PDA

Orijinalini görmek için tıklayınız : Kendi okyanusunda kaybolmuş birine ne önerirsiniz?



gratitude
19-01-2012, 02:37 PM
Kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum. Arzularımın esiri olarak yaşamak istemiyorum. Çünkü isteklerim çok değişken. Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor. Oysaki ben uğrana yaşayabileceğim şeyler istiyorum.
İçimde olmayacağını bildiğim halde, engel olamadığım bir umut var. Sanki mucize gelip beni bulacakmış gibi. İnancımın en zayıf olduğu dönemlerde dahi bunu hissetmek oldukça komik. Kendi çelişkilerimi gördüğüm halde.
Yaşımın gereklerini yaşamadığım, akranlarım gibi olamadığım için kendimi hep eksik hissettim. "Şuan" da yaşamak benim için güç. Çünkü kendi hayal ülkem gerçeğinden on kat iyi.

Nerede değilsem orada iyi olacakmışım gibi geliyor, ne seçersem aklım diğer seçenekte kalıyor.
Dünyanın yaşanılası tarafını göremiyorum. Aklım çelişkilerle doluyken olmuyor. Yaşam bana isteklerimi vermediğinde olmuyor. Anlaşılmadığımda olmuyor.
Oysa gittiğim her yere kendimi de götürüyorum. Kaçıyorum ama ruhum hep benimle geliyor. Oyalanacak zaman harcayacak bir şeyler bulamayınca başka bir şeye yöneliyorum. Kaçmak mücadeleden kolay çünkü.


Sadece şunu merak ediyorum,
Her şeyin elimizde olduğu söyleniyor. Öyleyse neden duygularımı yada düşüncelerimi yönetemiyorum?
Ne istediğime neden ben karar veremiyorum?
Neden neyi seveceğimi ben seçemiyorum?

gratitude
19-01-2012, 02:47 PM
Daha önce bunu denediğimde sonuç sadece hayl kırıklığıydı. Tüm çabalarım boşa gitti. Ve ben tekrar aynı şeyleri yaşamak istemediğim için çabalamyı bıraktım.

gratitude
19-01-2012, 03:03 PM
Ulaşabileceğin hayallerin olmalı belkide, ulaşamayacağını düşündüklerini gözünde büyütme ve kendini heyecanlandırma, ulaşılabilir hayallerine adım adım yaklaş neticelendirebildiğin bir hayalin olduğunda bunları tarihiyle ve katettiğin yolu belirterek not al

Kendime inancım konusunda bir problemim yok. Konu bir şeylere ulaşamama değildi, sadece geç kalmıştım.
Artık geç kalmak istemiyorum ama geleceği planlamaktan şuanı kaçırıyorum.
Sürekli bir şeyleri planlamakla meşgulüm. Şimdi bile biraz sonra yapacaklarımı düşünüyorum.
Çok zeki bir insan değilim, ama zekamın sınırlarını zorlamakta üzerime yok. Aynı anda bir çok şeyi gerçekleştirmek istiyorum. Her şey olsun bitsin. Fazla sabırsızım. Çoğu kez uykumdan kısıyorum, uyku vakit kaybıymış gibi geliyor. Rutin işlerden nefret ediyorum.
Daha önce binlerce kez programlar yaptım. Hedefler koydum, bunları gerçekleştirirsem kendimi ödüllendireceğime dair kendime sözler verdim. Ama hiçbir zaman bir arpa boyu ilerleyemedim. Sadece birazcık çabalarsam olabileceğini biliyorum ama bunu yapmak için içimde istek bulamıyorum.

gratitude
19-01-2012, 03:14 PM
Kendinle dalga geçiyorsun.
Hani espiri amaçlı bu yapıluır bunu hepimiz yaparızda bunu hiçkimse ciddi olarak yapmaz.
Ne seçiyorsam aklım diğer seçenekte kalıyorda ne oluyorki?
Kendinle alay mı ediyorsun?

