ölmeyi istemek düşünmek günah mı?

[archers]

Arkadaşlar ben uzun süredir depresyondayım Sağlıklı düşünemiyorum kurtulamıyorum,birtürlü pes edip kaçmak istiyorum.27 yaşındayım gencim biliyorum ama elimden bişey gelmiyor.Annem gözlerimin önünde eriyo bende bişey yapamıyorum zaten kaç KPSS-ÖSS sınavına girdiysem başarısız oldum.Komik puanlar aldım.Şuanda çok kötü bir haldeyim herşeye yeniden başlamak istiyordum ama yapamadım başaramadım..Arkadaşlarım var mı yok mu bilmiyorum hepsi menfaatçi çıkarcının teki..arkadaşımda sayılmaz onlar..Açıköğretim Fakültesine kaydımı yapmıştım ama herkes beni okulumu bitireceğimi sanıyor ama ben kimsenin yüzüne bakamıyorum lütfen yardım edin çok bunalımdayım..Şizoid,psikoz,anksiyete tanıları aldım değerli arkadaşlar herşeyin yoluna girmesini istedim ama olmuyor bir yerlerde bişeyler eksik.Bu yaşıma geldim kız arkadaşım olmadı işimde olmadı artık dayanılacak düzeyde değil geçirdiğim travmalar yüzünden toparlanamıyorum..Biliyorum istediklerim altın tepsiyle gelecek hali yok çokda şikayet edilecek bir durumda yok ama insanlık halleri ona buna kafayı takar oldum işte elimden bişey gelmiyor

[montevo]

ölmeyi istemek saüğlıklı bi düşünce değildir.yani bu gün uyanıp lan ben öleyim demez kimse.ancak günah mı değil mi diye kimse bişey diyemez.allaha mı soracaz duurm ne diye?ancak öneri verebiliriz.öncelikle tedavin işe yarmaıyorsa doktorunu değiştir.kendine 1 yıl süre ver.saydığın tanıalr bende de var.üstelik ben bunların bende olduğunu çocukken düşünüyordum,ergenlik döneminde unuttum,erişkinlikte aklıma gelmedi.ancak doktorun tanısına göre vardı.bi kaç çeşit hap kullandım.en etkilisi paxera oldu.biraz ağır,normal reçeteli, bi hap.şuan için asgari oalrak geçinme ihityacın var.bnları sağlamaya çalış ve kafanı bunalrla meşgul et.biraz rahatladığında kendini kitaplara ver.öteki gündemi irdele.karı kızı bırak.ben şu yaşıma kadar hiç bir kızla ilişki kurmadım.ancak şuan nişanlıyım ve 3 aya evleniyorum.vitirndeki modellerle uğraşma.spora başla ve bunu keyif almak hareketli olmak için yap.sidik yarıştırmak için zorlama kendini.orda da ayrı bi kafa var.bulaşma

[serhat_]

hızlı karar verilicek bir karar degil ölmeyi istemek, onun altyapısını yaşamışsan sık sık düşünürsün. intihar etmek tabiki günah. keşke başka çözüm yolları olsa fakat arıyosun arıyosun bulamıyosun. her dakika ölüme yaklaşıyor olmamız tek tesellin olsun. yinede ölmeden önce geriye bakıp neler yaptım demelisin. ve ardında olucakları hesapla. kimsenin umrunda olmayabilirsin bi tek annen üzülür emin ol.

[miskin oğlan]

Arkadaşlar ben uzun süredir depresyondayım Sağlıklı düşünemiyorum kurtulamıyorum,birtürlü pes edip kaçmak istiyorum.27 yaşındayım gencim biliyorum ama elimden bişey gelmiyor.Annem gözlerimin önünde eriyo bende bişey yapamıyorum zaten kaç KPSS-ÖSS sınavına girdiysem başarısız oldum.Komik puanlar aldım.Şuanda çok kötü bir haldeyim herşeye yeniden başlamak istiyordum ama yapamadım başaramadım..Arkadaşlarım var mı yok mu bilmiyorum hepsi menfaatçi çıkarcının teki..arkadaşımda sayılmaz onlar..Açıköğretim Fakültesine kaydımı yapmıştım ama herkes beni okulumu bitireceğimi sanıyor ama ben kimsenin yüzüne bakamıyorum lütfen yardım edin çok bunalımdayım..Şizoid,psikoz,anksiyete tanıları aldım değerli arkadaşlar herşeyin yoluna girmesini istedim ama olmuyor bir yerlerde bişeyler eksik.Bu yaşıma geldim kız arkadaşım olmadı işimde olmadı artık dayanılacak düzeyde değil geçirdiğim travmalar yüzünden toparlanamıyorum..Biliyorum istediklerim altın tepsiyle gelecek hali yok çokda şikayet edilecek bir durumda yok ama insanlık halleri ona buna kafayı takar oldum işte elimden bişey gelmiyor

