Sanırım bende de bu baş gösteriyor :S

[reloaded]

Arkdaşlar şu anda 16 yaşındayım Şubat ayında tam 17'ime basmış olacağım. Zor da olsa bunu yapacağım başarabilirim dediğim şeyleri kısa vade de profesyonele olmasa çözebildim. Mesela bunlara bir örnek vereyim; ufaklığımdan bu yana çok çekingen ve utangaç bir yapım oluştu. Bu yapı sanırım annemden geliyor. Annem ise şuan 42 yaşında ve halen sosyal ortamlar çekiniyor. Ama ben bunu artık yendim insanlarla iletişimim bana gayet sağlıklı ve normal geliyor. Bunu nasıl kanıtlarım pek bir bilgim yok ama kendim hakkında yaşadığım sorunlu ilgili bağıntılı olabilecek tek yapı bu, çünkü şuan yaşadığım şey herneyse beni mutsuz ediyor. Ergenlikten mi bilmiyorum ama ufakken hayat bana tatlı geliyordu. Arkadaşlarım beni çağırdığında Fatih hadi gel dışarı çıkıyoruz top oynayacağız dediklerinde sevincimden havalara uçuyordum sonunda evden çıkacağım ve artık özgürüm diye bir ortam oluşuyordu sanki. Tabi bu zamanla top oynayacağız kelimesine karşı beyin zaman geçtikçe bağışıklık kazanıyormuş. Sanırım bunu bu yapı altına alabiliriz. Fakat durum göründüğünün biraz daha farklısı. Bu sefer ilk defa yapacağım veya hiç gitmediğim bir yere ilk defa gidecek olduğumda, hiç görmediğim veya yapmadığım birşey, o kadar da heyecanlanmıyorum. Mesela buna örnek; hiç hayatımda bungee jumping yada uçaktan paraşütle atlamadım; birisi gelse dese hiç heyecanlanmam(acaba bu hayattan soğumakla alakalı birşey mi?) veya yurtdışına geziye gidiyor olsam tek başıma veya arkdaşlarım yada ailemle hiç farketmez yine heyecanlı veya mutlu olabileceiğimi sanmıyorum. Sanırım düşünce tarzımda bir sorun var yazarken farkediyorum. Bu durumların tersine bazen ise çok heyecanlanıyorum ama mutlu olamıyorum. Uff ya genemi gibisinden cümleler kafama takılıyor. Önceden bu takılan cümleler 1 defasında silinip giderdi. Şimdi bu kelimeler takılıp kalıyor üşünmemeye çalışıyorum yine başaramıyorum :/. Sanki garip bir boşluk içinde düğümlenmiş kıpırdadıkça düğümler beni daha da sıkıyor gibi, serbest bıraktığımda ise neden böyle oldu gibi bir ton kafa asılı kalan ve beni rahatsız eden sözler, anılar, fotoğraflar önümden geçiyor..

Birbirine bağlantılı birden çok yaşadığım problemle içiçeyim, nasıl oldu da böyle duruma düştüm bilemiyorum fakat herşeyin biryolu oluğuna inanıyorum zor olsa da üstesinden gelebilceğime güveniyorum. Bir psikoloğa gitmem kadar kötü bir durumdamıyım yoksa hemen şuan burada bundan kurtulabilir miyim?

İlgilendiğiniz için teşekkür ederim..

[asad1213]

heyecan olmaması durumu bende de var malesef...ama çekingenliğimden kaynaklanıyor diye düşünüyorum ben,senin durumunu bilemiyorum...