Omer.Ornek
23-07-2013, 11:07 PM
Merhabalar,adım ömer.Konuyu nereye açıcağımı bilemedim.Konuyu uygun yere taşırsanız farketmez.Karşı tarafa verdiği sorunun cevabını yönelik değil de o konu ile ilgili aklıma ne gelirse söylemek,cevabı merak eden şahıs konuştuğum o kadar şeyin içinde cevabını alamadığı için beni tuhaf görüyor.
normaldede aklıma ne gelirse konuşan biriyim.bununda tuhaf birisi görünmeye etkisi olduğu kanaatindeyim.
ayriyetten algı kaybı,konuşmakta;yerine göre güçlük çekme,anlık unutma,zihin bulanıklığı.Bu saydıklarım
benim doğuşumdan bu yana var.ilkokuldan bu yana tüm eğitim kurumlarımda bu sahip olduğum özellikler için
arkadaşlarımdan farklı,tuhaf göründüm.beni öyle kabul ettiler,etmiyenler normal olmadığımı düşünüp(büyük bi
iticilikle) hiç konuşmamazlık etti.Bu yüzden(içime kapanık ve sessiz biri oluşumununda etkisiyle) fazla arkadaşım olmadı hep.
üniversite hayatımda ise bazı özgüveni çok yüksek alaycı(eski eğitim kurumlarındaki gibi konuşmama etkisi yerine sen nasıl bişeysin diye)alay ettiğini fark ettim.Tabi bu üniversitesi kurumlarında okuduğum insanlar kişilikli ve olgun olduğu için benim normal olmadığımı
anlıyabiliyorlar.Sanırım,ilkokul,ortaokul,lisedeki yaşlarda anlaşılmıyor yada çok aşırı göze batmıyor)ben bu
negatif özelliklerimi küçüklükten beri büyümediğim için olduğunu hissederdim,büyüdüğümdede değişmediğinin çok
geç farkına vardım ve rahatsız oldum.Birileri bir ortamda özellikle toplu ortamlarda konuşurken hep(şaşkınlık ve zihin bulanıklığı) içinde oluyorum.
Bu yüzden grup arkadaşlıklar kuramıyorum,beni sadece böyle kabul eden,seven birebir arkadaşlarla oluyor.
Beynimde bi hafıza dokularının kaybıyla doğmuş olduğumu düşünüyorum,fakat şuan makine mühendisliği 4. sınıfa geçtim.
Burdan bunun olmadığını anlıyorum.Bu özellikleri kazandıran tümörmüş,tümörlede doğduğumu düşünmüyorum çünkü şu ana kadar
hiçbir belirtisi tezahür etmedi.Sanırım kişisel bozukluğun tam en üst sınırındayım.Şizofren gibi bir insanım.
Acaba herkese farklı davranıyorumda bundan dolayı mı aklım sürekli unutkan.Çünkü çok samimi arkadaşlarım herkese
farklı davrandığımı,nabza göre şerbet verdiğimi beni fırlama,çakal gibi söylüyorlar.Ben ise bunun farkında değilim.
Eğer şizofrensem şizofrenliğimi şuan içmiş olduğum 3 kapak esrarla mı farkettim.(Madde bağımlısı değilim,hayatımdaki 5.içişim bu)
Yok bu da olamaz.Benim hastanenin hangi bölümlerine gitmem gerekiyor.Hangi testleri yaptırmam gerekiyor,sorunumun ne olduğunu
şikayetlerimden psikolog yada psikiyatristin mi ilgilenmesi gerekiyor.iq testide yaptırmak istiyorum.Çünkü eğitim
hayatım boyunca hocalarımın ne dediğini hiç bi zaman tam olarak konsantre olamadım.gerçekten çok istiyorsam oldum.
zannedersem psikolojik olarak sevdiğim hocalara konsantre oldum.diğerlerini sevmediğim için ne dediklerini anlamada
hep zorluk çektim.evet zannediyorum psikolojik olarak sevdiğim,çok yakınlarıma karşı adaptasyonum yüksek oluyor ama yinede
onlarada olmuyor.babam dahi hep benle konuşursan 'anlamıyor musun' senelerdir.yok yok bu anlamayo diye bağırır.Sanırım ailem
sorunlu olduğumu görememiş.Kendimi sevdiğimden,çocukluğumdan beri böyle olduğum için beni farklı görüp alay etmeye çalışanlara karşı
nefret duyuyorum.Sanırım böyle olmaya bütünleşik olmuşum.Bunları yazdım ama maili yollamak için nefsimi zorladım çünkü 'sen böylesin'
diyor içimdeki ses,recep ivediğin filmindeki gibi kodun böyle diyor :D Şunları anlatıp yazmamdan dahi anlayın
ailemden ve 1-2 arkadaşımdan duyduğum : 'takıntılılık'.annem böyle yorumluyor:çok duygusal olduğun için takıntılı olduğumu söyler.
