Tanrı aşkına nedir bu!!!

[Lonely]

Öncelikle merhabalar.Ben 39 yaşındayım(E/İstanbul),çok uzun yıllar sosyal fobi tedavisi gördüm ve bu sorunumu önemli ölçüde geride bıraktım.Son yıllarda takıntı ve depresyon yakınmalarım var,tedaviye devam ediyorum ama bunlarda herhangi bir iyileşme sağlayamadım.Ama asıl soru(nu)m bu değil.Bende başlangıcını tam anımsayamasam da son 2-3 yıldır başlayan ve son zamanlarda artan,kişiler/kavramlar/duygular/kararlarımda yaşadığım sürekli gelgitler&değişkenlikler sözkonusu.Uzun süredir tandığım biri hakkında bile emin olamama,alışveriş yaptıktan sonra saatlerce neden aldığım şeylerin daha hesaplısını almadım diye kendimi suçlamalarım,geçmiş ve gelecekle ilgili beynimde dans eden olasılık hesapları,yaşadıklarımı ve yaşayabileceklerimi sürekli senaryolama.Çok yoğun yaşadığımdan anlatmam da karışık olabiliyor,olabildiğince somuta indirgemeye çalışarak anlatmayı deneyeceğim.Örneğin 2.5 yıldır psikiyatristime gidemiyorum.Bu yaşadıklarımın organik bir beyin hastalığından kaynaklandığını düşündüğüm oluyor ve bu beni doktora gitmekten alıkoyuyor.Aslında böyle bir şeyin temelde olduğuna inanmasam da inanan yanımla inanmayan yanım sürekli çekişme halinde.Doktora yaşadıklarımı tam olarak anlatamayacağını,beni anlayamayacağını da düşünüyorum.Yaşadıklarım çok karışık,yazarken bile sürekli farklı kombinasyonlar beynimde uçuşuyor adeta.Örneğin ünlü biriyle ilgili düşüncelerim kısa sürekli aralıklarla,aynı anda,dönem dönem değişiyor ve bu durum SÜREKLİ böyle gelişiyor.Bu,bir kişi olabiliyor,ya da bir kavram,bir ünlü futbolcu,bir akrabam,bir komşum,bir T.V yıldızı,v.s Örneğin geçenlerde arkadaşımla Taksim'de gecerken caddenin ne kadar kalabalık olduğundan bahsettim,çok kısa süre sonraysa kalabalıktan hoşnut olduğumu ima eden birşey söyledim,arkadaşaım da şaşırdı ve buna bir anlam veremedi.Bir başka örnek.Bunları size yazarken hep ikilem yaşıyorum.Bir yanım,bunları boşuna yazdığımı,kimsenin,ilgilenenler olsa da çözüm bulamayacağını söylerken,diğer yanım,yazmakla çok doğru birşey yaptığımı söylüyor ve ben hala yazmamla ilgili doğru yapıp yapmadığım konusunda emin olamıyorum ama yine de benzer yakınmalara sahip insanların okuması ve düşüncelerini paylaşması bile beni rahatlatacak,bunu da biliyorum.Örnekleri uzatabilirim ama sanırım kabaca da olsa fikir sahibi olmanıza yardımcı olabildim.Bu durumun kötü bir hastalıktan kaynaklanmadığını öğrendiğimde rahatlayacağım.Aslında eşlik eden organik yakınmalarım yok,son gidişimde de bu kadar yoğun olmasa da bunları psikiyatristime anlattım ve olağandışı karşılamadı ama yine de beynimi kemiriyor bu durum.Belki de mükemmeliyetçilikten kaynaklanıyor,sonuçta bu da doktorumun teşhisi.Bazen bu durumu bir kişilik özelliği gibi de görebiliyorum ama bazen de bir sorunu anımsatıyor bana.Belki de bipolar ya da başka herhangi bir şey.Sonuçta kafam allak bullak.Aynı/benzer sorunu yaşayanların öneri ve yorumlarına çok ihtiyacım var.Okuduğunuz için teşekkürler.Hoşçakalın...

