YTONG
29-06-2016, 09:23 PM
arkadaşlar merhaba yaşım 17 sizlere bir konuda danışmak istiyorum kendimi pek iyi ifade edemem umarım anlatabilirim ve yardımcı olursunuz.
neyse olaya dönelim benim 1 yıldan fazla süredir bir ilişkim vardı bu sene martta ayrıldık ikimizde birbirimizin ilk ilişkisiydik diyebilirim. kız arkadaşımdan bahsetmek gerekirse kendisi frontal demans hastası nadir görülen bir hastalık onun yaşında. bana dediğine göre ölümcülmüş yani pek fazla ömrü yokmuş sürekli ameliyat oluyor ve diğer bir hastalığından dolayı kilo vermekte zorlanıyor o yüzden biraz kilolu ama benim için kilolu olması sorun değil onun dışında mükemmel birisi diyebilirim gerek yüz güzelliği gerek benim kadar kültürlü olması gerek diğer özellikleri olsun tamda benim için ideal eş profili idi. benle tanışmadan önce 2 yakın arkadaşı gözünün önünde intihar etmiş ve vücüdunun çeşitli yerlerinde faça izleri var neyse ki ilşikimiz süresince onu kendine zarar verme düşüncesinden uzaklaştırdım. artık bildiğim kadarıyla kendine zarar vermiyor. kız arkadaşım beni seviyordu davranışlarından bunu anlayabiliyorum sırf benle ilgili duygularını yazdığı bi defteri vardı ben hep merak etsemde okutmuyordu bana. bende onu seviyorum ona bir şey oldu diye 9 km uzaktaki hastaneye koştuğum oldu. ilişkimizden bahsetmek gerekirse ilişkimizin ilk 2 ayı çok güzeldi sonra ben sıkıldım galiba ödevlerimi yapmadığı gerekçesiyle saçma bir sebeple durduk yere ayrıldım. bir iki ay sonra geri döndüm ve barıştık işte yine ilk aylarımız çok güzeldi haftada 6 kere buluşuyorduk. sonra bir süre ona sonra ilişkimiz yine kötüye gitti şimdi düşündükçe kıza baya kötü davranıyormuşum o dönem o beni hep alttan alıyordu her isteğime okey diyordu ama mutsuz olduğunu anlıyorum şimdi. hatta o kadar üzdüm ki bir dönem intihar etmeyi denedi ilaç içerek neyseki yaşıyor şimdi. intihardan yaklaşık bir hafta sonrada benden ayrılmak isteğini söyledi ben çok yalvardım ona ama bir sonuç çıkmadı. ayrıldıktan sonra ilk intihar etmeyi düşündüm ama onun bana dönme umuduyla hep hayatta kaldım ve bir süre sessiz kaldım baya düşündüm uzun uzun, hatalarımı felan gözden geçirdim. haksız olduğumu anladım hatalarımdan ders çıkardığıma ve birdaha tekrarlamayacağıma inanıyorum. uzun bir aradan sonra geçen hafta o intihar eden arkadaşından kalma bir eşyasını vermek için görüştük orada baya konuştum onunla ama yine sonuç alamadım bir haftadır baya kötüyüm moral olarak ve benim seneye üni. sınavım var eşit ağırlığım ona çalışmak istiyorum ama mental olarak kendimi toparlayamıyorum kendimi motive edemiyorum ders çalışmak için ayrıldıktan sonrada derslerimde bariz bir düşüs oldu zaten. hiçbir şey bana tat vermiyor hiçbir şeyden zevk alamıyorum hatta intihar etmeyi düşünüyorum. dün doktora gittim beni 2 dk dinledi dinlemedi prozac yazıp yolladı geri. o bana sarılsa "ben yanındayım" dese herşeyim geçer gibi hissediyorum. lütfen yardım edin
neyse olaya dönelim benim 1 yıldan fazla süredir bir ilişkim vardı bu sene martta ayrıldık ikimizde birbirimizin ilk ilişkisiydik diyebilirim. kız arkadaşımdan bahsetmek gerekirse kendisi frontal demans hastası nadir görülen bir hastalık onun yaşında. bana dediğine göre ölümcülmüş yani pek fazla ömrü yokmuş sürekli ameliyat oluyor ve diğer bir hastalığından dolayı kilo vermekte zorlanıyor o yüzden biraz kilolu ama benim için kilolu olması sorun değil onun dışında mükemmel birisi diyebilirim gerek yüz güzelliği gerek benim kadar kültürlü olması gerek diğer özellikleri olsun tamda benim için ideal eş profili idi. benle tanışmadan önce 2 yakın arkadaşı gözünün önünde intihar etmiş ve vücüdunun çeşitli yerlerinde faça izleri var neyse ki ilşikimiz süresince onu kendine zarar verme düşüncesinden uzaklaştırdım. artık bildiğim kadarıyla kendine zarar vermiyor. kız arkadaşım beni seviyordu davranışlarından bunu anlayabiliyorum sırf benle ilgili duygularını yazdığı bi defteri vardı ben hep merak etsemde okutmuyordu bana. bende onu seviyorum ona bir şey oldu diye 9 km uzaktaki hastaneye koştuğum oldu. ilişkimizden bahsetmek gerekirse ilişkimizin ilk 2 ayı çok güzeldi sonra ben sıkıldım galiba ödevlerimi yapmadığı gerekçesiyle saçma bir sebeple durduk yere ayrıldım. bir iki ay sonra geri döndüm ve barıştık işte yine ilk aylarımız çok güzeldi haftada 6 kere buluşuyorduk. sonra bir süre ona sonra ilişkimiz yine kötüye gitti şimdi düşündükçe kıza baya kötü davranıyormuşum o dönem o beni hep alttan alıyordu her isteğime okey diyordu ama mutsuz olduğunu anlıyorum şimdi. hatta o kadar üzdüm ki bir dönem intihar etmeyi denedi ilaç içerek neyseki yaşıyor şimdi. intihardan yaklaşık bir hafta sonrada benden ayrılmak isteğini söyledi ben çok yalvardım ona ama bir sonuç çıkmadı. ayrıldıktan sonra ilk intihar etmeyi düşündüm ama onun bana dönme umuduyla hep hayatta kaldım ve bir süre sessiz kaldım baya düşündüm uzun uzun, hatalarımı felan gözden geçirdim. haksız olduğumu anladım hatalarımdan ders çıkardığıma ve birdaha tekrarlamayacağıma inanıyorum. uzun bir aradan sonra geçen hafta o intihar eden arkadaşından kalma bir eşyasını vermek için görüştük orada baya konuştum onunla ama yine sonuç alamadım bir haftadır baya kötüyüm moral olarak ve benim seneye üni. sınavım var eşit ağırlığım ona çalışmak istiyorum ama mental olarak kendimi toparlayamıyorum kendimi motive edemiyorum ders çalışmak için ayrıldıktan sonrada derslerimde bariz bir düşüs oldu zaten. hiçbir şey bana tat vermiyor hiçbir şeyden zevk alamıyorum hatta intihar etmeyi düşünüyorum. dün doktora gittim beni 2 dk dinledi dinlemedi prozac yazıp yolladı geri. o bana sarılsa "ben yanındayım" dese herşeyim geçer gibi hissediyorum. lütfen yardım edin