zannedersem alınma da çok yüksek.Hayatımda sevmediğim özelliklerim ; insanlara selam verirken toplum içinde insanlara nasıl hitap ediceğimi bilememek,bu yüzden hep selamlar derim,merhabalar derim,adıyla hitap etmem çünkü samimi olmayanlar adıyla hitap ediyor,öyleyse ilk tanışmamdaki insanlara adıyla selam vericeğim zaman korktuğum ne olabilir?bunu açıklayamıyorum,sanırım ben elektrik almadığım için.
.24 yaşındayım içimdeki çocuğu bi türlü gömemedim.Sanki hep(kendimi tanıyamamışta) beni başkasının tanımasına bırakıyorum Şuan bu sorunlarımı da
anlıyamamış;forumda başkalarından beni anlamlandırın,tanımlayın der gibi.Kendimde davranış bozukluğuda seziyorum,ısınmayıp elektrik almadığım
insanlarla samimiyet kuramıyorum,grup diyaloglara giremiyorum.Zaten belirttiğim gibi karşımdaki şahıs eğer çok akıcı ve hızlı konuşuyorsa bi yerden
sonra kopuyorum,konuya konsantre ve motive olamıyorum yani ne dediğini anlamıyorum.Ek olarak,normalde ruh halim sessiz ve melankolik.Gülmeli
muhabbetler için taklit yapıyorum,taklit yapmakta hoşuma gitmiyor.Senelerdir uyku düzenim bozuk,uyuyamıyorum,sabaha karşı kalkıyorum.
Uyuyamıyorum çünkü içimde sürekli enerji var,bol bol çay,kahve ve sigara,müzik,film izleme isteği var.Spor dahi atsam bu enerjim hiç bitmiyor.
Psikolog yada psikiyatristlerin yorumunu bekliyorum,büyük bir önemle dikkate alacağım.İzlemem gereken adımlar nedir kendimde.Psikolog biliminin
en çözemediği nokta 'kendini bilmeyen insan'mış.İşte o benim : )))))
normaldede aklıma ne gelirse konuşan biriyim.bununda tuhaf birisi görünmeye etkisi olduğu kanaatindeyim.
ayriyetten algı kaybı,konuşmakta;yerine göre güçlük çekme,anlık unutma,zihin bulanıklığı.Bu saydıklarım
benim doğuşumdan bu yana var.ilkokuldan bu yana tüm eğitim kurumlarımda bu sahip olduğum özellikler için
arkadaşlarımdan farklı,tuhaf göründüm.beni öyle kabul ettiler,etmiyenler normal olmadığımı düşünüp(büyük bi
iticilikle) hiç konuşmamazlık etti.Bu yüzden(içime kapanık ve sessiz biri oluşumununda etkisiyle) fazla arkadaşım olmadı hep.
üniversite hayatımda ise bazı özgüveni çok yüksek alaycı(eski eğitim kurumlarındaki gibi konuşmama etkisi yerine sen nasıl bişeysin diye)alay ettiğini fark ettim.Tabi bu üniversitesi kurumlarında okuduğum insanlar kişilikli ve olgun olduğu için benim normal olmadığımı
anlıyabiliyorlar.Sanırım,ilkokul,ortaokul,lisedeki yaşlarda anlaşılmıyor yada çok aşırı göze batmıyor)ben bu
negatif özelliklerimi küçüklükten beri büyümediğim için olduğunu hissederdim,büyüdüğümdede değişmediğinin çok
geç farkına vardım ve rahatsız oldum.Birileri bir ortamda özellikle toplu ortamlarda konuşurken hep(şaşkınlık ve zihin bulanıklığı) içinde oluyorum.
Bu yüzden grup arkadaşlıklar kuramıyorum,beni sadece böyle kabul eden,seven birebir arkadaşlarla oluyor.
Beynimde bi hafıza dokularının kaybıyla doğmuş olduğumu düşünüyorum,fakat şuan makine mühendisliği 4. sınıfa geçtim.
