İlaca rağmen depresyona giren var mı?

[Çıkış]

Merhaba!

İlaç kullanmanıza rağmen depresyona girdiğiniz oldu mu?

[plüton]

Merhaba!

İlaç kullanmanıza rağmen depresyona girdiğiniz oldu mu?

Siz girdinizmi :)

[dipsizkuyu]

Sevgili çıkış; öncelikle sevindim ,depresyona bir aşk yüzenden girmediğinize.buraya yazan arkadaşlarımızın çoğu bunu yüzünden giriyor. Sizin durumunuz ,bir boşluk gibi gözüküyor doktora gitseniz iki şey söyleyecek kendine sosyal aktivasyonlar bul arkadaşlarınla gez spor yap ve benzerleri .bir sonraki aşama ilaç tedavisi .beyinde sinir hücrelerini yavaş yavaş öldüren ve her tekrar nüksetmesinde yenilenmiş sinirsel hazımsızlıklarımız.ve tekrar bir ilaç daha.anladığım kadarıyla yaşamı seven bir insansın.sosyal boyutun insanlarla iletişiminde sorun yok.fakat yine boşluk oluşuyorsa ,sorun bulunduğun ortamdaki insanların seni tatmin etmemeleri. Yenilik istiyorsun değişim istiyorsun yalnız kaldığın zamanda ki az kalıyorsun ve sorguluyorsun. İnsan tüketir her düşünceyi,fikri ve çevresini bunuda yaparken tükenir farkında olmadan. Sonra yeni arayışlar başlar.yaşamdan ne istiyorum neden niçinler..bu genelde yalnız kaldığımız zamanlarda olur. Veya topluma uyum sağlayamadığımız durumlarda çelişkililer doğar.sizin bunu en kısa dönemde atlatacağınıza inanıyorum.çünkü şu an bir geçiş dönemi yaşıyorsunuz.ve bu hayatımızın her alanında sancılı olur ve olmak zorundadır. Bir bedeldir ödenmesi gereken. İnanım bugünler geçtiğinde kendinizi daha iyi hissedeceksiniz. Tabiî ki farklı bir işe veya sosyal adaptasyona girdiğinizde. İlaç kullanmanızı kesinlikle tavsiye etmem. Geçici çözümler kalıcı hasarlar bırakır. Saygılar..

[plüton]

Dipsiz kuyunu konuştuğu yerde bana dinlemek düşüyor ancak. Söylecek daha ne kaldıki :)

[dipsizkuyu]

[QUOTE=platoni;52026]Dipsiz kuyunu konuştuğu yerde bana dinlemek düşüyor ancak. Söylecek daha ne kaldıki

bak isteyince nasıl anlıyorsun. ara sıra dinlemek konuşmaktan daha anlamlı olabilir..:)

[paradox]

Merhaba!

İlaç kullanmanıza rağmen depresyona girdiğiniz oldu mu?

Tanisma bolumunde yazmis olduklarinizdan anladigim kadariyla, siz daha oncede depresyon yasayip atlatmisiniz, sanirim su anki korkunuz tekrarlamis ola bilecegi uzerine..
Sorunuza gelecek olursak: Evet, antidepresan ilaclar kulanimina devam ederken bende yasiyorum bu tip gel gitler. Daha once depresyon gecirmis kisiler sanirim bu konuda biraz daha hassas oluyor, yasanan ataklarin yeni bir depresyon kabusu oldugunu dusunuyor..

[Çıkış]

Tanisma bolumunde yazmis olduklarinizdan anladigim kadariyla, siz daha oncede depresyon yasayip atlatmisiniz, sanirim su anki korkunuz tekrarlamis ola bilecegi uzerine..
Sorunuza gelecek olursak: Evet, antidepresan ilaclar kulanimina devam ederken bende yasiyorum bu tip gel gitler. Daha once depresyon gecirmis kisiler sanirim bu konuda biraz daha hassas oluyor, yasanan ataklarin yeni bir depresyon kabusu oldugunu dusunuyor..

