Kendi kalemimden

[alpha]

Arkadaşlar burada çoğu eskilerden yazı ve şiirlerimi paylaşacağım. Tamamı vaktiyle yüreğimden kopuvermiştir ve bana aittir


karanlıklar şimdi daha karanlıksessizlik daha sessizve sensizlik....
bir fırtına kopsa diyorum , dinse bu sessizlik..bitse bu sensizlik..
neyin nesi bu kalp sızıları mide sancıları ve titremeler
uykusuzluğun nedeni ne gözlerim şişken..
bu nedensiz sevmelerin nedeni ne.
bir kez ellerini tutsam sarılsam anlardım dagözlerinin içine bir bakışı yaşamadan bu aşkın sebebi ne
bilmiyorum bilemeyeceğim bilebilirsem eğer bir daha sevmeyeceğim..
şimdilik seni öldürüp gömdüğüm kalbimi her gece böyle ziyaret edeceğim..
ben seni dün nasıl sevdiysem yarında öyle seveceğimfakat artık bunu bilmeyeceksin..
bir gün gök yüzünde kutup yıldızını göremezsen
sebepsiz için burkulur kuzeyi bulamazsan
bir gün aklına ben gelirsem eğer yıldızlara el salla
oradan sana bakıp rüyalarında buluşuruz diyeceğim..
sakın unutma sana aşkımı anlatan sözleri
yoksa küçük bir damala yaş olur yakıveririm gözlerini.

[sessizsakin]

Güzelmiş çok teşekkür ediyoruz abicim :)

[alpha]

:) kader . sakın yanlış anlamayın sizi tanımıyorum. muhtemelen sizde beni tanımıyorsunuz. belki paylaştığım başka konuda hakkımda bi nebze fikir sahibi olmuşsunuzdur. bana abi demenizin acaba sebebi nedir ?

bu soruyu rahatsızlıktan sormuyorum hatta memnun bile oluyorum. benim için tanıdık bi hitap şekli ve beni tanımayan çoğu insanın bana böyle hitap etmesini hiç bizaman anlayamadım.2000 li yıllardan beri forum ortamlarında bulundum kiminde felsefe kiminde edebiyat kimindede teknolojiyi konuşurduk. ve hep bana bu şekilde hitap edildi. bunu şöyle açıklardım o zamanlar ,bir kaç kişi abi deyince diğerlerindede buna gereklilik duyuldu bi yerde alışkanlık. bu forumda çok özelimi paylaştığım için farklı bir rumuzla bulunuyorum ve uzuun bi aradan sonra bu ortamdayım ve yine tanıdık bi hitap :) garip bazı reel ortamlarımda da bunu yaşardım bazısı buna şaşırırdı yaşıtsınız hatta bi kaç yaş büyüklerin bile var neden abi diyorlar diye. tipimde minyondu cevap verememiştim. belki bi cevap bulurum diye size sorayim dedim. belkide abartıyorumdur kusura bakmayın.

bi güne biraz fazla gelicek ama 10 seneyi geçkin bir eski şiirimle devam edelim.

BU AŞK FAZLA SANA
Bekleseydik olmaz mıydı bi tanem , dönene kadar tarçın tadı karabibere?
ve erişseydik o yıllanmış manyak aşkların tazeliğine iki saniyede
olmadı ; şimdi sen bilmediğim bir yerde bilmediğim haldesin
bense bir aşkı daha düşürmüş bulanık sulara ,sessizliği dinliyorum
saatlerim hala kurulu gecenin birine , seni bekliyorum
şimdi karın ağrılarım , mide krambım , uykusuz gecelerimsin.
gururuma son direnişlerim , karanlığa gömülüşlerim , ezilişlerimsin
seni fırlatıyorum gökyüzüne gücüm yettiğince , döneceksin die ümitle
git kapıl gerçeklerin rüzgarına , bulabilirsen benzerini dönme...
şimdi dinliyorum o şarkıyı eşlikde ediyorum bağıra çağıra :
"BU AŞK FAZLA SANA"

[sessizsakin]

Bilmem öyle içimden abi demek geldi dedim. Abi gibi bir havanız var sanki belki de ondandır. Yazdıklarınızı yaşadıklarınızı okudum aldatılma konusunda falan. Çocuklarınız da varmış abi olmak için gereken standartları sağlıyorsunuz, konuşmalarınızda ve şiirlerinizde bir yaşanmışlık var bunu fark ettim diye dedim. Abi olup bize yol gösterebilirsiniz mesela o manada :)

[sessizsakin]

Bide ben fazla büyük değilim ya o yüzden de abi dedim :) Bu arada ilk defa forumda birine abi dedim :)

[alpha]

peki bende seni kardeşim kabul ediyorum. sizlere yol göstermek derken iyi bi klavuz olamayacağım yaşadığım olaydan sonra bariz ortada :) benim gibi araştıran çok düşünen birinin hayatındaki en önemli seçimi yanlış yapmış olması çok manidar bi hayat dersi oldu :) yinede tecrübelerimle tabiki elimden geleni yaparım.

