keşke bende depersonalize olsam astral seyehat hastalık değil bir yetenektir.
hayır gitmedim.şimdiye kadar bunun ne olduğuna hiç anlam veremedim 2 kişiyle paylaştım ama anlamadılar.10 yıldır belki yaşıyorum. özellikle yalnız kaldığım zamanlar oluyor, birden ruhum bedenimi dışardan herhangi biriymiş gibi hissediyor.değişik bi duygu.sanki uzun süre öyle kalsam ruhum ve bedenim hiç birleşmeyecek.sanki vücudum bana ait değil mekanik bi robot bende onu seyrediyorum.böyle bişey.yalnızım sanıyordum.peki bu depersonalizasyon sürekli bi his mi yoksa benim yaşadığım gibi ani bi his, atak gibi bişeymi?
Konu opheliaaa tarafından (24-12-2008 Saat 08:49 PM ) değiştirilmiştir.
keşke bende depersonalize olsam astral seyehat hastalık değil bir yetenektir.
There is always some madness in love also always some reason in madness!
bunu bende yaşıyorum.aslında ben hep bunu yaşadım yıllarca ama kişilik zannettim.hep başka boyuta geçtim,yanımdakilere söyledim,hala da söylüyorum ara ara.düşünsenize die başlayan cümlelerim hiç bitmez benim..böyle olması ne kdr garip,şöyle olursa böyle mi olur..etraımdakiler de bunlara sdc gülerler..anlamıyolar..o zmn kendimi saf gibi uzaylı gibi hissediyorum..kimse anlamıo.herşeyin garip olduğu tarafını görüyorum neden bilmiyorum.tuhafmış gibi algılıyorum.nys bu kendine yabancılaşma konusu,daha ayrı bir durum..onu dediğim gibi her zmn yaşıyorum.yolda,sokakta,alışverişte,evde bile,yalnızken bile..bi anda geliyor bazen yalnızken..ben benmiyim diyorum..ben kimim fln oluyorum..ruh ve bedeni bağdaştıramıyorum..''BEN'' die bişey var,Ben varım düşüncesi garip geliyor o anda..yaşamıyomuşum gibi algılıyorum,çıldırdığım hissi geliyor,dediğin gibi başka şeylere yönleniyorum hemen..belki de bu yalnızken bu şekle bürünüyor..dedimya ben heryerde böyleyim die ama bu kdr çıldırdğım hissi değil de,kendimi hissetmeme duygusu oluyo dışardayken de..başım gözüm dönüyo gibi oluyorum..sanki ben yokum..ruhum bedenimden apayrı..böyle olduğu için,düşüncelerim uçuyo sanki,ben uçuyorum,yaşamıyorum..ismimi düşnüyüroum o bile garip geliyor..birisi beni ismimle çağırsa irkiliyorum sanki..ruhumu bedenden ayrı hissettiğim için yüz mimikler katı,bakışlarda ya boş oluyor,ya da dimdik oluyor..yürürken bedenim gidiyor sdc,beynim yok gibi,yada tam tersi bedenimi hissetmiyorum,sdc beynim var sanki..ikisi bi arada olmuyo.bazen ellerimle bişeyi alacağım zmn tutturamıyorum o an kendime geliyorum,beynim bi anda kendine geliyor hissediyorum..sonra panik başlıyor..tuhaf görülüyorum korkusu sarıyor..sosyal fobiye dönüşüyor..ikisi birlikte yürüyor o andan sonra..korkuyla birlikte kaygı da tabi..kaygıyla birlikte,bulunduğum yerden hemen uzaklaşmak istiyorum..kapalı alansa boğuluyomuş hissi oluyor..açık alansa herkesten kaçmak istiyorum..evime gitmek..kimse görmesin beni o halde..beynimin içini,hissettiklerimi kim görecekse artık..
nys dediğim gibi işte..bi kaç kez ataklar geçirdim otobüste okula giderken..ölüyorum sandım,sırılsıklam ter,camları kırasım geldi o anda..nefes alamıyo gibiydim.midem bulanıyodu.tek isteğim otobüsten bi an önce inmekti..bunlar da hep kaygıdan..ruh ve bedenimi ayrı hissediyorum,bi türlü bağdaşmıyo.bilmiyorum ya.ama o duyguları çok iyi biliyorum opheliaaa emin olabilirsin.bunu kafana taktıkça sen de kaygı oluşturabilir,ve ilerleyebilir..başka rhtszlıklara davetiye çıkıo böylece.bende her an bu var sdc yalnızken olmuyor.
hep derdim ki,kendime güvenim gelsin hiç bi şeyim kalmayacak die.herşey güvensizliğimden kaynaklanıyor derdim.ama şimdi tam tersini düşünoyurm.rhtsızlıklarım bitsin,o zmn kendime güvenim gelecek.rhtsızlıklarım olduğu için kendime güvenimi tam olarak sağlayamıyorum,iniş çıkışlr yaşıyorum sürekli.
Konu rockkk tarafından (25-12-2008 Saat 01:21 AM ) değiştirilmiştir.
