oldukça beceriksizim gülemiyorum bile

[becerik_siz]

Merhaba ben foruma yeni katıldım. Benim sorunlarım var. Şimdiye kadar kendim halletmek için uğratım ama beceremedim. Psikolojik destek almak istedim ancak ailemim haberi olmaması gerekiyordu ve öğrenci olduğum için o parayı karşılayamazdım.:confused: İlk defa böyle bir yerde sorunlarımı açıkça dile getiricem.
Benim en büyük sorunum iletişim. İnsanlarla iletişim kurmakta zorlanıyorum. Ne konuşacağımı bilmiyorum. Arkadaş bulmakta zorlanmıyorum ama arkadaşlığımı sürdürmekte zorlanıyorum. İlk gördüklerinde genelde benim yanıma başkaları gelir ama çok fazla konuşcak konu bulamam komik değilim ve eğlenmeyi fazla beceremiyorum. Bu yüzden arkadaşlarımı kaybediyorum. Bir yerlere gitcekleri zaman gün içinde hatırlanmıyorum. Hiçbirşeyden haberim olmuyor. Dikkatim genelde dağınık kimin ne yaptığını hatta bazen ne konuştuklarını bile algılamıyorum. Doğal olarak o anla ilgili bir konu olduğunda hep ben dışarda kalıyorum. Onlar kendi aralarında anlaşıp gülüşüyorlar. Bu her ortamda böyle oluyor. Birde anlık kesin, sert ,kırıcı tavırlarım oluyor. Bunu engelleyemiyorum ve pek çok kişiyide bu yüzden kaybediyorum. En çok kahkaha atmayı istiyorum ama içimden gelerek kendiliğinden gülmeyi hiç beceremiyorum. Genelde gülümserim ama en son ne zaman gerçekten güldüm hatırlamıyorum. Bana yardım edebilir misiniz?

[yorum]

Bu aşılabilir bir durum aslında.Yani mesela sizde var olduğunu düşündüğünüz yetenek veya en iyi olduğunuzu düşündüğünü şey nedir? mesela sizinle olan bir insan ne yönde şanslıdır.Ama bunu samimi bir şekilde cevaplandırmalısınız. hangi şehirde oturuyorsunuz bu arada.mesela istanbuldaysanız.belediyenin istabul büyük şehirin düzenlediği uluslar arası gençlik akademeleri var.Şayet orda cok güzel ortamların olduğunu düşünüyorum.Bire bir oralarda aktif üye olduğum için cok güzel sizinde oralarla tanışmanıza yardımcı olabiliirim.

[Kimene]

Neden ailenizin duymamasi gerekiyor ki? Sonucta untanilicak bir durum yok ortada..Sosyalle$mede de sorunlar ya$iyorsunuz ve bu sizi yalnizla$tiriyor.Bu yalnizlik;melankoliyi doguruyor..Durum bu iken, icten gelen kahkalar beklemek abest olmazmi?

[yorum]

kimene genelde ailelerin yaklaşımları,böyle aşağılayıcı bir şekilde olur bu gibi durumlarda.Cok nadir aile görmüşümdür.cocuklarının sosyalleşmesi adına adım adan.Daha cok saçmalama gibi sözlerle onların sorunlarını ufak görürler.Büyük ihtimalle de arkadaş ta da bu olmalı ki ailesine anlatmaya korkuyordur.Şayet ben bile eğer böyle bir sorunum olsaydı ailemle paylaşamazdım çünkü ailem beni anlamayacak hatta bu düşüncelerim için bile yargılayacaklardı.Bu yüzden arkadaşın tek başına rahat bir şekilde aşabileceğine inanıyorum.Bir kaç tanıdığım insanda aynı dertten muzdarip şimdi hiç bir sıkıntıları yok.

[becerik_siz]

Merhaba yorum daha önce hiç yeteneğimi düşünmemiştim ama galiba dinlemek genelde bana sorunlarını anlatmak için gelir insanlar. Bu arada Ankara da yaşıyorum. Ama yinede teşekkür ederim. Kimene daha önce anneme biraz bu konudan yakındım tek söylediği saçma sapan konuşma kendine iş arıyosun dedi başından savdı. Bu yüzden haberleri olmaması gerekiyordu. Çünkü onlar için bu önemli bir konu değil.

[yorum]

Dinlemek sence bu da cok iyi bir yetenek değil mi? bir cok insan dinlemekten bıkar bunalır hatta öfkelenir.dinlemek bir sabır işidir.Ve inan bana psikologların tek yaptığı şeyde dinlemek.Bu yüzden bence sen sadece arkadaşlarını dinlemekle bile sadık samimi dostlar edinebilirsin.Samimiyet inan bana her kapıyı açar.Sen konu açıp bir sürü şey diyebilirsin ama içinden gelen tek kelime o yüzlerce greksiz sözcükler yığınından cok daha iyidir.