1 yaş büyüğün olarak yazdıklarını bende foruma copy paste edebilirim. demekki bazı insanların sadece dış görünüşleri değil psikolojik halleri ve buna bağlı kaderleri çift yazılmış. ölümü sabırsızlıkla bekleyenlerdenim ama gel gör ki kaderde ne varsa oraya kadar devam. tünelin ucu kapkaranlık hatta uçsuz bucaksız. basiretim bağlı nutkum tutulmuş aklımı kaçıracak gibiyim

[archers]

ölmeyi istemek saüğlıklı bi düşünce değildir.yani bu gün uyanıp lan ben öleyim demez kimse.ancak günah mı değil mi diye kimse bişey diyemez.allaha mı soracaz duurm ne diye?ancak öneri verebiliriz.öncelikle tedavin işe yarmaıyorsa doktorunu değiştir.kendine 1 yıl süre ver.saydığın tanıalr bende de var.üstelik ben bunların bende olduğunu çocukken düşünüyordum,ergenlik döneminde unuttum,erişkinlikte aklıma gelmedi.ancak doktorun tanısına göre vardı.bi kaç çeşit hap kullandım.en etkilisi paxera oldu.biraz ağır,normal reçeteli, bi hap.şuan için asgari oalrak geçinme ihityacın var.bnları sağlamaya çalış ve kafanı bunalrla meşgul et.biraz rahatladığında kendini kitaplara ver.öteki gündemi irdele.karı kızı bırak.ben şu yaşıma kadar hiç bir kızla ilişki kurmadım.ancak şuan nişanlıyım ve 3 aya evleniyorum.vitirndeki modellerle uğraşma.spora başla ve bunu keyif almak hareketli olmak için yap.sidik yarıştırmak için zorlama kendini.orda da ayrı bi kafa var.bulaşma

Evet paxera bende kullandım ama sonuçta bende işe yaramadı başka ilaç kullanıyorum.Abilify kullanıyorum sırf o belirtiler geri gelmesin diye spor yaparımda yapmasına obur gibi yemek yiyorum sonuçta onuda halledemedim.Ben çok çeşitli haplar kullandımda klinikdede yattım ama bir türlü eski çalışkan konuşkan halime geri dönemedim hoş geri dönsemde ne işe yarıyacak onuda bilmiyorum bilmekde istemiyorum.Sadece kurtulmak istiyorum her gün bu azabı yaşamak zoruma gidiyor...

[archers]

1 yaş büyüğün olarak yazdıklarını bende foruma copy paste edebilirim. demekki bazı insanların sadece dış görünüşleri değil psikolojik halleri ve buna bağlı kaderleri çift yazılmış. ölümü sabırsızlıkla bekleyenlerdenim ama gel gör ki kaderde ne varsa oraya kadar devam. tünelin ucu kapkaranlık hatta uçsuz bucaksız. basiretim bağlı nutkum tutulmuş aklımı kaçıracak gibiyim

Ölüm akibet için iyi bir son diye düşünüyorum kısmetsizim nasipsizim ama bu hayatın tatsız kısımlarını çıkartırsak çokda iyi bir hayat yaşadığımı sanmıyorum aynı senin yazdıkların gibiyim ama gel görki bir güzellik mi sunar mı bu hayat diye beklemekteyim ama nereye kadar..