Çünkü emin olamıyorum. hiçbir şey yeterince iyi değil!
Sadece anlamaya çalış,
Mesela senin bu sert cevabına daha sert cevap verebilirim. Ki, bir yanım bunu gerçekten istiyor.
Ama öyle yapmıyorum.
Yinede bir yanım bunu yapmadığım için pişmanlık duyuyor. Acaba yapsa mıydım diyorum?

Seçimlerim doğru mu? Belki yanlış ifadeler kullanıyorumdur. Belki bunu dememeliydim? Keşkeyi çok kullanıyorum mesela. Anlatabildim mi?

gratitude
19-01-2012, 03:52 PM
Bu söylediğimi sert buluyorsan kendine sert davranıyorsun demektir.
Çünkü ben sana sert davranmadım dikkatli okursan kendinle alay etiğini söyledim yani sert olan kendinsin hemde kendine.
Emin olamamaktan kast etiğin şeyleri anlatırsan belki yardım edebiliriz.

Beni anlamadın.
Beni yargılamadan önce beni tanıman gerekir. Ki, sen beni tanımıyorsun.
Tanımadığın birine karşı bu denli kesin konuşmandan bahsediyorum.
Ve açıkçası, bana yardımcı olacağını düşünmüyorum.
Belkide empati kuramıyorsundur?

gratitude
19-01-2012, 03:58 PM
Yargılama?
Kendinle alay ettiğini kendine kötü davrandıgını kendine iyi davranman gerektigini anlatmaya çalışmam mı yargılama?

Her neyse. Ben yardımını istemediğimi söylüyorum. Neden bi kelimede takılı kalıyorsun ki?

gratitude
19-01-2012, 04:36 PM
Goffee'den yardım istemiyorsun bunu net bir şekilde ifade etmişsin, peki herhangi birinin senin bu durumun hakkındaki yorumları ve önerileride senin için değersizmi?

Yorumu değersiz demedim. Anlaşılamadım sadece.

yorum
19-01-2012, 04:37 PM
kalemin cok kuvvetli:D

gratitude
19-01-2012, 04:53 PM
Yorumları senin için önemli ve değerli olsa dikkate alırdın sanırım. Önerileri dikkatle incelersen elbet birisi seni tamamlayacaktır. Manava gittiğinde her meyveyi görürsün ama elbet birisi seni cezbeder, umarım o meyveyi kısa sürede bulursun

Öyle diyorsanız öyle olsun. Vaktinizi ayırdığınız için teşekkürler.

gratitude
19-01-2012, 05:16 PM
1.Herşeyin elinde olduğunu söyleyen kim???? Kime inandın yani?
2.Seçimlerimizle ilgili sınırlılıklarımız var, ve sınırlılıkların dahilinde seçim yapabilirsin
3.Bu sınırlılıkların bir kısmı değişebilir bir kısmı değişmez. Değişmez olanlar soyumuz genlerimiz geçmişimiz. Değişebilecekler inançların, düşüncelerin, duyguların. Bu üçünü değiştirince davranışların, çevren, etrafındaki insanlar, başına gelen olaylar da otomatikman değişir.
4.Sen çaba sarfetmeden bunlar değişmez. Niyet etmeli, istemeli, adım atmalı ve ilahi düzen ve yaratıcıya bırakmalısın gerisini. Şunu öğrendim ki güvenmek çok önemli. Hangi isteklerimin gerçekleştiğine baktığımda, anahtar olarak bunu görüyorum, ilahi düzene güven duymak ve ona bırakmak tamamen mevzuyu. Bu zor birşey ama bu düşünce yapısına alışıldı mı yapılabilen birşey.

Yani hani diyorlar ya, düşüncelerinle olay çağırıyorsun, yok çekiyorsun vs. Bir bu var. Bir de murphy kanunları var, beklediğinin mutlaka tersi olur. İki kuralın ortası gerçektir. Yani iste ve unut. Düşün ve unut. Bekleme, üzerine enerji beklenti yükleme. Rahat bırak, serbest bırak. Bunu başarabilmek önemli ve bence huzurun anahtarı.

Herkesin yüreğinde yapmak istediği şey yatar ki amacı da ona bağlıdır. Yolunu kaybetmiş gibi de olsan, er ya da geç, onu bulacaksın. Kovalayan buluyor. Erken ya da geç farketmez. Herkesin zamanı farklıdır, kendi zamanını başkalarınınkiyle karşılaştırma.