Sanıırım benzer sorundan muzdaribiz ikimiz de ... Arkadaşların antidepresan ilaç kullanılmaması yönündeki görüşlerine katılamıyorum. Ne yazık ki depresyonların bir kısmı endojen Beyin kimyasalllarındaki iniş çıkışlar bu derde yol açmakta. Reaktif bir depresyon değilse çoğunlukla bundan kaynaklanıyor.

Depresan kullanırken bu tür gel-gitleri yaşadığınızı söylemişsiniz ama benimki geldiğinde öyle kolay kolay gitmiyor. Kişilik özelliklerim de işi zorlaştırıyor ya da derinleştiriyor tabii ama devre bir kez attı mı geçmiş olsun....Çünkü şu anda ilk yaşadığım depresyondaki belirtilerin çoğunu yaşıyorum. Gülemiyorum, iştahım az, kimseyle görüşmek istemiyorum, hiçbir şey ilgimi çekmiyor, inanılmaz bir dikkat dağınıklığı, vs....

Sizin yaşadıklarınız da bu tür mü yoksa sadece korku boyutunda zihinden geçen bir düşünce mi?

Bana biraz kendinizden ve yaşadıklarınızdan bahseder misiniz?

Sevgiler

[paradox]

Sizi ve yasadiklarinizi inanin cok iyi anliyorum..Evet malesef bende depresyonun en agir ve cirkin yuzuyle tanismis guruptanim.Cok uzunca bir suredir de terapi aliyor, antidepresanlar kulaniyorum..Sizin yasamis oldugunuz kaygilari bende donem donem yasiyorum.Her seferinde aceba en basami dondum demekten kendimi alamiyorum..Fakat sizinle ayni aci ve korkulari yasamis biri olarak sunu soyleye bilirim ki: Hayir basa donmuyoruz, sadece daha once yasadigimiz aci deneyimlere yakin belirtiler oldugunda, korkularimiz bizi ele geciriyor.Belki bu aleyhimize gibi olan bu durumu lehimize cevirmeli, biz en kotusunu gorduk ve ustesinden gelebildik, yenilmedik, gucumuzu isbat ettik demeliyiz...Sagliklar dilerim kader arkadasim:)

[Çıkış]

Sizi ve yasadiklarinizi inanin cok iyi anliyorum..Evet malesef bende depresyonun en agir ve cirkin yuzuyle tanismis guruptanim.Cok uzunca bir suredir de terapi aliyor, antidepresanlar kulaniyorum..Sizin yasamis oldugunuz kaygilari bende donem donem yasiyorum.Her seferinde aceba en basami dondum demekten kendimi alamiyorum..Fakat sizinle ayni aci ve korkulari yasamis biri olarak sunu soyleye bilirim ki: Hayir basa donmuyoruz, sadece daha once yasadigimiz aci deneyimlere yakin belirtiler oldugunda, korkularimiz bizi ele geciriyor.Belki bu aleyhimize gibi olan bu durumu lehimize cevirmeli, biz en kotusunu gorduk ve ustesinden gelebildik, yenilmedik, gucumuzu isbat ettik demeliyiz...Sagliklar dilerim kader arkadasim:)

Merhaba!

Cevabınız o kadar içten ki, çok hoşuma gitti. Korkuların bizi ele geçirdiğini söylemişsiniz. Yani şu anda ben depresyonda olmadığım halde, belirtilerin ortaya çıkması başlayan bir panikle beynime depresyon yaşatıyor olabilir miyim? Offf ... sanmıyorum. Çünkü bana teşhis olarak reküren depresyon denilmişti. Yani tekrarlayan depresyon. Size konulan teşhis neydi? Günlerdir sizin yazdıklarınızı düşünüyorum. Peki siz bu durumu yaşayıp doktora gittiniz mi? Gittiyseniz size ne dedi? Bir taraftan dediklerinize inanmak istiyorum ama diğer yanım hayır, bunlar doğru deil diyor :(

Cevabınızı sabırsızlıkla bekliyorum

[paradox]

