Saçma Şeyler

['yade']

Bana birçok şey saçma geliyor. Yazmaya kalksam, saçmalık batağına düşeriz hep beraber.

[osmangazi]

Bence her şeyin bir anlamı var. Anlamadığımız yerler çok fazla ise bu olayların saçmalığından değil bütün insanların manayı anlamamasından yetersiz ve aciz olmasından kaynaklanıyor.

['yade']

Saçma derken tamamen anlamsız demek istemedim.
Ufak tefek şeyler yazacaktım.
Günlük hayattan. Çelişkili şeyler.
Ama vazgeçtim şimdilik.

['yade']

Kalbin Keşifleri

Okuma gözlügü olmadan okumaya calışmak, içimdeki gerizekali ama mutlu insanı ortaya çikarıyor. Mutluluk veriyor gibi yani. Benliğimde, bilinçaltımda ne varsa ilk anda o kelimeyi dile getiriyorum sanki. Bir nevi keşif oluyor.

[dogu52]

Benim yalnızlığım insanlarla dolu...

['yade']

Konuşmak istersen konuşabiliriz.

[osmangazi]

Ben niye bu kadar mutsuz oluyorumki, diye soruyorum bazen kendime..
Yani, bu kadar çaresiz ve kıstırılmış iken, neden ekstra mutsuzluk üretiyorumki.. Kaldıki bu çaresizlik ve kıstırılmışlığın bir kısmını da, belki de ben kendim ürettim. O ayrı mesele

Mutsuzluğumuz mutluluk peşinde koşmamızdan kaynaklanır bunu fark etmeyiz. Mutluluk haz değildir. Çünkü her hazzın sonunda insanda pişmanlıktır. Yemek yemeyi düşün, hazza saldırıyorsun baba çok yedik. Çok muhabbet ayrılık getiriyor sıkılıyoruz. Her güzel şeyin de biteceğini bildiğimiz için haz bize tam mutluluk vermiyor.
Mutluluğun tanımı net ve kesindir. Hayatından razı olma halidir mutluluk, Andan razı olmaktır, verilenden razı olmaktır. Şimdi olanı biteni fark edip anda kalıp bir an sonrasının yaratıcısı olduğunu fark etmektir. Anda olanı kabul edersen bir an sonrası senin emrindedir. Şimdi bunu yapan insanlar her şeyi kendileri bizzat bilinçle yaptıkları için bu hayattan razılar ve bu insanlar mutlular. Bu insanlar diyorlar ki tekrar ölüp gelsen aynı hayatı mı yaşamak istersin diye sorduklarında tereddütsüz evet diyorlar.

[osmangazi]

Belki de insan mutsuz olduğunu kabullenmeli.
Şu yazdığım şeylerin çelişikliği bile, ne kadar bitik durumda olduğumu gösteriyor.
Ben o kimyasal zehiri içmeye çok yakın hissediyorum artık

Kişi yaşam felsefesini doğru şekilde geliştirirse olumlu ve olumsuzu aynı anda duygu radarları görüyor, bu olumlu şeyler bu olumsuz şeyler diyor, bu iyi diyor bu kötü diyor. Bu uygun bu uygun değil, bu geçerli bu geçerli değil, bu güvenli bu güvenli değil beynimizin ön bölgesi karar veriyor. Bu kararları verirken duygu radarlarımız olumsuza odaklanırsa yandık işte, A tipi kişilik ortaya çıkar, bu kişilik olanların devamlı beyinleri asit özellikli kimyasallar salgılıyor. Karanlığın 5 atlısı deniliyor. Kin öfke nefret kıskançlık düşmanlık, Kinle ilgili salgılanırsa en çok bağırsak etkilenir. Öfkeyle ilgi kimyasal salgılanırsa damar direnci artar tansiyon yükselir, korkuyla ilgili düşmanlıkla ilgili salgılanırsa düşmanlık en çok beynin kana asit özellikli kimyasal salgıladığı şey bakıyorsunuz her şeyi tehdit gören düşman gören uzun yaşamıyor. Mutluluk bilimindeki son gelişmeler nasıl yaşarsa daha çok mutluluk hormonu salgılatır şeklinde doğu felsefesini yeniden keşfetti. Doğu ve tasavvuf Mevlana meditasyon. Bütün bunlar yeniden keşfedildi çünkü insan özelllikle batı medeniyeti şunu öğretiyor; kendini mutlu et mutlu olursun. Bu beyin çalışmaları şunu gösterdi insan başkasını mutlu ettiği zaman kendi beyninde de mutluluk hormonu salgılanıyor. Birebir iyilik yapmak daha çok mutlu ediyor insanı. Rahibe teresa’ya soruyorlar, insanlığın geleceğini nasıl görüyorsun? İnsanlığın geleceği için ne görüyorsun? Şunu söylüyor, birebir iyilik yapmaktan başka çaremiz yok diyor. Birebir iyilik yaptığımız zaman hem karşı taraftaki beyninde hem kendi beynimizde onun için iyilik cömerti olmakta fayda var. Mutluluk bilimi bunu söylüyor. Hiç tanımadığınız bir insana selam verin, hiç tanımadığınız bir insana güldürün sevindirin. Bu iyilik cömerti olmak, beynimize nörobilimin önerdiği bir yaşam felsefesi diyor

['yade']

Ağız tadıyla şikayet ettirmiyorsun, hayatımdan.. :-)

[osmangazi]

Musibeti büyük görürsen daha da büyür küçük görürsen küçülür. Sabır kuvvetini doğru kullanmak gerek eğer isyan etmezsen bunun başıma gelmesi lazımmış dersen buna psikolojide geliştiren travma deniliyor. İnsan kendini en iyiye layık sanıyor. Bu benim niye başıma geldi diyor. Sabır edince güçlenerek çıkıyorsun.
Dünya hayatı öyle düz bir hayat değil. Çukurlar var engeller var, problemini değiştiremiyorsan bakışını değiştir. Pırlantayı niye kırarlar eziyet olsun diye mi içindeki cevheri ortaya çıkarmak için mi? İnsan kendini geliştiren bir şeye kızamaz ki.