Çaba göstermek, niyet etmek, istemek, adım atmak... Bunların hepsi elimizde olan şeyler değil mi?
Ben istersem bunları yaparım yada yapmam. Ama genel sonuç şu, bu elimizde.
Kendi kişisel deneyimlerim, okuduğum kitaplar vs. çoğundan çıkardığım sonuç bu.
"

yorum
19-01-2012, 05:41 PM
tamda aynini dusunuyordum :D
Seninde silgin cok kuvvetli self:D

gratitude
19-01-2012, 06:25 PM
Yazdığımı okumadın galiba, çok kel alaka bir yanıt vermişsin. Ben herşeyi açıkça yazdım, gerisi sana kalmış.

Dediğin gibi bana kalmış. Benimde dediğim gibi ellerimde...

denizj
19-01-2012, 08:10 PM
sana yardımcı olamayacagım ama ,yazdıgın yazı ,kurdugun cümleler ,kendini tanıtımın süperdi , daha başka şekilde kendini ifade edemezdin.

gratitude
19-01-2012, 08:13 PM
sana yardımcı olamayacagım ama ,yazdıgın yazı ,kurdugun cümleler ,kendini tanıtımın süperdi , daha başka şekilde kendini ifade edemezdin.
keşke yardımcı olabilseydin, yine de teşekkürler.

süperego
19-01-2012, 08:17 PM
ergenlikte misin?

gratitude
19-01-2012, 08:18 PM
yaş itibariyle öyle.

süperego
19-01-2012, 08:20 PM
o zaman başına gelenler pekte anormal değil. aynıları bende de var zira.

gratitude
19-01-2012, 08:22 PM
nasıl baş ediyorsun?

SHADY
19-01-2012, 08:57 PM
nasıl baş ediyorsun?

Yazarak. İçime düşen her bir şeyi satırlayarak.

İkilme düşmende tamamiyle ergenlikle alakalı.

Korkarım bazı şeyleri zamana emanet etmek zorundasın.

spockes
20-01-2012, 07:24 AM
kendine en azından bir sandal bulmanı öneririm yüzmek yorucu ve zor olabilir. :D

w@rn84
20-01-2012, 09:54 AM
Buna benzer problemleri ben de yasadım ve hala yasıyorum

Kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum,Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor.Evet bende aynı durumu yasıyorum.Yani istikrarlı bir dusunce istiyorsun,dun ne dusunduysen bu gun de aynısını dusunmek istiyorsun,dun neyi zevk duyarak severek yaptıysan bugun de aynı duyguyu hissetmek istiyorsun,ama olmuyor di mi, peki bu ne kadar sık oluyor sende,
bugun severek,zevk alarak yaptıgın bir seyi bir daha aynı zevki duyarak yapamıyormusun?
yoksa birkac gun sonra bu isteksizlik ortadan kalkıp aynı zevki duyarak aynı seyi yapabiliyormusun?
Mesela alıs-verise gittin bugun hic bir seyi secemiyorsun,begenmiyorsun,kararsızsın
Ertesi gun de alısverise gitsen aynı sekilde mi hissediyorsun yoksa degisme oluyor mu,yani daha keyif alarak yapabiliyormusun

w@rn84
20-01-2012, 09:57 AM
Kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum. Arzularımın esiri olarak yaşamak istemiyorum. Çünkü isteklerim çok değişken. Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor. Oysaki ben uğrana yaşayabileceğim şeyler istiyorum.
İçimde olmayacağını bildiğim halde, engel olamadığım bir umut var. Sanki mucize gelip beni bulacakmış gibi. İnancımın en zayıf olduğu dönemlerde dahi bunu hissetmek oldukça komik. Kendi çelişkilerimi gördüğüm halde.
Yaşımın gereklerini yaşamadığım, akranlarım gibi olamadığım için kendimi hep eksik hissettim. "Şuan" da yaşamak benim için güç. Çünkü kendi hayal ülkem gerçeğinden on kat iyi.