[colours2004]

Senin yaşadığın tek şey; kısaca amaçsızlık..Benim anladığım yazdıklarından bu.Ve bence senin hayatında şuan olmazsa olmaz mutlaka gerçekleştirmek istediğin bir amacın yok..Kendini çok fazla dinliyorsun..birde şu var:Aynı dünyada yaşamamıza rağmen bir kaplumbağanın, bir kuşun, yada bir böceğin dünyayı algılayışı nasıl farklıysa; her insanın da dünyayı algılayışı birbirinden farklıdır..ve bunu değiştirmek imkansız ve de gereksizdir..çünkü insanın sahip olduğu fiziksel özellikleri, parmak izleri, kaşı-gözü birbirinden ne denli farklıysa ruh hali de öyle farklı olacaktır..Ve amaç insanları birbirine benzetmek değil, bir noktada bu dünyaya uyum sağlamasını sağlamak olmalıdır..Ayrıca insanın duygularının düşüncelerinin arzularının beğenilerinin değişmesi normaldir..fakat yaradılış itibari ile bazılarının ki daha sabit yada yavaş değişen türden olabilir..

[Lonely]

Yanıtınız için teşekkürler.Amaçsızlık saptamanızdaysa haklısınız.Gerçekten de istisnalar dışında günbegün hemen herkese/herşeye ilgimi yitiriyorum.Bakalım bu filmin sonu nasıl bitecek...

[colours2004]

Yanıtınız için teşekkürler.Amaçsızlık saptamanızdaysa haklısınız.Gerçekten de istisnalar dışında günbegün hemen herkese/herşeye ilgimi yitiriyorum.Bakalım bu filmin sonu nasıl bitecek...

Bu filmin sonu iyi bitecek merak etmeyin..Siz içsel zekası yüksek bir insana benziyorsunuz..yani ilginiz içe yönelmiş dışa değil..o yüzden de dış dünyaya karşı hisleriniz sabit değil sürekli değişiyor çünkü dış dünyayla olan tek bağınız sizin içselliğinizi etkilediği oranda oluyor..

[Lonely]

Hakkımdaki olumlu düşünceniz ve öngörünüz için teşekkür ederim.Umarım zaman sizi haklı çıkarır,ben de ruhsal dünyamda(da) belli bir istikrarı yakalar ve yaşama bıraktığım yerden devam ederim.Hayat kısa ve anlamsızlıklarla boşa harcanmayacak kadar da değerli.Sağlıkla kalın...

[colours2004]

Hakkımdaki olumlu düşünceniz ve öngörünüz için teşekkür ederim.Umarım zaman sizi haklı çıkarır,ben de ruhsal dünyamda(da) belli bir istikrarı yakalar ve yaşama bıraktığım yerden devam ederim.Hayat kısa ve anlamsızlıklarla boşa harcanmayacak kadar da değerli.Sağlıkla kalın...

Size bir önerim daha var..Biliyorsunuz eskilerin ruh dünyası şimdikilerden daha sağlamdı, onlar daha mutlu ve pozitiflerdi..Çünkü onlar bize göre daha çok spor yapıyorlardı yani onların 24 saatinin büyük bir kısmı hareket halinde geçiyordu..Şimdilerde olduğu gibi halı saha da 1 saat maç yapıp 23 saat yan gelip yatmıyorlardı..SİZE ÖNERİM spor yapın..hergün bir kaç saat spor yapın. yorulun terleyin..o zaman gevşeyip, rahatlayacaksınız ve kafanızda rahat edecek..çünkü vücut yorgunluğu yaşarken kafa aynı anda düşünemez..insanın ya kafası yada bedeni aktiftir..eğer olumsuz düşünceler, şüpheler sizi istila etmeye kalkarsa bilinki bedeninizin yorulmaya ihtiyacı var..iyi akşamlar..

[Lonely]

Bunu dikkate alacağım.İnanın şimdi kendimi daha iyi hissediyorum,en azından dinlenilmek/anlaşılmak/yardımcı olunmak bile güzel.Size de iyi akşamlar dilerim..

[balık]

Hastalık hastası mısın?
Daha önceden de yazmıştın, hatırlıyorum seni :)
Yani şurada biri çıkıp, arkadaşım hiçbişeyin yok turp gibisin, arada olur böyle şeyler bana da oluyo dese için rahatlayacak mı :)
Doktoruna neden gidemiyorsun? İmkansızlıklardan dolayı mı?
Organik bir neden olayı senin kafanı kurcalıyor olabilir fakat bu durum bence psikolojik sıkıntılarının bir sonucu. Tatmin olacaksan bunu araştırt sonuçlarına bak derim ama sonuçların temiz olduğuna ikna olsan bu sefer başka şeylerden kafanı kurcalayacaksın :)
Ben de sende takıntılı ve depresif bir mizaç seziyorum, aynı zamanda zeki biri olduğunu düşünüyorum ve kendini burada güzel ifade ediyorsan doktora da iyi ifade edebilirsin.
Doktoruna bunları anlatman sana önerebileceğim tek şey.
Ayrıca colours arkadaşımıza da katılıyorum, spor kesinlikle faydalı olacaktır, sosyalleşmek ve uğraşlar da aynı şekilde.
Geçmiş olsun.

