muratalp
15-10-2011, 10:42 AM
Arkadaşlar merhaba,
Çok yoruldum, kendime bir çıkış ararken tesadüfen bu siteyi buldum bir umut yazıyorum yardımcı olabilirseniz çok minnetkar kalacağım.
Yaklaşık 3 yıl öncesine kadar karşı cinsle oldukça hareketli bir yaşantım vardı. Hiçbir şekilde de ne korku, ne korunma yani tam anlamıyla saçma sapan bir hayat. Ta ki bana yapılan bir kötü şakaya kadar. Son birlikte olduğun kız aidsliymiş denilene kadar. Sonrasında hemen teste koşma ve bu arada arkadaşların ya yok oğlum şaka yaptık demelerine rağmen altüst olan bir benlik. Sonrasında internetten araştırmalarım sonucunda altı aylık bir pencere dönemi olduğunu öğrenip tam altı ay cehennem hayatı yaşadım. Her ay test oldum ve tam altı ay sonrasında aldığım negatif sonuçla oh be dedim. Oh be dediğim günün akşamına çalıştığım işyerime ISO bilmem kaç belgesi veren İzmirli bir bayan gelmişti , bende görev gereği akşam yemeğine götürdüm. Yemek derken alkol, alkol sonrası ya buralarda bar falan varmı derken gerizekalıca tam kurtuldum dediğim günün gecesinde hiç tanımadığım bu bayanla da birlikte oldum. Sabah oldu ve ya bu insan da hiv varsa diyerek başlayan çok daha zorlu bir altı ay, her hafta test oluyordum psikolojim çöktü, belki altı ay içinde 30-40 farklı test oldum şükür hepsi negatif geldi. Ama bende kaygı bozukluğu başladı ve ilk kan korkusu oluştu. Bu kez gittiğim dişçiden acaba hiv bulaştı mı demeye başladım yine test olmaya gittim. Artık onun süresini saymaya başladım. Son testi olurken hemşirenin kan aldığı pamuktan şüphelendim kullanılmış pamuk mu kullandı acaba korkusuyla test olurken bişey mi kaptım diyerek test olmaya devam ettim. Artık pamuğumu iğnemi ben götürüyordum öyle test oluyordum. Tam üç aylık pencere dönemi biterken kafamda başka bir şey üretiyordum ya tuvaleti kirli buluyordum , ya elime değen bir şey acaba kan mı diyordum yeni bir test dönemi başlatıyordum. Yaklaşık üç yıldır böyleyim. Tamamen temizlik hastası oldum. Elimi bir yere vuramıyorum, insanlarla tokalaşamıyorum, elinde yara bandı olan bir kişi bana yemek servisi yapsa hemen hiv korkusuyla yemeği yemiyorum, verdiği bardaktan su içmiyorum. Çevremde herkesi hiv li sanıyorum her yerde kan veya sperm var gibi hissediyorum günde belki 100 belki 200 kez ellerimi yıkıyorum. Evliyim çocuğum var. Dışarıda iken herkesten ben nasıl kaçıyorsam bir şey bulaşma korkusuyla, evde de aileme ben bir şey bulaştırırım korkusuyla onlardan da bu kez öyle kaçıyorum. Bu arada da her gün bir şeyler düşünüp hiv kaptım mı korkusunu kendimden kurtaramıyorum ve test olmaya devam ediyorum. Birkaç kez farklı psikiyatriste gittim farklı dönemlerde lustral, pastil, prozac kullandım ama fayda görmüyorum diye bıraktım. Şu an yaklaşık bir aydır faverin kullanıyorum. Lütfen bana yardım edin ne yapmalıyım çünkü hayatım altüst oldu ve de cidden çok yoruldum …
Çok yoruldum, kendime bir çıkış ararken tesadüfen bu siteyi buldum bir umut yazıyorum yardımcı olabilirseniz çok minnetkar kalacağım.
Yaklaşık 3 yıl öncesine kadar karşı cinsle oldukça hareketli bir yaşantım vardı. Hiçbir şekilde de ne korku, ne korunma yani tam anlamıyla saçma sapan bir hayat. Ta ki bana yapılan bir kötü şakaya kadar. Son birlikte olduğun kız aidsliymiş denilene kadar. Sonrasında hemen teste koşma ve bu arada arkadaşların ya yok oğlum şaka yaptık demelerine rağmen altüst olan bir benlik. Sonrasında internetten araştırmalarım sonucunda altı aylık bir pencere dönemi olduğunu öğrenip tam altı ay cehennem hayatı yaşadım. Her ay test oldum ve tam altı ay sonrasında aldığım negatif sonuçla oh be dedim. Oh be dediğim günün akşamına çalıştığım işyerime ISO bilmem kaç belgesi veren İzmirli bir bayan gelmişti , bende görev gereği akşam yemeğine götürdüm. Yemek derken alkol, alkol sonrası ya buralarda bar falan varmı derken gerizekalıca tam kurtuldum dediğim günün gecesinde hiç tanımadığım bu bayanla da birlikte oldum. Sabah oldu ve ya bu insan da hiv varsa diyerek başlayan çok daha zorlu bir altı ay, her hafta test oluyordum psikolojim çöktü, belki altı ay içinde 30-40 farklı test oldum şükür hepsi negatif geldi. Ama bende kaygı bozukluğu başladı ve ilk kan korkusu oluştu. Bu kez gittiğim dişçiden acaba hiv bulaştı mı demeye başladım yine test olmaya gittim. Artık onun süresini saymaya başladım. Son testi olurken hemşirenin kan aldığı pamuktan şüphelendim kullanılmış pamuk mu kullandı acaba korkusuyla test olurken bişey mi kaptım diyerek test olmaya devam ettim. Artık pamuğumu iğnemi ben götürüyordum öyle test oluyordum. Tam üç aylık pencere dönemi biterken kafamda başka bir şey üretiyordum ya tuvaleti kirli buluyordum , ya elime değen bir şey acaba kan mı diyordum yeni bir test dönemi başlatıyordum. Yaklaşık üç yıldır böyleyim. Tamamen temizlik hastası oldum. Elimi bir yere vuramıyorum, insanlarla tokalaşamıyorum, elinde yara bandı olan bir kişi bana yemek servisi yapsa hemen hiv korkusuyla yemeği yemiyorum, verdiği bardaktan su içmiyorum. Çevremde herkesi hiv li sanıyorum her yerde kan veya sperm var gibi hissediyorum günde belki 100 belki 200 kez ellerimi yıkıyorum. Evliyim çocuğum var. Dışarıda iken herkesten ben nasıl kaçıyorsam bir şey bulaşma korkusuyla, evde de aileme ben bir şey bulaştırırım korkusuyla onlardan da bu kez öyle kaçıyorum. Bu arada da her gün bir şeyler düşünüp hiv kaptım mı korkusunu kendimden kurtaramıyorum ve test olmaya devam ediyorum. Birkaç kez farklı psikiyatriste gittim farklı dönemlerde lustral, pastil, prozac kullandım ama fayda görmüyorum diye bıraktım. Şu an yaklaşık bir aydır faverin kullanıyorum. Lütfen bana yardım edin ne yapmalıyım çünkü hayatım altüst oldu ve de cidden çok yoruldum …