Nerede değilsem orada iyi olacakmışım gibi geliyor, ne seçersem aklım diğer seçenekte kalıyor.
Dünyanın yaşanılası tarafını göremiyorum. Aklım çelişkilerle doluyken olmuyor. Yaşam bana isteklerimi vermediğinde olmuyor. Anlaşılmadığımda olmuyor.
Oysa gittiğim her yere kendimi de götürüyorum. Kaçıyorum ama ruhum hep benimle geliyor. Oyalanacak zaman harcayacak bir şeyler bulamayınca başka bir şeye yöneliyorum. Kaçmak mücadeleden kolay çünkü.


Sadece şunu merak ediyorum,
Her şeyin elimizde olduğu söyleniyor. Öyleyse neden duygularımı yada düşüncelerimi yönetemiyorum?
Ne istediğime neden ben karar veremiyorum?
Neden neyi seveceğimi ben seçemiyorum?


Buna benzer problemleri ben de yasadım ve hala yasıyorum

Kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum,Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor.Evet bende aynı durumu yasıyorum.Yani istikrarlı bir dusunce istiyorsun,dun ne dusunduysen bu gun de aynısını dusunmek istiyorsun,dun neyi zevk duyarak severek yaptıysan bugun de aynı duyguyu hissetmek istiyorsun,ama olmuyor di mi, peki bu ne kadar sık oluyor sende,
bugun severek,zevk alarak yaptıgın bir seyi bir daha aynı zevki duyarak yapamıyormusun?
yoksa birkac gun sonra bu isteksizlik ortadan kalkıp aynı zevki duyarak aynı seyi yapabiliyormusun?
Mesela alıs-verise gittin bugun hic bir seyi secemiyorsun,begenmiyorsun,kararsızsın
Ertesi gun de alısverise gitsen aynı sekilde mi hissediyorsun yoksa degisme oluyor mu,yani daha keyif alarak yapabiliyormusun

Minnie
20-01-2012, 10:31 AM
Gerçekten ne istiyorsun?

gratitude
20-01-2012, 06:24 PM
Buna benzer problemleri ben de yasadım ve hala yasıyorum

Kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum,Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor.Evet bende aynı durumu yasıyorum.Yani istikrarlı bir dusunce istiyorsun,dun ne dusunduysen bu gun de aynısını dusunmek istiyorsun,dun neyi zevk duyarak severek yaptıysan bugun de aynı duyguyu hissetmek istiyorsun,ama olmuyor di mi, peki bu ne kadar sık oluyor sende,
bugun severek,zevk alarak yaptıgın bir seyi bir daha aynı zevki duyarak yapamıyormusun?
yoksa birkac gun sonra bu isteksizlik ortadan kalkıp aynı zevki duyarak aynı seyi yapabiliyormusun?
Mesela alıs-verise gittin bugun hic bir seyi secemiyorsun,begenmiyorsun,kararsızsın
Ertesi gun de alısverise gitsen aynı sekilde mi hissediyorsun yoksa degisme oluyor mu,yani daha keyif alarak yapabiliyormusun

Tekrar zevk alabilmem için uzun bir süre geçmesi gerekiyor.
Başıma oldukça sık gelen bi durum.
Alışverişte hep kararsızımdır, hiçbir zaman seçim yapamam.
Başka bir örnek vermek gerekirse,
Mesela geçenlerde kara kalem çalışıyordum, oldukça zevk aldığım bir şeydir.
Ama bugün elime kalemi bile alamıyorum. Çizmeye başlayamıyorum. Bir şeyler kopmuş gibi.

gratitude
20-01-2012, 06:28 PM
Gerçekten ne istiyorsun?

