını sürdürebilmesi için paraya ihtiyacı vardır. Yediğimiz doğada bulunan bir "ıspanak"ı bile üzerine para vererek alıyoruz. kopartıp yiyemiyoruz. Düzen böyle, Düzene aykırı düşünebilirsin normal bir şey ama; belirli kurallara da uyum sağlamak gerekiyor. Herkes kendi isteğine göre bir şeyler yapsaydı kaos olurdu. Keşke okulu dondurmasaydın. İllaki seninle aynı düşünen insanlar vardır, onları bulman gerek. Sana hitap etmeyen inanlarla anlaşmak zorunda değilsin. Ama ; okumak senin hoşuna gitmiyorsa ve o yüzden bıraktıysan aynı şeyi söyleyemem. Bu hayatta bir şeyler yapmalısın , hayat nefes alıp vermekten ibaret değil insan öyle yaşamıyor. Doğ, nefes al -ver , öl. Öldükten sonrasını hiçbirimiz bilmiyoruz ve burda olan vakitlerini iyi değerlendirmek gerekiyor. Bedenin yok olduğunda ruhunu sonsuz kılabilmelisin. Bu dünyada bir şeyler bırakmalısın.

Yalnız değilsin mutlaka senin gibi sorgulayan nice insanlar vardır ama sayısı az onları ya bulacaksın ya da bulamayacaksın.

Alıntı:

---

burada benden uzak insanlara bir şeyler paylaşıyo olmam daha rahat hissettiriyor belki bu yüzden burdayım.

---

Böyle söylediğin için benim acizane tavsiye kendini yazmaya ver. Burada yaz, bir blog aç orada yaz. Ya da elinin altında bir ajandan olsun bu düşüncelerini oraya yaz. Ama net ortamında paylaşman bir gün senin gibi düşünen, seni sıkmayacak insanlar bulmana yardımcı olur diye düşünüyorum.

hayata dışardan bakarak adapte olamazsın, hayatı sorguluyorsun ama yaşamıyorsun.