Agorafobili Panik Atak Hikayem
Not : Herhangi bir psikoloji eğitimi falan almadım. Hepsi kendi hayatımdan çıkardığım dersler ve sizlere biraz nebze de olsa yardımı olacağını düşündüğüm için yazıyorum. Hepimiz aynı durumdayız ve ben bu durumun artık gereğinden fazla uzun sürdüğünü düşündüğüm için sizlere nasıl yenmeye başladığımı anlatmak için yazmak istedim...
Öncelikle herkese merhabalar. Kısaca sizlere kendimi tanıtayım 24 yaşında öğrenciyim. Sağlıkla ilgililenen ve üzerine master yapıyorum. Önceleri çok sakin ve güzel bir hayat geçiriyordum, hayatla barışıktım ta ki o gün panik atak beni bulana kadar... İlk panik atak geçirdiğimde panik ataktan habersizdim doktora gitmem gerekiyordu ve hemen kendimi acile attım ama tabi hepinizin bildiği gibi yolda hiçbir şey olmadı. Acilde tansiyonuma baktılar herşey normal fakat ben normal değildim. Kalpten şüphelendim hemen kalp doktoruna check up yaptırmaya gittim (daha sonucu çıkmadı ama kesin birşey yoktur) Sağlıkla ilgilendiğim için vitamin eksikliğinden şüphelendim, mineral veya hormon dedim. Aklıma o kadar çok sorun geldi ki işin içinden neler çıkardım neler :D Derken eve kapandım ya tekrar olursa gibi sorularla... B vitamini ve günlük vitamin desteğine başladım birşey olmasın diye. En son panik atak yazısına denk geldim ve okudum. Dedim bende panik atak var çünkü evde olduğumda hiçbir şey olmuyor ve olmadı sadece geriliyordum kafamı kurcalayan sorularla. Psikiyatriste gittim ve bana ilaç verdi. İlaçların isimlerini vermek istemiyorum çünkü bilinçsizce ilaç alınmaması gerekir. Yeşil reçete ilacımda vardı dedi bunu kullanırsın zor anlarda. Ben ilaçları kullanmak istemedim. Size önerim ilaç kullanmak isterseniz içindeki prospektüsü okumayınız. Kendim yenerim dedim fakat en son dayanamadım yarım doz aldım ve anksiyetem o kadar arttı ki o gün. Hemen geri bıraktım doktoruma söyledim kullanmak istemiyorum diye. İnternette çeşitli yazılar okudum bizim gibi hastalar neler yapıyor diye fakat en son bu sitede vak vak amca hikayesine denk geldim. O kadar güzel yazılmış bir yazıydı ki hayatımı değiştirdi resmen... Yazı linki = http://e-psikoloji.com/forum/showthr...ca-ya-Elveda!!
Bir gün dışarı çıkmam gerekti evden uzağa o gün o kadar kafama takmıştım ki giderken normaldim ama dönerken çıldıracaktım ve hemen doktoruma gittim yakınlardaydı bana tekrar bir ilaç verdi bunu al eve git diye. O gün onu kullandım biraz yatıştırdı. Daha sonra ilaçsız da bu iş çözülür dedim eskiden gittiğim sokakları, uzak yerleri, eski yaşantımı yaşayamayacak mıyım bu vak vak amca yüzünden diye ve yavaş yavaş yenmek için çabalamaya başladım. Neler mi yaptım ???
1) Öncelikle doktorun dediği o panik atak anında aklına gelen hiçbir şey olmuyor, olmadı, olmayacak sözünü gözümün önüne getirdim. Bunu söyleyen yıllardır okuyan bir doktor herhalde beni kandırmak gibi bir amacı yoktur dedim ve dışarı çıktım hemen.
2) Yürüyüş şart ! Ben önceleri günde yarım saat yürüyordum. Son 2 haftadır nerdeyse günde 5 saatimi dışarıda yürüyerek geçiriyorum.
3) Hobi önemlidir kafanızı dağıtmanız gerekli. Ben fotoğraf çekmeyi seçtim ve makinamı aldım elime dağ taş evin yakınlarında dediğim gibi günde 5 saat geziyorum.
4) Bazı hipnoterapi cdleri var onları edinip hergün özenle dinliyorum ve kendimi rahatlatıyorum.
5) Akşamları genelde melisa çayı içiyorum uyumaya yakın. Gerginliğimi alıyor.
6) Sabahları proteinli bir kahvaltı yapıyorum. (Yumurta, peynir...) Kahvaltı sonrası biraz internette dolaşıp dışarı çıkma vaktim geliyor zaten ister istemez bünye alıştı.
7) İnanın hiçbir şey olmuyor ve ben hergün farklı ve biraz daha uzak yerlere gitmek için çabalıyorum. Sizde kendinize ilk gün hedefi belirleyin 2. gün daha ileri bir hedef diğer gün daha ileri derken derken bir bakmışsınız nerdesiniz.
