Hiç bir ruhsal hastalıkları olduklarını düşünmüyorum. Bırakın onu psikolojik problemleri bile olmayabilir.
Toplumdaki yerine baglı olarak üstünlük hezeyanı yaşayan veyahut kompleksleriyle bogusan insanların davranıslarından söz etmek, sizlerden fikirler almak istiyorum.
Asiri tepkiyi geçtim, ''azami düzeyde'' tepkiyi dahi gösteremeyen biri olmam nedeniyle baslıkta tanımladıgım insanların hedefi oluyorum. 22 yasindayim.
Bu insanlara en ufak bir reaksiona gösterdiginiz; yahut sizi aşagılayan sözlerine cevaben tasi gedigine oturtan bir yanıt verdiginizde, sergiledikleri tavırlardan ruhsal sorunlarının ne boyutta oldugunu anlarsınız. Bazen 'en olmak' ihtiyacı hasıl olur bunlarda yersizce; bir kez hedefleri olduysanız, ne zaman ne türden bir tepkiyle karşılasacagınızı kestirmeniz güçleşebilir. Söz konusu bu tepkiler zaman ve mekan dinlememektedir.
En kafa karıstırıcı ozellikleriyse, farklı topluluklarda farklı davranmalarıdır; kendilerini görece bilgisiz hissettikleri -cahil sıfatına haiz olmaları söz konusu olamaz- ortamda efendi rolüne bürünürler; gösterdikleri tevazuya şaşırmamak elde degildir. Gelgelelim perde arkasında bambaşka oldukları gerçegi, günah çıkarmak maksadıyla incittikleri insanlar için apaçıktır.
Hangi biri yazayım bilmiyorum, kişiliklerine baglı olarak özlerini oscara layık ikiyüzlülükle saklamayı basaranlar da var, daha ilk münasebette kendilerini belli etmeyi tercih edenler de . Benim muhatap olmak durumunda kaldıklarım, çogunlukla ilk güruh. Şimdi böyle igrenç tiplerle ömür boyu karşılaşmak, bir şekilde onlarla baglantı kurmak mecburiyetinde kalacagız. Ne kadar altan alırsanız o kadar üste çıkacaklardır; fiziksel özelliklerle aleni alay edenden tutun, hedef seçtikleri kişinin benligini yok sayarak aşagılayanına kadar geniş bir yelpazesi var bu cinsin. Ben açıkça üzüldüğümü de ifade etmişimdir ancak böyle yaparak onları büsbütün mutlu ettigimi fark ettim; ''demek ki yaptıgım işe yaramış.'' mantalitesindeler. Bu noktada, gözlemledigim diger özellikleri ise empati kuramamaları, egosantrik hatta narsistik düsünce yapsına sahip olmaları; kırıcı davrandıklarını da fark edemiyorlar bazen, fark etseler bile ''ne var ki bunda'' deyip geçiştiriyorlar.
Bu insanlarla uzunca süre yüz göz olmak, psikolojik şiddete maruz kalmakla eşdegerdir. En azından benim için bu böyle. Gerçekte ne tıynette oldugunu bildiginiz insanların, saygısızlıklarının muhatabı oldugunuzu düsünün. Lafı fazla uzattıgımın farkındayım. Şunu ögrenmek istiyorum:
Bahsettigim özellikleri bünyesinde taşıyan insanların, aşagılık kompleksi yahut narsisistik kişilik bozuklugundan muzdarip olması ihtimali nedir?
Hiç bir ruhsal hastalıkları olduklarını düşünmüyorum. Bırakın onu psikolojik problemleri bile olmayabilir.
"İnanırsan Hayaller Gerçek Olur" Aynur Meydan'ın şiirinden. Çok doğru bir söz ama hiç tavsiye etmem...