Hangi anlamda?
Eğer asıl isteğimi soruyorsan, ki onu ben bile bilmiyorum, cevaplayamam.
Ama kastettiğin ne tür bir yardım istememse, çözüm için ne yapmam gerektiğini bilmek istiyorum. Bu şekilde hayatımın akıp gitmesine izin mi vermeli, yoksa akıntıya karşı savaşmalı mıyım?

gratitude
20-01-2012, 06:29 PM
kendine en azından bir sandal bulmanı öneririm yüzmek yorucu ve zor olabilir. :D
ohh.. önerin için teşekkürler.

eliftetik
20-01-2012, 08:30 PM
kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum. Arzularımın esiri olarak yaşamak istemiyorum. çünkü isteklerim çok değişken. Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor. Oysaki ben uğrana yaşayabileceğim şeyler istiyorum.
Içimde olmayacağını bildiğim halde, engel olamadığım bir umut var. Sanki mucize gelip beni bulacakmış gibi. Inancımın en zayıf olduğu dönemlerde dahi bunu hissetmek oldukça komik. Kendi çelişkilerimi gördüğüm halde.
Yaşımın gereklerini yaşamadığım, akranlarım gibi olamadığım için kendimi hep eksik hissettim. "şuan" da yaşamak benim için güç. çünkü kendi hayal ülkem gerçeğinden on kat iyi.



Nerede değilsem orada iyi olacakmışım gibi geliyor, ne seçersem aklım diğer seçenekte kalıyor.
Dünyanın yaşanılası tarafını göremiyorum. Aklım çelişkilerle doluyken olmuyor. Yaşam bana isteklerimi vermediğinde olmuyor. Anlaşılmadığımda olmuyor.
Oysa gittiğim her yere kendimi de götürüyorum. Kaçıyorum ama ruhum hep benimle geliyor. Oyalanacak zaman harcayacak bir şeyler bulamayınca başka bir şeye yöneliyorum. Kaçmak mücadeleden kolay çünkü.


Sadece şunu merak ediyorum,
[ı]her şeyin[/ı] elimizde olduğu söyleniyor. öyleyse neden duygularımı yada düşüncelerimi yönetemiyorum?
Ne istediğime neden ben karar veremiyorum?
Neden neyi seveceğimi ben seçemiyorum?




merhaba.önce seni yaradanı herzamankinden daha çok hatırla onun ne büyük olduğunu onun senin üzerindeki tasarrufunu yani seni başı boş bırakmadığını her an gözetim altında olduğunu.ve bu büyük gücü arkanda hissedip çıkacak olduğun dağın azametine bakmak yerine seni oraya götürecek yola bak.ve binlerce kilometrelik marotonların da bir adımla başladığını unutma.hayal vizyonunun gelişmiş olması güzel bir şey aslında.bu yeteneğini değerlendir ve hayallerini gerçekleştir lütfen başarabilirsin.cevher senin çiçnde var diğer yardımları mevcut olan hislerini zekanı kullanarak sen elde edeceksin.olmaz olmaz deme hiç olmaz olmaz

w@rn84
20-01-2012, 11:43 PM
Sadece şunu merak ediyorum,
Her şeyin elimizde olduğu söyleniyor. Öyleyse neden duygularımı yada düşüncelerimi yönetemiyorum?
Ne istediğime neden ben karar veremiyorum?
Neden neyi seveceğimi ben seçemiyorum?

Demek ki tum soylenenler dogru degil, evet kontrolu elinde tutmayı herkes ister ama bu her zaman mumkun degil bence
biraz çevrene bak, herkes istdigi seylere ulasabiliyor mu gercekten , evet bazı kişiler bu konuda daha basarılı fakat herkes degil,
Hiç psikologa gittin mi veya antidepresan kullandın mı

gratitude
21-01-2012, 10:22 AM
merhaba.önce seni yaradanı herzamankinden daha çok hatırla onun ne büyük olduğunu onun senin üzerindeki tasarrufunu yani seni başı boş bırakmadığını her an gözetim altında olduğunu.ve bu büyük gücü arkanda hissedip çıkacak olduğun dağın azametine bakmak yerine seni oraya götürecek yola bak.ve binlerce kilometrelik marotonların da bir adımla başladığını unutma.hayal vizyonunun gelişmiş olması güzel bir şey aslında.bu yeteneğini değerlendir ve hayallerini gerçekleştir lütfen başarabilirsin.cevher senin çiçnde var diğer yardımları mevcut olan hislerini zekanı kullanarak sen elde edeceksin.olmaz olmaz deme hiç olmaz olmaz
teşekkürler, bunları daha önce de duydum. sorun uygulamada. içimdeki cevheri bulamıyorum?

