ilaçlara başlamadan önce benim için içe kapanık tarifi çok yaygındı.
dışardan içe kapanık görünüm varken iç dünyamdaki depresyon dayanılmaz boyutlara varıyordu.
fakat ilaçlarla büyük bir değişiklik oldu: depresyon ortadan kalkınca sosyal ortamlarda rahat davranmaya başladım ve artık sessiz değildim.
fakat antidepresan kolayca manik ve agresif yapıyordu. yanında düşük doz antipsikotik gerekiyordu.
bu değişiklik sosyal ilişkilere şöyle yansıdı:
ilaç öncesi benim depresif, sessiz çekingen halime alışık arkadaşlarla ilişkiler giderek zayıfladı ve şimdi bitti denilebilir.
ilaç sonrası az da olsa yeni arkadaşlıklar başladı ve bir kısmı hala bitmedi.
yani şimdiki az sayıda arkadaşım ile arkadaşlık da ilaç sonrası başladı.
ve hatta beni ilaç sonrası tanıyan arkadaşlar beni depresif görünce "neden sessizsin, durgunsun" diye sitem ettiler.
fakat ilaç sonrası beklenmedik bir durum da oldu. zamanla hiç antidepresan almadan da manik olmaya başladım.
bu durum yani mani nedeniyle ve mani için yetersiz ilaç almam nedeniyle fazla agresif oldum ve polis müdahaleleri gelmeye başladı.
bakırköy ruh sinirde sadece bi kere 20 gün yattım. onda da beni bakırköye polisler götürdüler: kelepçeleyip, sedyeye bağlayarak!