Gayet güzel yazıyorsun, cümlelerin sağlam, kafası çalışan biri olduğun rahatlıkla anlaşılabiliyor. Zaten odun kafalı biri olsaydın, sen de aptallar güruhundan biri olur ve çok daha sorunsuz bir hayat yaşardın. Aynen bahsettiğin gibi, etrafımız malesef içindeki kötülükleri maskelerle gizleyen ve en küçük fırsatta arkanızdan zehrini boşaltan insanlarla dolu. Bu benim de midemi bulandırıyor, yaşama sevincimi alıyor, insanlara güvenimi kökten yok ediyor. Bu iki ayaklı mahluklardan iğreniyorum. Keşke aynı gökyüzünün altında yaşamasam, aynı havayı solumasam, aynı ofislerde çalışmasam bu tür canlılarla. Sana sonuna kadar hak veriyorum. Ruhunda haset ve kahpelik olan bir insanla önünde sonunda aranda anlaşmazlık çıkacak ve o an sana içindeki kindar ve iki yüzlü tarafı gösterecek. Bu sebepten böyle isnanlara bulaşma, bulaşmadığın halde tacizlerine devam ederlerse de asla alttan alma. Her türlü ne sen onları seveceksin ve memnun edeceksin, ne de onlar seni sevecekler. Boşuna onların her kahrını çekme. Öyle ya da böyle kötü olacaksın. Herkese hakettiği değeri ver. Kibirliye karşı kibirli ol. Konuyu çok güzel ifade etmişsin. Senle aynı düşüncelere sahibim ve sana hak veriyorum. Yıllarca değişik yöntemler denedim. Bu mahluklara uydum, baktım olay kavgaya gidiyor. Mevlana oldum, bu sefer benim sabrım bitti. Mal olmayı denedim, mallık denemeyle gerçekleşebilen bir şey değilmiş, Allah vergisi olmalıymış. Bol bol ya sabır çekeceksin bu sebepten. Kolaylıklar dilerim. Bu şekilde uzun yazı ve konularını görmek isterim.
Konu dreamer8 tarafından (14-12-2016 Saat 04:11 PM ) değiştirilmiştir.
İşyerinde bir kadın var. Herkesi tersliyor. Devamlı tersliyor. Ne yapacaksın huyu böyle. Öldüremessin ya da 50 sinden sonra huyunu da değiştiremessin. Başlarda alınıyordum artık kale almıyorum, cevap da vermiyorum.
"İnanırsan Hayaller Gerçek Olur" Aynur Meydan'ın şiirinden. Çok doğru bir söz ama hiç tavsiye etmem...
Teşekkür ederim, upuzun yazmıstım o anki ruh halim nedeniyle. Agırbaslılıkla karsilik verdigimiz zaman, saygınlıgımız azalıyor herkesin gözünde bu bir gercek; ancak bir kez uyarsak büsbütün aynı kefeye koyarız kendimizi. Lakin bu insanlarla aynı ortamda bulunmak ciddi sorun yaratıyor. Hazırcevaplık gerekli.
tepkisizlik anlamında evet, nahos anlarda anormal bir sakinlik haline bürünüyorum. fazla serinkanlıyımdır; aslında bu, cekingen yapıda biri olmamdan ileri geliyor.
İsyerinizdeki o kisiye cevap vermemek en isabetli olanı. O tüm dunyaya karsi sitem besliyor olmalı.
Teşekkürler cevaplarınız icin.
Bence serinkanlılığın, kin gütmeyen ve asabilik taşımayan tavırların, sabrın ve kendi halinde biri olman senin adına avantaj. Bu şekilde onları zihninde sıfırlayıp kendi bataklıklarında kendi hallerine bırakabilirsin. İş arkadaşlarımızı bizler seçmiyoruz. Ben de odamdaki kişiden hiç memnun değilim, diyaloğum bile yok. Fakat bunun da bir imtihan vesilesi olduğunu düşünüyorum. Kimsenin gram hakkı kimsede kalmaz. Sen yeter ki haklı ol ve işinin hakkını ver.
Malesef ben de azamiduzeyde tepki bile gosteremiyorum.Hatta bazen dayanamayipbana kötü davranan insanlara karşı yanimdakiler tepki gosteriyor
Valla bu memlekette herşey biter ama şerefsiz bitmez o yüzden evde işde okulda bende mümkün mertebe kimseyle muhatap olmamaya çalışırım....
batsın bu dünya ulan.....
serinkanlı hallerim evet, bazen kontrollu biri oldugum izlenimi bırakabilir. Bu açıdan düsünmemiştim hiç. Durumum diger insanların nazarında kötü bir intiba bırakıyor olsa da sakinlik bir avantajdır. Daha iyi hissettim şimdi.
benimki bu düzeyde degil ama etrafa duygularınızı belli etmemeyi deneyin. Nasil desem poker face misali mesela.
ben de bu zaafım yüzünden diger insanlarla olan ilisigimi azami düzeye çektim. Mesele tamamen görgü kurallarıyla, aile egitimiyle ilintili aslında. Bazen, sosyal ortamlarında icten ice adaptasyon sorunu yasayanlar da etrafındakilerin zayıf noktalarıyla alay etmeyi tercih edebilirler; eksik yönlerini telafi etmek amacındadırlar. Tarif ettigim insanlar, bir yerde kendi zaaflarını acik etmektedirler, faydalanmak lazım eger gerekirse.
Konu silencio tarafından (17-12-2016 Saat 12:55 PM ) değiştirilmiştir.
Yer imleri