-
Yalnızlığın ötesinde...
Öncelikle herkese merhaba, bu foruma çeşitli sorunlarimi yazdim ama sanırım en kötüsünü daha yaşamamış olmalıyım ki bu aralar kendi kendime geçmişimin muhakemesini yapiyordum şunun farkına vardim son zamanlarda. Benim hiç arkadaşım yok. Daha önceden bir sürü vardi aslinda tamamen yok değil artik yok dersem daha doğru olacak. En yakin arkadaşımla aram bozuldugumdan beridir büyük boşluktayım. Sanki corap söküğü gibi onunla arkadaşlık bitince etrafimdaki diğerleri de bu kötü havafan etkilenmis gibi buhar oldular. Ortak arkadaş degil ustelik bunlar is arkadaslarim yok okul arkadasi yok komşu kızı bile yok. Ne yapayim kendi kendimin en yakin dostu mu olayim? Bu duruma düşenler var mi aranizda ? Moralim kalmadi yalnizlik iyi bisey degilmis bu kadari degil en azından.
-
merhaba
öncelikle arkadaşlarınla olan ilişkini gözden geçir.gerçekten arkadaş mısınız yoksa "yalnız" kalmayayım diye mi arakdaşsın.diğer yandan senin düşüncelerine ne kadar cevap veriyor onu bi incele.yalnız olmak kişiden kaynaklı bir durum değildir her zaman.örneğin ben okul dönemindeyken erkek arkadaşlarımın tek derdi cinsel organ uzunluğu idi.ben o dönem daha teknik işlerle uğraşıyordum.kızlarla zaten bi iletişimim yoktu.sana önerim spora başlaman.öyle okeye 4. gibi değil doğru düzgün spor yapacaksın.bu çok ilkel bir duygudur ve moralini yerine getirecektir.yani şuanki seni yavaş yavaş değiştireceksin.