gratitude
21-01-2012, 10:29 AM
Demek ki tum soylenenler dogru degil, evet kontrolu elinde tutmayı herkes ister ama bu her zaman mumkun degil bence
biraz çevrene bak, herkes istdigi seylere ulasabiliyor mu gercekten , evet bazı kişiler bu konuda daha basarılı fakat herkes degil,
Hiç psikologa gittin mi veya antidepresan kullandın mı

çevreme bakıyorum, herkes isteğine ulaşmıyor evet. ama çoğu cesaret edemediği yada kendilerini kandırdıkları için. etraf mutluluk maskesi takanlarla dolu.
psikologların yardımı dokunmuyor. her şeyin kendi içimde olduğunu başarabileceğimi söylüyorlar. gene beni bana itiyorlar.
antidepresan falan kullanmadım. ilaç ruhumu tedavi edebilir mi?

w@rn84
21-01-2012, 05:42 PM
çevreme bakıyorum, herkes isteğine ulaşmıyor evet. ama çoğu cesaret edemediği yada kendilerini kandırdıkları için. etraf mutluluk maskesi takanlarla dolu.
psikologların yardımı dokunmuyor. her şeyin kendi içimde olduğunu başarabileceğimi söylüyorlar. gene beni bana itiyorlar.
antidepresan falan kullanmadım. ilaç ruhumu tedavi edebilir mi?

Psikolog yanlış oldu sanırım, psikiyatrist demeliydim.
Bende once psikologa gitmistim ve bana aynı seyleri soylemisti.İnternet ve diger kitaplardan rahatsızlıgıma benzer orneklere rastladım ve psikiyatriste gittim.
Psikiyatrist obsesif kompulsif bozukluk teshisi koydu.Yani bu bir depresyon turu.İlaçları kullanmaya basladım ve gerçekten faydasını gordum.Çok takıntılıydım ben de.Kendimde eksik birsey buldum mu baslardım dusunmeye, eger bu eksikligi gideremezsem ne olucak, beni nasıl etkiliycek, etraftakiler ne diyecek, evlenince ne olucak:)) vs, ve dusunmekten kurtaramıyordum kendimi,bir insan iki saat aynı seyleri dusunur mu ya :)), evet ben dusunuyordum, ama simdi dusunmuyorum veya kendimi kontrol edebiliyorum,ilaçlar beni mükemmel bir insan yapıcak sanmıstım ama olmadı:) ,fakat takıntılardan kurtuldum gercekten,ilacın en buyuk faydası istedigin an kotu dusuncelerden kurtulmak yani o eski dusunce o kadar da rahatsız etmiyor seni,boylece farklı seylere yonelebiliyorsun , boylece kendini fazla sorgulamıyorsun,
tabi duygularını da etkilyor dogal olarak,baskalarını uzuldugu seylere uzulmez hale geliyorsun bazen, hayatın ne kadar kısa oldugunu daha da farketmeye baslıyorsun,
yan etkileri var tabi : fazla terleme, yemeklerden daha az tat alma, kilo artısı......fakat bunlar kabul edilebilir duzeyde,
işte ilaç benim ruhumu boyle tedavi etti, fakat tamamen degil,
bu ilaçlar seni aynı şekilde mi etkiler bilemiyorum, ama faydasının olacagını dusunuyorum....

golkal
21-01-2012, 07:41 PM
duygular aslında var olmayan bir deniz gibidir,elinde boş bir fanus var ve sen o boş fanusun içine bakıyorsun sanki oradan biri sana hayatın sırlarını verecekmiş gibi umutlu gözlerle bir şeyler arıyorsun,eğer bir amaç istiyorsan o fanusun içini suyla doldurup,belki bir balıkla süsleyerek bir amaca ulaşmış olursun...

işte hayatta böyledir sana iki seçenek verir ya "EVET" yada "HAYIR" sanırım sen şuanda hayırcı grubunda-sın yorgun,isteksiz, bir şey arayışında ama ne aradığını kendisi de bilmeyen,kendine güvenen ama bunu gösteremeyen biri....
ama bu değişebilir....