Burdan bunun olmadığını anlıyorum.Bu özellikleri kazandıran tümörmüş,tümörlede doğduğumu düşünmüyorum çünkü şu ana kadar
hiçbir belirtisi tezahür etmedi.Sanırım kişisel bozukluğun tam en üst sınırındayım.Şizofren gibi bir insanım.
Acaba herkese farklı davranıyorumda bundan dolayı mı aklım sürekli unutkan.Çünkü çok samimi arkadaşlarım herkese
farklı davrandığımı,nabza göre şerbet verdiğimi beni fırlama,çakal gibi söylüyorlar.Ben ise bunun farkında değilim.
Eğer şizofrensem şizofrenliğimi şuan içmiş olduğum 3 kapak esrarla mı farkettim.(Madde bağımlısı değilim,hayatımdaki 5.içişim bu)
Yok bu da olamaz.Benim hastanenin hangi bölümlerine gitmem gerekiyor.Hangi testleri yaptırmam gerekiyor,sorunumun ne olduğunu
şikayetlerimden psikolog yada psikiyatristin mi ilgilenmesi gerekiyor.iq testide yaptırmak istiyorum.Çünkü eğitim
hayatım boyunca hocalarımın ne dediğini hiç bi zaman tam olarak konsantre olamadım.gerçekten çok istiyorsam oldum.
zannedersem psikolojik olarak sevdiğim hocalara konsantre oldum.diğerlerini sevmediğim için ne dediklerini anlamada
hep zorluk çektim.evet zannediyorum psikolojik olarak sevdiğim,çok yakınlarıma karşı adaptasyonum yüksek oluyor ama yinede
onlarada olmuyor.babam dahi hep benle konuşursan 'anlamıyor musun' senelerdir.yok yok bu anlamayo diye bağırır.Sanırım ailem
sorunlu olduğumu görememiş.Kendimi sevdiğimden,çocukluğumdan beri böyle olduğum için beni farklı görüp alay etmeye çalışanlara karşı
nefret duyuyorum.Sanırım böyle olmaya bütünleşik olmuşum.Bunları yazdım ama maili yollamak için nefsimi zorladım çünkü 'sen böylesin'
diyor içimdeki ses,recep ivediğin filmindeki gibi kodun böyle diyor :D Şunları anlatıp yazmamdan dahi anlayın
ailemden ve 1-2 arkadaşımdan duyduğum : 'takıntılılık'.annem böyle yorumluyor:çok duygusal olduğun için takıntılı olduğumu söyler.
zannedersem alınma da çok yüksek.Hayatımda sevmediğim özelliklerim ; insanlara selam verirken toplum içinde insanlara nasıl hitap ediceğimi bilememek,bu yüzden hep selamlar derim,merhabalar derim,adıyla hitap etmem çünkü samimi olmayanlar adıyla hitap ediyor,öyleyse ilk tanışmamdaki insanlara adıyla selam vericeğim zaman korktuğum ne olabilir?bunu açıklayamıyorum,sanırım ben elektrik almadığım için.
.24 yaşındayım içimdeki çocuğu bi türlü gömemedim.Sanki hep(kendimi tanıyamamışta) beni başkasının tanımasına bırakıyorum Şuan bu sorunlarımı da
anlıyamamış;forumda başkalarından beni anlamlandırın,tanımlayın der gibi.Kendimde davranış bozukluğuda seziyorum,ısınmayıp elektrik almadığım
insanlarla samimiyet kuramıyorum,grup diyaloglara giremiyorum.Zaten belirttiğim gibi karşımdaki şahıs eğer çok akıcı ve hızlı konuşuyorsa bi yerden
sonra kopuyorum,konuya konsantre ve motive olamıyorum yani ne dediğini anlamıyorum.Ek olarak,normalde ruh halim sessiz ve melankolik.Gülmeli
muhabbetler için taklit yapıyorum,taklit yapmakta hoşuma gitmiyor.Senelerdir uyku düzenim bozuk,uyuyamıyorum,sabaha karşı kalkıyorum.
Uyuyamıyorum çünkü içimde sürekli enerji var,bol bol çay,kahve ve sigara,müzik,film izleme isteği var.Spor dahi atsam bu enerjim hiç bitmiyor.
Psikolog yada psikiyatristlerin yorumunu bekliyorum,büyük bir önemle dikkate alacağım.İzlemem gereken adımlar nedir kendimde.Psikolog biliminin
en çözemediği nokta 'kendini bilmeyen insan'mış.İşte o benim : )))))