Eşim ile evlilik hayatımız problemli başladı. Ayrıntılara girmiyeceğim ama bu süreçte beni derinden sarsan (ve bir türlü unutamadığım) bir kaç olay oldu. Bunlar birincisi çocuğumuz doğduktan sonra arkadaşlarım hayırlı olsun amacıyla annemin evine geldiler.(Bu arada eşim ailemden nefret ediyor.nedenini soracak olursanız o da biraz kendi ailesinden kalan travmalardan olsa gerek paranoid kişilik bozukluğundan olduğunu düşünüyorum çünkü bütün kardeşlerinde bu durum var) Eşim bu insanların geleceğini bildiği halde arkadaşlarımı tek başıma ağırlamak zorunda kaldım ve bu insanlara açıklama yaparken yalan söylemek zorunda kaldım. Derken ailemle arası düzelir gibi oldu. Yine çocuğumun yaş gününü kutlamak üzere toplanmışken saçma sapan bir kriz çıkararak (1 gün öncesinden) doğum gününe gelmeyerek beni sap gibi ortada bıraktı... ve benzeri şeyler yaparak beni sözde cezalandırmaya devam etti..
Bir kaç kere aile danışmanı ve psikoloğa gittik. Konuyu aramızda tartışma imkanı bulduk. Bir neticeye vardık.Ailemle görüşmeyecek ve görüşmeyede teşvik etmeyecektim. Bir süre sular duruldu. 2. çocuğumuzu yapmaya dahi karar verdik. Hatta ayını bile planladık. 2. çocuğun ne kadar gerekli olduğuna hem fikir birliğine vardık. Hazırlıklara bile başladık (sigarayı bıraktı, demir takviyesi vb Derken ailemden biri eşimi yanlışlıkla aradı. Yanlışlıkla aradığını bildiği halde, paranoid kişilik devreye girdi.(masustan arıyorlar, huzurunu kaçırmak için arıyorlar gibi nedenler) aileme ağzının payını vermediğim gerekçelerle bana tavır koymaya kendi çapında cezalandırmaya başladı. Sigaraya başladı, kendisine sahip çıkmayan biri olarak bana 2. çocuğu yapmayacağını söyledi.
Ama gel gör ki bu son olay beni beynimden vurulmuşa dönderdi. İnanın o an eşimi boğmak geldi içimden. Ben bunları hakedecek ne yaptığımı düşünürken hiç bir tepki vermedim. Resmen küstüm. (çocuğumun hatırı için konuşuyorum ama içten küstüm.) Tüm güvenimi yitirdim arkadaşlar. Ben eşime nasıl güveneceğim. İlk tepkim isteğe bağlı sigortayı iptal ettim. Ya arkadaşlar bu kadın emekliliğini hakettiği zaman yine benzer sebeblerle boşanmak isterse kendimi salak gibi hissederim zaten hissediyorumda.Eşim bu arada hiç birşey olmamış gibi rahat davranıyot ve ben çıldırıyorum arkadaşlar. Önerilerinizi ve düşüncelerinizi bekliyorum arkadaşlar.........
