Merhabalar,uzun zaman oldu yazmayalı.
Önceden girdiğim ortamlarda genelde güler yüzlü olmaya çalışır insanlarla da çabuk kontak kurardım,selamlaşırdım.Daha sonra bilmiyorum neden kendimce bir sebep bulup aslında böyle olmaya insanların değmediğini düşünmeye başladım.Neden sürekli ben insanlara yaklaşıyorum yaklaşmak isteyen gelsin diye düşündüm.Suratımı asmıyorum tabii ama daha ciddiyim artık.Özellikle spor salonunda..
Ara ara insanlarla tartıştığım oluyor.Geçtiğimiz akşam da spor salonunda bir çocukla tartıştım.Yaşı çok yüksek ihtimal benden 3-4 sene küçük.Vermemesi gereken bir tepki verince ben de karşılığını çatır çatır verdim.Verdim vermesine ama gittiğim salonda zaten pek tanıdığım yok.Hatta hiç yok.Çocuk muhtemelen uzun zamandır o salona gidiyor birçok kişiyi de tanıyor.Kuzenim ara sıra benimle spor yapıyor ama her zaman denk gelmiyor çok nadir.Ne yalan söyleyeyim kendimi yalnız hissettim.Yani kavgaya gidecek bir durum vardı gitseydi acaba ne yapardım?Şöyle gerilip sağlam yumruklar atabilir miydim peş peşe?Ya da ne yapacağımı bilmez bir şekilde sadece kendimi darbelere karşı savunmaya mı çalışırdım?
Kafamda onlarca senaryo,beraberinde gelen anksiyete..Kendimi ezdirmeyi sevmiyorum.Kim sever ki?Allah'ın izniyle beceriyorum da ama daha sonra gelen sürekli olumsuz senaryolara engel olamıyorum.Bazen diyorum ki madem böyle oluyor o zaman sönük kal insanlara karşı.Ama olmaz,korkak değilim ve korkak olmamalıyım.Zaten insanlar karşılarında domine edecekleri birini arıyor bulunca da yardırıyor.Ben onlardan olmamalıyım.Tabii herkesi ezeyim herkes benden korksun demiyorum.Ama acaba kavga ettiğim insanlar da böyle şeyler düşünüyorlar mı?
Yarın yine aynı saatte denk gelirsek ne olur acaba diye senaryolar gelip duruyor aklıma ve ben sanki saati belirli bir ring dövüşüne hazırlanır gibi kendimi mental olarak hazırlamaya çalışıyorum.Spora daha mı erken gitsem diyorum.Fakat böyle yaparsam "bak korktu artık gelmiyor" diye düşünürler mi?Yok bunu yediremem,saatimi değiştirmemeliyim bu yüzden.
Acaba okb tekrardan mı nüksediyor?Paranoya mı var?Benzer durumlar yaşayan var mı?
Çocukken kavga eden biri değildim.Hiç dayak yemedim ama dayak da atmadım.Acaba çocukluktan gelen bi şey mi bu?