[archers]

hızlı karar verilicek bir karar degil ölmeyi istemek, onun altyapısını yaşamışsan sık sık düşünürsün. intihar etmek tabiki günah. keşke başka çözüm yolları olsa fakat arıyosun arıyosun bulamıyosun. her dakika ölüme yaklaşıyor olmamız tek tesellin olsun. yinede ölmeden önce geriye bakıp neler yaptım demelisin. ve ardında olucakları hesapla. kimsenin umrunda olmayabilirsin bi tek annen üzülür emin ol.

Kimsenin umurunda olmamak iyi bişey değil..Her saniye ölüme yaklaşıyoruz o doğru ama neden yaklaşıyoruz oda bilinmez..Kimsenin umurunda olmayışımda beni çok üzüyor hani bir arkadaşlarım olsaydı bir mezuniyet albümüm olsaydı ne biliyim askere alsadılar ben övünçle bahsetselerdi hatıra olarak saklasaydım o fotoğrafları değilmi

[montevo]

Evet paxera bende kullandım ama sonuçta bende işe yaramadı başka ilaç kullanıyorum.Abilify kullanıyorum sırf o belirtiler geri gelmesin diye spor yaparımda yapmasına obur gibi yemek yiyorum sonuçta onuda halledemedim.Ben çok çeşitli haplar kullandımda klinikdede yattım ama bir türlü eski çalışkan konuşkan halime geri dönemedim hoş geri dönsemde ne işe yarıyacak onuda bilmiyorum bilmekde istemiyorum.Sadece kurtulmak istiyorum her gün bu azabı yaşamak zoruma gidiyor...

o halde şöyle bi önerim var.bir süre ilaç kullanma.1 sene vb.bu süre zarfında karaciğerinde bir sorun var mı baktır.vücut ilaçlardan bi temizlensin.spor yap zamanla yemenide düzeltirsin.

[serhat_]

Kimsenin umurunda olmamak iyi bişey değil..Her saniye ölüme yaklaşıyoruz o doğru ama neden yaklaşıyoruz oda bilinmez..Kimsenin umurunda olmayışımda beni çok üzüyor hani bir arkadaşlarım olsaydı bir mezuniyet albümüm olsaydı ne biliyim askere alsadılar ben övünçle bahsetselerdi hatıra olarak saklasaydım o fotoğrafları değilmi

aynıyız kardeşim birebir isterdim bu saydıklarını fakat olmadı olmucakta. en güzel dönemlerimiz harap oldu gitti.

[dreamer8]

Tükendim bittim dersen eğer çalan kapıdan, yağan yağmurdan, evde ekmek olmamasından, gripten vs. insanın her gün yaşayabileceği ufak aksaklıklardan bile rahatsız olur hale gelirsin. Pes edip dinlenme, ya da ölümü bekleme moduna girersen asla dinlenemezsin. O bitmesini istediğin zaman ve ömür de inanılmaz bir yavaşlıkta ilerliyor gibi gelir sana. Ne kadar ağır şeyler yaşadığını cümlelerin anlatıyor zaten. Böyle bir ruh halinde zaten karşı cinsten biri ile tanışamazsın, tanışsan da ikinci görüşmeye karşıdaki gelmez. Önce ayağa kalkacaksın, silkeleneceksin, kendinden utanmayacaksın, hırslanacaksın, toplum baskısından, etraf ne der olaylarından arınacaksın. Yaşadığın bu sıkıntılar seni yıldırmak yerine daha da hırslandıracak. Güçlenmeli, katılaşmalısın. Okul, askerlik, iş, evlilk gibi toplumun dayattığı ritüelleri harfiyen yerine getirmeye odaklanmayacaksın. (evlilik bir zorunluluktur, onu ayırabiliriz aslında). Toplumun senden beklediklerini önemsemeyeceksin, başaramadığında utanmayacaksın. Artık garsonlar, çaycılar, güvenlikçiler lisans mezunu haberin olsun. Okumanın bir özelliği, ayrıcalığı kalmadı. Hayatı okumalısın. Ben buradayım, ölmedim diyeceksin. Evden çıkacaksın. Derdini anlatacağın bir iki kişi olmalı etrafında. Git kendi kendine bir gruba, kursa, organizasyona katıl. Kendi başına başka bir şehirde bir iki gün kal gel. Ekonomik durumun yoksa çık sokakta dolaş. İç dünyana gömülme. Keşke bildiklerimi sana aktarabilseydim.