Orijinalini görmek için tıklayınız : Eyleme geçemiyorum,çocuk gibiyim..
yagmurr
18-09-2013, 12:09 PM
Arkadaşlar ben 29 yaşında bekar bir bayanım.Ailemle yaşıyorum.okuyorum.
Problemim,kendi ayaklarım üstünde duramamak,anneye olan bağımlılık..iş yaşantısına bir türlü atılamamak.Başladığım işlerden de hemen sıkılıp ayrılmak :(
Ben tekim,ve hiç sorumluluk almadım.Belki şımarıklık diyeceksiniz ;ama şimdi de hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden..ne ev işi ne sorumluluk...
Açıkçası kendimi çocuk gibi hissediyorum.
Ailemin beni yanlış yetiştirdiğini düşünüyorum,ne zaman yardımcı olmak istesem karşı çıkarlardı..Şimdi de sorumluluk almıyorsun diyorlar çok ironik........
Benim durumumda olan var mı,tavsiyelerniz nelerdir ?
faith111
18-09-2013, 02:22 PM
Bence en ufak gördügün islerde hemen sorumluluk yüklen , nefsin her defasında seni zorlucaktır , icinden bisi yapmak gelmedikce sen bisi yapmaya zorlamaya calıs arkadasım ,
Insallah en kısa zamanda bir ritim yakalarsın saglıcakla kal..
Jin K.
22-09-2013, 03:47 PM
Merhaba.
Yetişkin olmak, fiziksel bir durumdur.
Kimse arzularının dışında biri olarak hissetmeye zorlanamaz.
Kendinizi sorumluluk alamayacak bir çocuk gibi hissediyor iseniz, bu bir probleminiz olduğunu göstermez.
Çocukluğunuza dair eksiklerinizden kaynaklanan bir durumdur.
Olgunlaşmak için, adım atmanız gerek.
Kendinize bir liste hazırlayın.
Bu listede ilk başa, şu an istediğiniz şeyi yazın.
İleriye doğru gittikçe, istediğiniz fakat size ulaşılmaz gözüken şeyleri de ekleyin.
Bir zaman aralığı belirleyin ve bu dilim içinde listeyi tamamlamaya çalışın.
Çünkü olgunlaşmak, tecrübe kazanmak demektir.
Sevgilerimle.
protagonist
22-09-2013, 03:51 PM
Belki de atılacak ilk adım çok zor olsa da aileden ayrı bir eve çıkmak biraz uzak kalmak. ve yalnız mücadele etmek zorunda değilsin. Bu konuda bir hayat arkadaşı edinmek faydalı olabilir. Ufak adımlar ve görevler gelişmene yardımcı olacaktır. Sosyal faaliyetler arkadaş ilişkilerinin gelişmesi de bu konuda yardımcı olabilir.
memin98
28-09-2013, 12:27 AM
Kendi ayakların üstünde duramayacağını düşünen tek kişi sen değilsindir bence. karşı cinsten birileri de vardır mutlaka. öyle birisini bulmaya çalış.Sonuçta ikiniz de dayancak bi yer aradığınıza göre birbirinize dayanıp birbirinizi tamamlayabilirsiniz belki de.Tabi söylediklerim sadece teorik.
montevo
28-09-2013, 09:21 AM
Arkadaşlar ben 29 yaşında bekar bir bayanım.Ailemle yaşıyorum.okuyorum.
Problemim,kendi ayaklarım üstünde duramamak,anneye olan bağımlılık..iş yaşantısına bir türlü atılamamak.Başladığım işlerden de hemen sıkılıp ayrılmak :(
Ben tekim,ve hiç sorumluluk almadım.Belki şımarıklık diyeceksiniz ;ama şimdi de hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden..ne ev işi ne sorumluluk...
Açıkçası kendimi çocuk gibi hissediyorum.
Ailemin beni yanlış yetiştirdiğini düşünüyorum,ne zaman yardımcı olmak istesem karşı çıkarlardı..Şimdi de sorumluluk almıyorsun diyorlar çok ironik........
Benim durumumda olan var mı,tavsiyelerniz nelerdir ?
27 yaşındayım,şu ana akdar karşı cinsle bi ilişkim olmadı.ailem hep sen küçüksün yapamazsın dediler.hayata karşı bi hırsım yok.zamanın geçtiğini düşünüyorum budnan sonra böyle gidecek gibi.
azadb
05-10-2013, 05:19 AM
Bendede aynı durum var teori var ama eylem yok. Ve bunun çocukluğumuzda bize hiç sorumluluk verilmemesinden dolayı böyle olduğunu düşünüyorum. Öyle alıştık ve büyüdükçe sorumluluk almaktan kaçındık. Bu durum gün geçtikçe daha kötüye gitti. Bunun hakkında yazılacak çok şey var :)
Ben artık bu durumları aşmaya çalışıyorum. Eğer sorumluluk üstlenilecek bir iş görürsem hemen atlıyorum. Pek başarılı olduğum söylenemez ama zamanla alışacağımı düşünüyorum. Tavsiye ederim hangi iş için olursa olsun bi çekingenlik yapamam gibi duygusuna kapılıyorsan onun üstüne git. Ve yaşadığın durum asla şımarıklık değil :D
Powered by vBulletin® Version 4.2.5 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.