[Lonely]

Balık,doktora gitmekten nefret eder hale geldim.Maddi nedenler değil sorun.12 yıldır antidepresan türevleri kullanıyorum.Takıntı ve depresyonumla hala cebelleşiyorum.Hayatımın sonuna dek doktora gitme düşüncesi beni ürkütüyor.Bu,doktorumun yetersiz olduğu anlamına gelmiyor.Kendisi gerçekten de alanında ilk sıralarda bir uzman ama bendeki yakınmalar süreğen bir hale geldi artık.E,doktor da bir yere kadar.O da sihirbazlar kralı Mandrake değil sonuçta.Belki de doktorun benden istediklerini benim yeterince yapamamamdan kaynaklanıyor durum.Bireysel çabalarımla iyileşebileceğimi kendime kanıtlama belki de.Herşey bir yana,konu başlığındaki sorunla ilgili diğer arkadaşla sizin yazdıklarınızın doğru olduğuna inanıyorum.Laf olsun diye söylemiyorum,'GERÇEKTEN' inanıyorum.Ama sonuçta ben takıntılı biriyim.Ve olabildiğince doktorsuz halletmeye çalışacağım,gittiği yere kadar.Yine de olmazsa...Onu da o zaman düşünürüm.Kusura bakmayın,arasıra beni yine buralarda göreceksiniz.Sonuçta burası bir paylaşım platformu ve herkes,eteğindeki taşları dökmeli.Ben de bunu yapıyorum zaten.Sağlıkla kalın hepiniz...

[balık]

Balık,doktora gitmekten nefret eder hale geldim.Maddi nedenler değil sorun.12 yıldır antidepresan türevleri kullanıyorum.Takıntı ve depresyonumla hala cebelleşiyorum.Hayatımın sonuna dek doktora gitme düşüncesi beni ürkütüyor.Bu,doktorumun yetersiz olduğu anlamına gelmiyor.Kendisi gerçekten de alanında ilk sıralarda bir uzman ama bendeki yakınmalar süreğen bir hale geldi artık.E,doktor da bir yere kadar.O da sihirbazlar kralı Mandrake değil sonuçta.Belki de doktorun benden istediklerini benim yeterince yapamamamdan kaynaklanıyor durum.Bireysel çabalarımla iyileşebileceğimi kendime kanıtlama belki de.Herşey bir yana,konu başlığındaki sorunla ilgili diğer arkadaşla sizin yazdıklarınızın doğru olduğuna inanıyorum.Laf olsun diye söylemiyorum,'GERÇEKTEN' inanıyorum.Ama sonuçta ben takıntılı biriyim.Ve olabildiğince doktorsuz halletmeye çalışacağım,gittiği yere kadar.Yine de olmazsa...Onu da o zaman düşünürüm.Kusura bakmayın,arasıra beni yine buralarda göreceksiniz.Sonuçta burası bir paylaşım platformu ve herkes,eteğindeki taşları dökmeli.Ben de bunu yapıyorum zaten.Sağlıkla kalın hepiniz...

Tamam, kendi kendini iyileştirme isteğini ve çabanı anlıyorum. Ancak "bana göre" yanlış yolu seçmişsin sanki.
Yani buraya gelip dertlerini anlatacaksın, arkadaşlar da önerilerde bulunacak, bu değil yanlış olan, yanlış anlama yani. Elbette hepimiz rahatlamak ve tavsiye almak için buraya içimizi döküyoruz.
Ama çeşitli hastalıkları sürekli araştırma ve kendindeki belirtilerle karşılaştırma eğilimin var. Önceki mesajlarında da bundan bahsetmiştin. Hatta her hastalıktan biraz biraz sende bulunduğunu düşünüyordun. Yanlış olan bu. Hastalıktan kurtulmak istiyorsan buna ara vermen gerektiğini düşünüyorum. Aslında hasta biri olarak seni çok iyi anlıyorum. İnsanın kendi kendini iyileştirme çabasıdır bu. Fakat takıntılı bir mizaçsan, bu sende takıntılı düşüncelere yol açar ve zamanla hastalık hastası olma durumuna kapılırsın. Kaygılarına bir tanesini de böylece eklemiş olursun.
İşte tam olarak demek istediğim bu zararlı alışkanlığı azaltmaya çalışman...
Ayrıca seni aramızda görmekten mutluluk duyarız, alınganlık göstermene gerek yok :)

