AcidForHumanity
02-10-2013, 05:24 PM
Selam forumdaşlar isim burak yaş 18 aklım yetti yeteli sorunlar sorunlar sorunlar bi bitmedi biraz uzun bi yazı olcak ama okursanız sevinirim geçmişten başlayarak anlatıyım normal bir çocuktum aslında kendi içinde sessiz içine kapanık dışardan bakınca hayat dolu biri ağır sfli biriydim tabi o zamanlar çok belirgin değildi sonradan birike birike patlak verdi bu dediğim zaman 12 yaş civarı okulda hep alay konusu bendim kilolu biriyim daha hiç doğru düzgün bi kavga etmemişimdir kimseye gıkımı çıkartamazdım eziği oynardım eve gelir ağlar hüznü damarlarımda hissederdim tabi sürekli değildi mutlu olduğum zamanlarda vardı yarı yarıya diyelim 14 yaş civarı sf iyice ele geçirdi beni ailemle çok rahattım ama sokakta bazen nasıl yüründüğünü unuturdum insanların gözlerine asla bakamazdım kendimi uzaylı gibi hissediyodum dolmuşta inecek var demeye korkardım odak noktası olmaktan korkardım kimi zamanda normal davran garip şeyler yapma sana bakacaklar rezil olacan gibi şeyler derdim kendi kendime lanet olası liseye başladım daha fazla acı çektim daha fazla çekindim daha fazla dibe çöktüm 1.85 boyunda heyyula gibi herifim bacak kadar bebeye bişey diyemezdim derste kulaklığı takar müzik dinlerdim tek yakın gördüğüm tek kendimi bulduğum şeydi müzik gelir kafama tokadı yapıştırırlardı daha fazla düşmemek için lan .............. git derdim ama bilirlerdi sesimi çıkartamıyorum devam ederlerdi lise 2 bitti staj başlayacak 1 hafta dayanabildim ezikliğimi güçsüzlüğümü daha çok hissettim gelir gider neyin var oğlum derlerdi bişey yok efendim derdim tabi artık sayısını unuttuğum intihar denemeleri hepsinde ilaçla denedim maalesef ölemedim çıktım eve geldim böyle böyle ailem sağolsun ellerinden ne geliyosa yaptılar hala yapıyolar en iyi doktorlara götürdüler ama işe yaramadı git gide daha kötü olmaya başladım vücudumu sıkıyodum avazım çıktığı kadar bağırıyodum sonra annemden bişey istedim olmaz oğlum dedi teptim ilaçları yarım saat geçti ayağa bi kalktım sarhoş gibi oldum sonra direk hastaneye mide yıkama vs benim kafa bi milyon 5-6 gün sarhoş gibi dolandım bu sürede hayret düzeldim gittik hastaneye bakıyolar e bu adam iyi 3 gün kaldım çıktım sonra 1-2 ay bu moddayken gene çıldırdım bu sefer 1 ay kaldım hayatımda tanıdığım en iyi insanı gördüm orda saolsun bana baya yardım etti şimdi görüşmüyoruz ama herkese böyle dost gerek çıktım gene aynı bi gün geldi bu götürdü beni içmeye günün sonunda sabah kendini yiyiodun varmı şimdi bişey dedim saol kardeşim yok sonra dedim burak napıyon sen senelerdir kendini hırpala hırpala e bi bok olmadı dedim kalk çabala mutlu olmak için çabala sonra tüm aile fertlerinden teker teker özür diledim ben adam olacam kendimle birlikte sizide üzdüm dedim tam bi sene öncesi çok şükür Allaha ne mutsuzluk kaldı ne sf hiçbiri kendime özgüvenim geldi 1.5 ay öncesi falan netten bi kızla tanıştım yardım etmek için sorunlarını aşsın diye derinlerde bişeyler hissettim ona karşı ama engelledim çünkü ben hayatım boyunca yalnız olmayı seçtim yalnızlığı sevdim iyileşirken hep kendime senin Allahtan başka kimseye ihtiyacın yok sen etrafında kimse olmadanda hayatını sürdürebil dedim bunu kafama kazıdım resmen bigün kahretsin seni seviyorum dedim ama engelliyorum içimdekileri neyse bıraktım aşık oldum buna tüm herşeyimi anlattım