[sessizsakin]

Herkes hayatında kötü şeyler yaşıyor tek siz değilsiniz ki. Sanki bizim hayatımız çok mu düzgün öyle demeyin. Kader, kısmet ve şans. Yapacak bir şey yok. Olacağı varmış diyelim. Her şeyin hayırlısı :) Sağolun.

[alpha]

O"Bir yanlız melek işte…
Yalnızlığına inat oturmuş kutup yıldızına….
Gözlerinden dökülen incilerle geceyi besteliyor..
Yıldızlar ve ay onun sayesinde ahenk içinde parıldıyor.
Elini uzatsa dokunacakken mehtaba
Üflese dağıtacakken hüzün sisini…
O ağlıyorBir yalnız melek işte…
Uzanmış samanyoluna aşıkları izliyor..
Gülümseyip geceyi aydınlatmak dururken
Aşıklar yakamoza hasretken bu gece*
Derin derin içine çekmek dururken meltemi
Of çekiyor gecenin ayazıyla sevdasının yokluğuna….
O susuyor..
Yanlız bir melek işte…
Özlemiş derin derin nefes almayı
Muhabbete Susayıp inmiş yeryüzüne..
Tüm gökyüzü ağlayan melekle yas tutarken
Gecenin sabahı arayan saatlerinde
Onun için bir şiirin son satırlarını karalayan biri var! ..
O bilmiyor

[alpha]

Hakkınızda hayırlısı olsun .. çok çok eskilerden bir mektup vari ne olduğu belli olmayan bi yazım ile devam ..

eskilerden
Bana Hayatın Yaşanabilirliğini Hatırlatan Sevgilime
Senin yokluğunla ben sevmelerin en güzelinin ne olduğunu bir daha anlıyorum. Sevdik işte, ötesi yok. Ne öncesini ne sonrasını düşünmeden sevmenin tadı yüreğimi okşar, huzur bulurken; yokluğunla karamsar sorular beynimi yerken güzel gözlerin aklıma geliyor. Değmez mi? Bu gözler için ölümlerin en şiddetlisini yaşamaya değer, ki yaşamanın ne olduğunu unutmuşken anlıyorum, zaten hiç yaşamamışım. Yüreğim inkar ediyor sevmedim bundan önce... Hayalse hayal olsun gerçekten sarıldığım hangi beden bu mucize hissi yaşattı bana?

Ve siz; sevmenin ne olduğunu keşfetmiş, belki de basit bir nedenle kaybetmiş veya kaybetmek üzere olanlar... Sevdiğinizin kıymetini ne kadar biliyorsunuz? Sevilmenin ne kadar mükemmel olduğunu unutanlar... Göğüs kafesinizde sıkışan, oraya sığmayan yüreğinize neden bir şans vermiyorsunuz? İtiraf edin aşk acı çekmek olabilir ama bu acının da güzelliğine aşık olduğunuzu ne kadar hatırlıyorsunuz? Feryat edeceğinize telefona sarılın imkanınız varsa, yanına koşun "Seviyorum Be!" deyin! Bu fırsat belki bir daha elinize geçmez. Bu şansa sahip olmayanlar için sıkıca bir kez daha sarılın. Bir yüreğe sahipsiniz, yüreğinizin sahibine sahipsiniz...

Ve sen, sevdiğim, sözüm olsun ak saçlı dede olsam da kavuşacağım an için atacak sana verdiğim kalbim. Belki de son nefesimi vermek için uzatıldığım döşeğimde olsam sana sesleneceğim son kez: "Gel bir tanem, uzat elini bana ve hisset. Derdimiz sarılacak beden olmadı! Derdimiz nefsi değildi. Hayaller bile yetti. Varlığın, varliğımın nedeni idi. Şimdi ruhum, ruhunu çağırıyor. Gel!

Seni seviyorum!"

[alpha]

bir bakmışsın sol tarafından bir ağırlık kalkmıştır. hayatın boş ellerin boş ve geri dönüşü olmayan bir boşluğun ötesinde söyleyemediği "pişmanım beni affet" sözü sonun başlangıcıdır. neden bittiğini daha net görebilir sıralayabilirsin nefretini .

yatağın dağınık gözlerin yaşlı ama her şeyden önce kalbin buruktur sevgiye. güvendiğin dağların yıkılması gibi birşeydir. ihanet aldatmak zor oyundur kimine görede heyecandır belkide, kimi insan heyecanı sever mesela.dilinde aşk kalbinde ihanet mi ? boşversene sen olmadanda gider bu tren gideceği yere.