şizoid miyim?

öncelikle konuya direk girmek istiyorum. henüz ilk gençlik yıllarımı yaşıyorum 15 yaşındayım ve sosyal çevrem yok. abartma vardır diyen varsa onlarda arada bir selam verdiğimiz tek tük kişilerdir. arkadaşım sanırsam ortaokuldan beridir yok. alışırım sanıyordum ama benimde sırlarımı ve duygularımı paylaşabileceğim bir arkadaşa ihtiyacım oldu. bende isterdim okul çıkışı bişeyler yapmak bi yere gitmek. kendimi oldum olası çok iyi tanırım. kişiliğim nadir bulunan cinsten sanırım. insanların çoğu dertlerinizi dinlemez veya umursamaz. gördüklerimde hep aynı. ama neden insanlar böyleleriyle geçiniyorda benim gibilerin farkında olmuyorlar?
ben şizoid miyim? çözümü varmı?

bu dedikleirn şizoid değil.galiba bu durm psikolojide yeni bir dal olmalı.türk ergenliği adı altında apayrı bi bölüm açılmalı

Yanlız çekingen asosyalim mi diyorsun? Aynı zamanda şizoid miyim diye de soruyorsun. Ben anlamadım tam olarak;

Yanlızlık insanı sosyalleşmeye iten bir durum. Daha önce yaşanan sosyal başarısızlıklar, çekingenlik ise sosyalleşmeye zorlaştıran bir durum, yeni bir durum değilse kendini bildin bileli varsa çekingenlik kişiliğinden kaynaklı. Bu kişiden kişiye farklı yaşanıyor kimi tanımadıklarınla konuşamıyor, kimi topluluk karşışında konuşmaktan çok sıkıntı yaşıyor kiminin sadece tek problemi başkasının yanında imza atmak...

Çekingenliğin nelere karşıysa onları yaparak o durum karşısındaki çekingenliği, kaygıyı duyarsızlaştırmak, bu duruma sebep olan düşüncerin olumlularıyla değiştirilmesi, burda davranış yoluyla oluyor.

Şizoidde özgür, kendi kendi yetme amacı var ama siz arkadaşa ihtiyaç duyduğunuzu söylüyorsunuz.

arkadaş istiyorsan teorik olarak şizoid değilsin. şizoidler arkadaş istemez.
çekingen olabilirsin ya da sosyal fobi olabilir.

Merhaba arkadaşlar. ben 4 senedir yakın ilişki kuramıyorum. bana ilgi iltifat edenlerden uzaklaşıyorum. bi yakınını kaybetmiş birisine nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. hislerimi anlatamıyorum. aslında içime koca bir boşluk var hiç bir duygu yok. ilk zamanlarda onlarla ilişki kurmayı istiyordum eskisi gibi onlara karşı ilgi duymayı hep çabaladım onlar gibi güzel sözler söylemeye çalıştım ama olmadı başaramadım ve artık tamimiyle denemeyi bile bırakım. çok büyük duygu soruları yaşıyorum. hayalimde bile hayal ettiğim kişilere kaşı çok soğuğum ve mutlu olduğumu hayal etmekten çok mutsuz odluğumu hayal ediyorum. hayalimde geliştirdiğim olaylarda ben hep yalnızım. arkadaşlarımdan sürekli kaçıyorum yolda tanıdığım birini görsem yolumu değiştiriyorum konuşmamak için. kimseyle konuşmak istemiyorum. facebookta bile beni online görüp merhaba diyenlerle konuşmak istemiyorum. yalnız kalmak yalnız uyumak istiyorum. ben eskiden bunlardan şikayetçide değildim. hala arkadaşlarımla konuşmama komsunda şikâyetçi değilim. ama duygular konusu bu sene beni mahvetti. eskisi gibi arzularımı deli dolu yazmayı istiyorum. ama yaptığım tek şey saatler boyunca boş bakmak. çok üzgün olduğum zamanlarda boşluk karanlık ve hiçlik oluşturuyorum beynimde. böylece üzüntünün kaynağından uzaklaşıyorum. bunu 4 sene önce geliştirdim. 4 sene önce çok büyük arka arkaya travmalar yaşadım. annem ve babam boşandılar, annem babamı aldattı, babam kalp krizi geçirdi ve çok ciddi bi sorunun ardından sevgilim beni terk etti. bu olayların hepsini aynı anda yaşadım. ve tüm bu problemlerim bu olaylardan sonra gelişti. ben resim yapmaktan hoşlanıyorum. ve yaptığım resimlerin geneline baktığımda yoğum bir kırmızı renk, güller, gözleri kör, kan ağlayan, kolları kesilmiş kadınlar, güller ve güller çiziyorum. sürekli acıyı resmediyorum. derdimi anlattığım tek şey kırmızı kapalı bi defter. kurguladım o mutsuz hayallerimi, ayrılığı, acıyı, ve kişisel görüşlerimi kaydediyorum ona. oraya eskiden yazdığım gibi arzu olu şeyler yazmaya çalışıyorum ama 4 senedir sıfırım. şimdi soruyorum benim durumum başka bir şey mi yoksa sizoid mi ? bunu ciddi ciddi araştırmaya bu gün karar verdim.

Merhaba psikoloji son sınıf öğrencisiyim.

Biz bozukluklarda tanı koyabilmek için DSM IV adlı kitaptan yararlanırız. Birazdan tanı ölçütlerini yazacağım ama öncelikle şunu söyleyeyim. Şizoid değilsiniz. Eğer olsaydınız, çevreyle iletişim kurmak umrunuzda bile olmazdı, zaten bundan hoşlanmazdınızda. Oysa siz istediğinizi söylüyorsunuz. Hatta buraya başlık bile açmazdınız bunun için. Çünkü bundan rahatsızlık duymazdınız, umrunuzda olmazdı yalnız olmak.

Şizoid Kişilik Bozukluğu DSM IV tanı ölçütleri :

A. Aşağıdakilerden en az dördünün olması ile belirli, genç erişkinlik dönemimde başlayan ve değişik koşullar altında ortaya çıkan,sürekli toplumsal ilişkilerden kopma ve duyguların anlatımında kısıtlı olma örüntüsü,
1. Ailenin bir parçası değilmiş gibi davranır; yakın ilişkiye girmez ve yakın ilişkilerden zevk almaz.
2. Çoğunlukla tek bir etkinlikte bulunmayı tercih eder.
3. Cinsel deneyim yaşamaya karşı oldukça ilgisizdir.
4. Çok az etkinlikten zevk alır.
5. Yakın arkadaşı ve sırdaşı yoktur.
6. Övgü ve eleştirilere karşı ilgisiz kalır.
7. Duygusal soğukluk, kopukluk veya tekdüze bir duygulanım gösterir.

B. Şizofreninin, psikotik özellikler gösteren bir duygudurum bozukluğunun veya başka bir psikotik bozukluğun gidişi sırasında ortaya çıkmamaktadır ve genel tıbbi bir durumun doğrudan fizyolojik etkilerine bağlı değildir.

Şizoidler arkadaşlıga önem vermez.Yani büyütülcek bi durum içinde degilsin yaşına bakarak konuşucak olursak :)