[Lonely]

Yo hayır,hepinizin iyiniyetine inanıyorum.Alınganlığım sözkonusu değil.Yardımcı olmaya çabaladığınız ve sorularıma zaman ayırıp yanıt verdiğiniz için çok sağolun.Burada kendimi daha iyi hissediyorum.Umarım zaman içerisinde beni mutlu eden gelişmeleri de paylaşırım.Sonuçta hayat herşeye gebe.Sağlıcakla kalın:)

[devhis]

inan bana sen çok orjinal ve özelsin.bu özelliğinden yakınmak yerine sevmelisin.insanoğlu çelişkilerler doludur emin ol.sen en azından içinden ne düşünüyorsan dışına vuruyorsun.tekdüze olman gerekmez yaşaman için.böyle farklı bir olarakta hayat sürebilirsin.dert etme.
ve bende inanıyorum ki çoğu insanın senden farkı yok.

[melek*]

Yazdığın şeylerde biraz da ben kendimi buldum ve senin de söylediğin gibi bazı insanların senin düşüncelerine katılması seni anlıyorum demesi bile çok güzel.Yorulmanı çok iyi anlıyorum ve umutsuzsun.Ama böyle sadece bi kaç dakika mutlu olabilirsin daha kalıcı bi çözümbulman lazımyine aynı şeyleri yaşamaman için.Sana önerim kendinle uğraşmaktan vazgeç.Söylemesi kolay biliyorum ama bu senin hayatın .Kimseye kulak asmadan yaşamyıöğrenecen kendine rağmen.Sakın vazgeçme...

[Lonely]

Melek,Devhis,çok sağolun.Farklı açılardan bakabilme olanağı bulmama yardımcı oldunuz.Elbette herşey birden tozpembe olamıyor ama yine de süreç içerisinde sorunları çözemesem de sorunlarla birlikte yaşayabilmemi öğrenmeme -bunun iyi olup olmadığı da tartışılabilir- yardımcı oluyor bu görüş alışverişi.Bu platformdaki herekese daha 'yaşanası' bir hayat diliyorum.

[elmaelma]

bence yazmalısınız organik derken hormonal dengeden bahsediyorsanız bende de olduğunu tahmin ettiğim gibi bir takın hormonal düzensizlikler düşüncelerinizi etkiler taksimdeki olay gibi şeyler benim başıma geldi farklı olsalarda karşımdaki insanlar garipsiyor ve arkadaşlıklara zarar veriyor doktorunuza tekrar gidin.

[Lonely]

Aslında hormonal dengesizlik değil de,ciddi bir beyin sorunu olabileceği olasılığı aklımı kurcalıyor(du)(ben iflah olmaz bir hastalık hastasıyım),ama ciddi beyin bozukluklarının özelliklerinden birisi olan kişilik değişikliğiyle benimkiler arasında bir paralellik olmadığını biraz geç anladım,ama yine de arasıra bu durum beni rahatsız ediyor,doktora görünmek belki de en iyi yol.En azından rahatlama yönünden,ya da borderline,bipolar türü bir bozukluk varsa,tedavisine başlanması bakımından.Ama işte sorun da o gücü bulamamamda.Sıkcı bir durum benimkisi...

[balık]

ama ciddi beyin bozukluklarının özelliklerinden birisi olan kişilik değişikliğiyle benimkiler arasında bir paralellik olmadığını biraz geç anladım,ama yine de arasıra bu durum beni rahatsız ediyor,doktora görünmek belki de en iyi yol.En azından rahatlama yönünden,ya da borderline,bipolar türü bir bozukluk varsa,tedavisine başlanması bakımından.Ama işte sorun da o gücü bulamamamda.

