direnmek
24-03-2011, 11:00 PM
Öncelikle bunu yapsam nasıl rahatlarım yada o bunu dese nasıl rahatlatır demiceğim biraz yardımcı olmak birazda OKB li birinin belkide en çok istediği şey yalnız olmadığını hissetmektir.Sunları yazarken bile o büyük harfli olmamalı eski sevgilimin ilk adıyla başlıyor uğursuzluk mu getirir gibi takıntılarla boğuşarak yazıyorum bunları.Benim hastalığımın başlangıcım bir çok kişide rastladığı gibi birşeylerden dolayı el yıkamaktı.Eski sevgililerimin dokunduğu seyler benim için bir işkence gibi el yıkatırdı.Düşünsenize bir koca bir şehir heryere dokunmuş olabilirler ve bu bende deli gibi bir el yıkama alışkanlığı yarattı.Öyleki kışın ayazında çatlaklarla boğuştum ilkin.Sonralarında bu durum azaldı.Uzunca bi süre o az olan olayla yetindim eğlendim.Sonra takıntılarımın boyutu değişti ve artık ufacık şeyleri abartmaya başladım.Örneğin cinsellik düşünün bir kızla öpüştünüz ve bunun biraz fazlası.Gittiği an düşüncelerin bir anda başlaması gibi.Sunu yaptım acaba hamile mi kaldı bunu yaptım kızlığına zarar mı verdim.O hayır yok öyle bişey desede acaba böylemi.Kısaca birşeylerden emin olamama dielim biz buna.Bu böyle emin olamama olarak her dalda beni yordu yormakta öyleki bunalıma götürdü ve hayallerim çalındı geceleri.
Geliyim yaptıklarıma yardımcı olur belki.Öcelikle yıllardır bununla boğusan biri olarak anladım ki ertelemek sadece o anlık oluyor.Örneğin cep telefonuma baktım evde bıraktım biliyorum ama ya yolda düşürdüysem.Üzerine gittim bu işin.Bırakıyım dedim:Su felsefeyi benimsedim ne bunalmak kadar nede canım kadar değerli o tel düştüyse.Bunu yaptıktan sonra beynim artık bir süreden sonra vazgeçmeye başladı farkettim.İstemesekte o yoruluyor bir süre sonra bunu kullandım.Ha süresi uzun oldu bu düşünceden vageçmenin ama oldu.Suan daha iyi hissediyorum ve olabildiğince kendimce yöntemler geliştirdim ve ilaç tedavisini aksatmıyorum lustral kullanıyorum.Kısacası su üstüne gidiyorum umarım yardımcı olur bu tüm OKB li arkadaşlarıma.
Geliyim yaptıklarıma yardımcı olur belki.Öcelikle yıllardır bununla boğusan biri olarak anladım ki ertelemek sadece o anlık oluyor.Örneğin cep telefonuma baktım evde bıraktım biliyorum ama ya yolda düşürdüysem.Üzerine gittim bu işin.Bırakıyım dedim:Su felsefeyi benimsedim ne bunalmak kadar nede canım kadar değerli o tel düştüyse.Bunu yaptıktan sonra beynim artık bir süreden sonra vazgeçmeye başladı farkettim.İstemesekte o yoruluyor bir süre sonra bunu kullandım.Ha süresi uzun oldu bu düşünceden vageçmenin ama oldu.Suan daha iyi hissediyorum ve olabildiğince kendimce yöntemler geliştirdim ve ilaç tedavisini aksatmıyorum lustral kullanıyorum.Kısacası su üstüne gidiyorum umarım yardımcı olur bu tüm OKB li arkadaşlarıma.