REÇETESİ OLAN VAR MI? Öğrenilmiş çaresizlik durumunda uzun süre yaşayanların duygularıda zayıflar.Uzun süre acı çeken,ondan kurtulmak için çabaladığı halde başaramayan insan,o acıyı kabullenir,onunla yaşamayı öğrenir.Yaşama sevincini kaybeder.Öğrenilmiş çaresizlik canlıları sadece psikolojik değil,biyolojik olarak da çökertmektedir Aslında konuyu açmam gerekecek sanırım.SORUNUM ŞU: .2 yıl önce günde 25 saat !! çalışan ,motivesi tam biri iken...büyük yıkılışların ve de travma sonrası depresyonun etkisi ile,işe,çok ihtiyacım olduğu halde Tam bir eylemsizlik hali hakim üzerimde.tabiri caizse" ölü toprağı serpilmiş" üzerime. hiçbir şey,ama hiç bir şey motive etmiyor.Bilgi,birikim,hayat tecrübesi ne ararsanız full.Sadece eyleme geçemiyorum.Beynime de söz geçiremiyorum.Sorunum belli.Çözüm yok yada ben öyle sanıyorum.Acaba daha dip noktayı görmedimmi?