8) Bilinçaltı olayı olduğu için yürürken insan stresini, gerginliğini atıyor. Etrafa bakın kuşlara insanlara, parka gidin çocukları izleyin...
9) Bilinçsiz ilaç kullanmayın. Ben kullanmamayı seçtim. Yeşil reçeteli ilacımı hiç kullanmadım sadece yanımda taşıyorum lazım olmaz ama güven versin diye..
10) İnternette panik atak için bitki kürü var. Onu sabah akşam içiyorum. Şahsen tadı kötü ama yine de uzmanların bir bildiği vardır diyorum ve içiyorum.
11) Çevrenizdekilere durumunuzu söyleyin ki sizi zorlamasınlar. Utanılacak birşey yok çünkü biz hasta değiliz. Bilinçaltımızın ayarı biraz bozulmuş onu düzelteceğiz :) Alarmı bozuk araba gibi düşünün. Ne kadar hassasiyeti artarsa o kadar çabuk öter. Aslında biz eskiden o gezdiğimiz sokaklarda ne kadar normaldik değil mi ?
12) Hasta değiliz bunu kabullendikten sonra nefes egzersizleri var internette 7-11 nefesini öğrenin işe yarıyor benden söylemesi...
13) Uyku düzenimi düzelttim. Önceden 2-3 ten yatardım sabah 11 de kalkardım. Artık saat 11-12 gibi yatıyorum ve 8-9 gibi kalkıyorum. İnanın uyku çok önemli.
14) Yemek yiyin. Mideniz bulanabilir, karnım doysun yeter diyebilirsiniz başlarda ama yürüyüşlere başlayınca insan acıkıyor. Ben günde 2 öğün yiyen insan artık 3 hatta 4 öğün yiyorum.
15) O an geldiğinde düşünmeyin yaptığınız işi yapmaya devam edin. Nefes verme sürenizi uzatın ve vak vak amca yanlış alarm diyin.
16) Toplu taşıma araçlarına binemez olmuştum fakat bu 3. haftam ve bugün önce okula oradan da kendimi iyi hissettiğim için otobüsün son durağına kadar gittim ve öyle geri geldim. Artık bilinçaltım öğrenmesi lazım bunları. Evde korkarak geçirdiğim vakitleri düşününce daha da çıkasım geliyor artık...
17) Şahsen sabahları linkini vermiş olduğum vak vak amca yazısını okuyorum ve gerçekten motive oluyorum sizde okuyabilirsiniz. Tekrar linkini vereyim : http://e-psikoloji.com/forum/showthr...ca-ya-Elveda!!
18) Panik atağı kabullenin evet o var ama yanlış alarm benim hayatta kalmam için uğraşıyor diyebilirsiniz. Nefesinizi hızlı nefes aldığınız zamanlarda tutun bir süre sonuçta oksijen kadar karbondioksite de vücudun ihtiyacı var...
19) Fazla araştırmayın derim ben araştırdıkça kötü oluyordum bir ara ve bakın şimdi sizlere yol göstermek için bir yazı yazıyorum. Artık siz düşünün :)
20) Yakın zamanlarda güvendiğiniz kişilerle birlikte o gitmekten korktuğunuz yerlere bir gidin bi bakın ne değişmiş... Öğrenmek lazım oralarda tehlike olmadığını.
21) Mükemmel olmayıverin. Ben mükemmeliyetçi bir insandım artık fazla sorun etmiyorum...
22) Hüzünlü veya gerilimli filmleri bir süre izlemeyin. Ben şahsen sürekli komedi filmleri, mutlu şarkılar dinlemeyi tercih ediyorum bu süreçte. Haberleri fazla izlemiyorum ama gündemi yine takip ediyorum tabiki. Sinirlenmemeye, üzülmemeye çalışın ve etrafınızdakilere bu durumu söylediğiniz için onlarda dikkat edecektir. Anlamazlar demeyin ben şahsen söyledim ve herkes gayet anlayışlı davranıyor bana... Anlayış göstermeyenlerde aman kendi kuruntun falan diyenleri boşverin.
23) Hergün daha iyiye gideceksiniz merak etmeyin. Yürüyüş gerçekten insanı rahatlatıyor ve sizin hiçbir hastalığınız yok bunu unutmayın.
24) Alkol, sigara alışkanlığınız varsa azaltın. Neden mi sigara ve alkol kalp atışını tetikliyor ve aklınıza getiriyor. Çay müptelası olarak fazla çay ve kahve içmiyorum. Kalbim hızlanınca aklıma geliyor vak vak amca o yüzden sabahları içiyorum yetiyor. Dışarıda da taze sıkılmış portakal suyu falan içiyorum. Bildiğiniz sağlıklı bir insan oldum iyice :)
Aklıma geldikçe eklemeler yapacağım. Herkese sağlıklı günler dilerim...