Bu konuda seni destekliyorum :)
O gücü bulamamanı da anlıyorum. O halde kendine biraz zaman ver. Bir tarih belirle ama kesin bir gün olmasın. O tarihe kadar bu konudaki düşüncelerini gözlemle ve kendini psikolojik olarak tedaviye hazırlamaya çalış. Bunların kendince ne faydası olabileceğini sor kendine.
Aslında bunları diyorum ama seni oldukça iyi anlıyorum maalesef lonely... İnsanın yerinden kalkacak hali yokken tedaviye başlamanın zorluğunu bilirim...
Ama anlamak yetmiyor yardım etmeye ve o nedenle yukardaki fikirlerimi söylüyorum sana.
Umarım yakın zamanda doktora gidecek gücü bulursun. İyi geceler..

[Lonely]

Teşekkürler Balık.Bunu ben de umuyorum.Bana şans dileyin.

[kırçiçeği]

ben colours2004'e aynen katılıyorum... Çok güzel tespitlerde bulunmuş..hatta aslında lonely'e yazdıkları benim içinde geçerli...Bende yaklaşık 15 yıldır tedavi görüyorum..Çok iyi bir psikiyatrim vardı..Bende hep bu hastalığı ben kendi irademle çözecem..yenecem diyordum... ama ilaçlarımı hiç aksatmadım desem yeridir... sadece bu son birkaç yıl...bıktım artık bu mücadele nereye kadar..ne zaman bitecek..ve bıkmış bir vaziyetteyim.. en kötüsü inancımı kaybettim...

[kırçiçeği]

slm lonely... Bu hastalığı o kadar ama o kadar mükemmel bir şekilde anlatmışsın ki....benim yaşadıklarımın aynısıyla tıpatıp örtüşüyor... Bende senin anlattığın şeylerin tamamen aynısını yaşıyorum... Ve Kendimi anlatmaya kalksam senin kadar iyi anlatamam.. ve maalesef bende senin gibi çaresizim... Ve bıktım..Ben 12 yıldan fazladır 15 yıl kadar süredir tdevi görüyorum... dedim ya bir insanın yaşadıkları benimkiyle bu kadar mı örtüşür...Bu yüzden senle ben daha çok konuşalım istiyorum...

[kırçiçeği]

bu arada ben yazıları sırayla okuyorum.. okudukça fikrimi söylemek istiyorum...
Colours 2004'e katılmıyorum. Bence, sorunlar amaçsızlıktan kaynaklanmıyor.Lonely senin ilgini yitirmende amaçsızlıktan değil. O kadar çok kafamızda senaryo, ve geçmişte yaşadıklarımız ve gelecekte olabilecek olasılıklara o kadar çok ve derin bir şekilde yoğunlaşıyoruz ki çevreden ilgimiz kesiliyor.. Ve colours 2004'ün spor yapma tavsiyesi de bence çok güzel.Ve yine dediği gibi iç dünyamızı dış uyaranlar belirliyor... Buna izin vermememiz lağzım... Ama nasıl yapacaksak... Elimizde değil...

[kırçiçeği]

Alanında uzman olan iyi bir psikiyatriste gittiğini yazmışsın... Teşhisi neydi doktorunun? Çünkü kendin için bir borderline diyorsun bir bipolor diyorsun...Ama dedim ya seninle yaşadıklarımız aynen örtüşüyor...Ve benim psikiyatristim de çok iyi.. Bana koyulan teşhis borderline kişilik...Eminim seninkide borderline dır..Seninle aynı şeyleri yaşadığım için sana yapılan öneriler benim içinde geçerli olacak...

[kırçiçeği]

Problemlerin organik bir bozukluktan kaynaklanıyor olabilir diye düşünüyorsan. Beyin filmini çektirt doktora... Bana farklı zamanlarda 2 farklı doktorda çekmişti... sonuç temiz çıktı... Kendinle ilgili bu organik veya beyin bozukluğudur demeden önce bence seninde filmini çeksin...Bu konuyu doktorunla konuş...kararı o versin...
ayrıca şimdi ben sana "sen borderline'sın" desem sen kendini borderline mı hissedersin? 1 saat sonrada bir başkası "sen bipolarsın" dese kendini bipolar hissedermisin diye merak ediyorum....Bende bunun gibi şeyler çok oluyor da.... Belki bu şekliyle değil ama..Nasıl desem dedim ya senin gibi ifade edemiyorum ben...İstiyorum ki beni ben yapan insanların söylemi veya bana olan davranışları belirleyici olmasın...Yani kendilik duygusu...benliğimiz... aslında colours2004'ün dediği gibi İçselliğimiz dış uyaranlara bağlı olarak değişiyor.yani kendilik duygusu, ben olamama,,,, neyse sevgiyle kalın arkadaşlar....