kelimelerin yettiği kadar beni tanısın diye hiç yalan söylemedim bana ben senin aynınım dedi bi kaç ortak özellik vardı neyse ruhikizimi budum sonunda dedim ama büyük bir ihtimal yalandı kendini çirkin olarak nitelendirmiş beni kimse istemez hesabı bana kendini sevdirtmekti amacı büyük ihtimal sonra tabi ben lanet olasıca huylarım ben bunu söylemekten utanç duyuyorum ancak kıçını kıpırdatmaya üşenen bi tipim hayat felsefem armut piş ağzıma düş zorluğa gelemiyorum ama buna elimden geldiği kadar sabahlara kadar yardım etmeye çalıştım bunun şey borderlinemıymış neymiş ben sürekli ben gitmeliyim ben böyle aşk vs yapamam gittim ama bu mesaj atıyo dayanamıyom üzülüyorum gözüm doluyo bunun ailede baskıcı biraz annesi söyleniyodu bunla konuşuyom diye çapır anneni dedim hani burdan ne kadar tanıyabilirse içlere birazda olsa rahat etsin dedim kimliğimin resmini attım bakın ben buyum gizlim saklım yok neyse ayrıldık bunun kafa yapısı aşka aşık olmuş sevmeden duramıyorum yaşayamıyorum önceki sevgilisiyle bi haltlar yemiş aradı ağlıyo ulan ben senin dedim kendimi ona ait hissediyom vs 1 saat buna nasihat verdim sildim diyorum ama içten içe seviyorum bunu üstüme bi karanlık çöktü neyse bunun kafa yapısı karşısına tek bi kötü biri çıkarsa direk hayatı biter baktım seviyorum bunu dedim gel beni sev boşa gitmez en azından dedim sonra işte benimde hatam var çokkkkk kafa yapım aşka vs müsade etmiyo dedim yine ben gidecem olmuyo yapamıyorum korkuyorum hem sorumluluk almaktan hemde benliğim kişiliğmi kaybolacak biriyle olursam diye döküldü biraz bu cinsellik takıntım var herkese o gözle bakıyom lan o zaman senin sevgin yalan hayır vs neyse uzatmayım bu konuyu bu zattan sonra düştüm belki eski yaralar deşildi bilmiyorum içimde lanet olası karşı cinsten birine bi özlem var ama bi yanımda istemiyo bunu lanet olsun güzelim hayatım bok yoluna gene mahvoldu son günlerde kendimi öyle değersiz hissediyorumki mesela ben tarafsız bakınca iyi biriyim merhametliyim Allah inancı olan biriyim gerçi affetsin kaç kere isyan ettim ama söküp atamadım o inancı işlemiş bana artık ama kötü biri niteliğini kazandıracak alçakça şerefsizce düşüncelerde barındırıdm kafamda dünyaya bakıyorum herbirini yücelten özellikleri var benim neyim var diyorum ben hayatta neredeyse hiçbişey için çabalamadım ama iyi olmanında bi bedeli var iyi biri olmak için çabaladınmı hayır sadece kalbimde güzel saf şeyler besledim ölmeyi o kadar çok istiyorumki yalvarıyorum rabbime al bu canı ne edersen et diye ama olmuyo tembelim,aşırı sabırsızım yerimde sayıyorum özgüvenim gene sıfır hayatım gene en dipte evdeyim dört duvarın arasında 2 yıldır dönüyorum dolaşıyorum gene batıyorum ben nasıl varolucam arkadaşlar ben nasıl bu dünya bataklığında gökyüzünü mabed edineceğim ulan kalk bari asıl yaratılış amacını gerçekleştir diğer tüm insanlardan daha üstün olmak istiyorum dünyasal olarak değil Allah katında herkesten daha değerli olmak istiyorum değer kazanmak istiyorum ne güzel amacım çok güzel ama hayatımdaki herşeyde olduğu gibi sürdüremiyorum kararlarımı ve hayatımda hiç bi bok yapmadığım için ayrıyetten bunun içinde değersiz hissediyorum ne yapıyım ben bu sefil hayatımı nasıl devam ettireyim ölmek istiyorum ama korkuyorum ölümün soğukluğundan acısından bide aklıma pek getirmesemde diğer tarafı var ne ediyim ben arkadaşlar.:(