Sevgili arkadasim..
Yasadiklarinizi, korkularinizi anliyorum inanin bana..Evet bende ayni nedenlerden dolayi pek cok kez doktorumla bu tip konusmalar yaptim..Benim doktorum kronik depresyon kavramini pekte kabul etmeyen biri.Ona gore: Gecmisimiz de yasadigimiz bir takim aci olaylar,belki aci kayiplar bastirilmis bir sekilde kaldigi zaman depresyon olarak karsimiza cikiyor ve depresyon iyi bir sekilde tedavi edilmedigi taktir de, bize daha once yasadiginiz kotu anilari, uzucu olaylari hatirlaticak herhangi bir sey yasadigimiz zaman yeniden depresif ruh halerine giriyoruz..Butun bunlari yasamamak adina bizi nelerin kotu hissettirdigini gozlemleyip, onlari yok saymak yerine cozumlemeye calismali ki depresif durumlar hortlamasin her seferinde.Yapilmasi gereken guc olsa bile stresi tolere etmeyi ogrenmek..
Bazen yasadiklarimiz bize o kadar agir ve cozumsuz gibi gozukur ki sanki altinda ezildigimizi hisederiz.Iste burada paylasimlar girer devreye,bizim su an bu formda yapmaya calistigimizda bu..Sunu bilin ki ben ve burada ki diger dostlarla her konuyu paylasa bilirsiniz, birlikte cozumler arariz hayati birazda olsa kolaylastirma adina..Tekrar sagliklar dilerim arkadasim...

[negatif]

depresyon geldiği gibi gider..bir kere yaşayıp atlattıysan bunu bir daha yapma yeteneğin var demektir..depresyona girmekten korkma..ben 8 yıldır bazen majör bazen minör olarak yaşıyorum bunu..ama sonuçta yaşıyorum değil mi??varsayalım ki depresyondasın evet kötü bir durum biliyorum..ama hep depresyonda kalmayacaksın geçecek birgün..sen o günü tedavine devam ederek sabırla bekleyeceksin o kadar..tabi ki acı çekecek çok zorlanacaksın ama bitecek emin ol..olumlama yapmaya çalış bu çok zordur depresifken ama mücadeleyi bırakma derim ben..doktorunu çok iyi seçmelisin..güvendiğin biri olmalı..ben bu noktada şansız olduğum için atlatamıyorum tamamen..klasik tedavi yöntemleri artık inandırıcı gelmiyor bana..ilaç alırken depresyon yaşamakta doğal bence..sonuçta ilaçlar mucize yaratmasada destekleyici oluyor..belki de değiştirmen gerekiyordur..bunu doktoruna bir danış bakalım ne diyecek..bir de depresyona girdim mi ya girersem gibi düşüncelerin girdiğimde düşünürüm diye ertele ve engelle..kaygı sıkıntı vericidir çünkü..benim kendi yöntemimse çalışmak..yani bir iş bir meşgale ama yapmaktan zevk aldığın bir iş..ben böyle yaşayabiliyorum ancak...en büyük hayalini düşün ve bunu gerçekleştirmek için somut eyleme geç..

[Çıkış]

Sevgili Paradox'

26 ocakta doktoruma gittim. Son 1 haftadır kendimi daha iyi hissediyordum, dolayısıyla beni çok iyi buldu. Ama bıçak sırtı bir durumdu benim için, oldukça kırılgan, mod değşikliklerinden korkuyordum yine 1 hafta daha iyi geçti sayılır. Ancak son 2 gündür yine başlangıçtaki berbat hale dönmeye başladım. Sabahları yine sıkıntı basmaya başladı ve tabii neşesizlik, isteksizlik... Kafayı yemek üzereyim... Hiç bu kadar sık mod değişkliği yaşamamıştım. Tansiyon gibi inip, çıkıyor, ve bu durum ciddi korkulara yol açıyor :( Artık hiçbirşeyden emin deilim. Bu arada bu hafta bir işe yarayacağını düşünmediğim psikoterapiye başlıyorum.

Yorumlarınızı bekliyorum...

Sevgiler