Printable View
birileri varsa selamlar,
bir sorum var konuyu nereye açsam bilemedim.
psikologlar veya psikiyatristlerin kendi tercih ve düşünceleri görüşmeyi ne kadar etkiler?
misal kadın psikologla görüşürken bir kadına yaptığın kötü bişeyi anlatınca, veya hayvan severe bir kediye ettiğin işkenceyi, veya dindar bir psikoloğa dine ters şeyler söyleyince gibi gibi
onlara zıt ters şeyler anlatınca size karşı tavırları nasıl olur, tarafsız kalabiliyorlar mı?
Ben doktorların profesyonel yaklaştıklarını düşünüyorum. Örneğin size bağırabilirler de size destek bile verebilirler. Bunu yaparken gerçekte kendi tercihlerini değil sizin bağırılma karşısında veya desteklenme karşısında tepkinizi ölçmeye çalıştıklarını düşünüyorum.
hastanede yatan ve kendini mehdi sananlar var.onlara kızarak yaklaşmayacak haliyle.karşısındakini tam olarak anlayabilmesi için sakin olmalı.dikkat edersen doktorlar biraz vurdumduymaz gibi.aksi takdirde bu işi yapmak zorlaşır.her gelene üzülürse kendisi biter.
Montevo dediğin mantıklı ama doktorum, o zaman doçent yardımcısıydı şimdi profesör bana biz empati değil sempati ile yaklaşırız hastalara demişti. Gerçekten çok saçma geldi bana bu doktorun bizim duygularımızı ve düşüncülerimizle aynı duygulanması düşünmesi demek. Bu sizi hasta eder demiştim ne cevap verdi hatırlamıyorum.Alıntı:
montevo Nickli Üyeden Alıntı
başkalarına söyleyemediğiniz şeyleri söyleyebilmek için en uygun kişi psikiyatri uzmanıdır.
psikiyatri mevlana gibidir. kim olursan ol gel yaklaşımı vardır.
katil ya da tecavüzcü biri de olsa psikiyatri uzmanı onu anlayışla dinleyecektir.
psikologlar o kadar olmayabilir çünkü hastane deneyimleri yok.
psikiyatri uzmanı hastanede en ağır vakaları görür.
Gayet güzel bir soru sormuşsun. Teşekkürler. Doktorlar, mesleki olarak objektif olmak zorundadırlar. Çok fazla insanla karşılaştıkları için hemen hemen her insan ve düşünce tipine de alışkındırlar. Fakat kısmen de olsa senin bahsettiğin şekilde doktorun fikrine, inancına, dünya görüşüne, vicdan yapısına uygun davranan hastalar ile ters davranan hastalar arasında bir miktar tutum farkı sergileyecektir hekim. Mesela sevmediği, sinirlendiği, benimsemediği bir hastaya daha az vakit ayırmak, daha ilgisiz davranmak gibi. Ya da kendisini sinirlendiren bir suç işleyen bir hastaya kayıtsız, umursamaz davranması gibi. İster istemez olacaktır bunlar, insanız makine değiliz, kıyısından köşesinden hislerimiz karışıyor işimize işte. (doktor değilim)
Yok sanırım, kimseler kalmadı artık.
Merhabalar.
Ruh sağlığı uzmanının, böyle durumlarda tarafsız kalmaya 'çalışmak' gibi bir mecburiyeti vardır. Ancak paradoksal bir biçimde insanı insan olarak anlamaya çalıştığımız için, bu her zaman mükemmel bir şekilde gerçekleşmeyebilir. Bu sebepten dolayı iyi klinisyenler, tabiri caizse 'divana yatmış' klinisyenlerdir.
Saygılarla,