''..bi anda geliyor bazen yalnızken..ben benmiyim diyorum..ben kimim fln oluyorum..ruh ve bedeni bağdaştıramıyorum..''BEN'' die bişey var,Ben varım düşüncesi garip geliyor o anda..yaşamıyomuşum gibi algılıyorum,çıldırdığım hissi geliyor..'' Evet rockk bende tam olarak böyle hissediyorum.Başka birinin anlaması çok zor.Peki sen nezamandır yaşıyorsun bunu, hiç bu konuda bir yardım aldın mı?
bu arada rockkk sana özel mesaj atmayı denedim ama 10 post göndermeden atamazsınız dedi
ben uzun süredir böyleyim.lise hatta ortaokul yıllarında da vardı hatırlıyorum düşününce.tabi o zmnlar farketmiyodum.şmidi düşününce görüyorum.çok cansızdım.kendimi bilmiyodum garip bi duygu.dışardan,sanki pencereden bakıyodum.birisi bişey dediğinde,bana mı söyledi,ben kimim,ben varım,bana söyledi tarzzı düşünceler geçiyodu beynimde.o an tepkisiz kalıyodum.yalnız kaldığımda da dediğin gibi şeyler oluyodu.şimdi de aynı şeyler oluyo .ama dışardaki durumumu artık sdc ben farkediorum.aklım uçuyo.kimse farketmiyo.bedenim ve beynim ayrı yerlerde..bağdaştıramıyorum.ruhum sanki bedenden ayrılıyo sessizce.uzaklaşıyo.belkide sosyal ortamlardaki durumun farklı şekle bürünmesi,mecburi olarak beyni oyalamaktandır.ama o his hep aynı.insan yüzünü de bi şekle sokamıyo bakışlarını ayarlayamıyo böyle ya.çok garip bi duygu..ama beni yalnızken olan düşünceler değil de,sosyal ortamlardayken yaşadığım rhtsız ediyor.
ben hep böyleyim..çok nadir bağdaşıyorum aynaya baktığımda bana ''beni'' bağdaştıramıyorum sanki.kim bu fln oluyorum,bu ruh bu beden mi..hastalandığımda fln mesela grip olunca o his gidiyor az da olsa gariptir..nys 1-2 senedir farkettim hep kendim çabaladım,halada çabalıyorum.aynaya bakıp tmm bu sensin Hisset diyorum 2 sn sonra unutuyorum 'beni'.ya bilmiyorum.daha nası anlatılır ki.anlayan varmı onu bilmiyorum gerçi.ruhu bedende tutmanın bi yolu var mı? yardım almadım,ama alıcam en ykın zmnda.başka sorunlarım da var belki de sorunum bu değildir bilemiyorum.sen alırsan bilgilendirirsin beni de
slm ben 2 yıldır rüyada gibi yaşıyorum ,yaşadığmı hissetmiyorum sanki birazdan annem gelip beni kaldırcakmış gibi hissediyorum, 2 dk önce yaşadağım şeyi sanki 1 yıl önce yaşamış gbi oluyorum ama bu durum hiç geçmiyor sizce bu yabancılaşmamıdır? lütfen yardımlarınıza çok ihtiyacım var
Gülümse hayata, hayatta sana gülümsesin!
Şimdi sen yoksun, sadece geri kalan her şey var
ama
Kaybedecek hiç bir şeyim olmasa da, kazanabileceğim çok şey var.
evet evet bu doğru bir şey bunu ben de yaşıyorum panik atakla birlikte. çok acayip bir duygu ya insan rüyada mı gerçekte mi olduğunu ayırt edemiyor ve kendisini başkası yönetiyormuş gibi oluyor yazıda dediği gibi sanki gözlemci olarak yaşamını izliyormuş gibi. ama bu durumdayken bazı hatalar yapılabiliyor ve sonra hatırlanmıyor. tabi çok iyi şeylerde yapılıyor hatırlanmayan. çok ilginç bir durum diyebilirim. mesela 1 günde sanki 3-4 gün yaşamış gibi olur. sonra sanki 2 dünyası varmış gibi olur neyse uzatmıyım böyle acayip bir şeydir işte bu durum...
Yeter...Gel Artık Yeter...
Karanfiller Açtı Gel.
Kış Bahçesinde Güller,
Beyaz Güller Açtı Geeeeel...!!!
hoşgeldin. platoninin dediği gibi bir doktora görünmelisin fakat yazıda dediği gibi bunun yanında bir rahatsızlığınız vardır bence...dediğiniz şeylerin aynısını ben de yaşıyorum 5 dk önce yaptığınız şey sanki çok uzun zaman önce yapmışsınız gibi oluyor evet çok doğru...bir kişiyle 1 hafta ayrı kalın 10 sene ayrı kalmışsınız gibi olur.ya da uykudayken gerçekte gerçekteyken rüyada gibi olursunuz. siz en iyisi bir doktora görünün derdinizi anlatın ona göre ya siizi psikolğa yönlendirir ya da ilaç verir geçmiş olsun...
Yeter...Gel Artık Yeter...
Karanfiller Açtı Gel.
Kış Bahçesinde Güller,
Beyaz Güller Açtı Geeeeel...!!!
Yer imleri