Dostum ağırlığı koyacaksın .Senin bir karakterin olacak.Sen iyi niyetlisin ama bu senden çok götürür.Yer bitirir bu seni ilerde ciddi sıkıntılar çekersin.Gerketiği zaman ters tepki vereceksin.Sen de insansın seninde duyguların var sen robot deilsin.Kimsedende korkma rezil olmaktan falanda korkma.Hayır demeyi bileceksin.CAnın sıkkın olduğu zaman bunu ifade edeceksin.Oda arkadaşın seni saf zannetmiş ondan böyle senin üstüne geliyor.Kimse senden üstün deil emin ol.Sen bakış açını değiştir gerekirse odanı değiştir.Karar vermekten korkma .Nasıl bir hayat istiyorsan ona göre seçim yap.Yoksa başkalarının senin için uygun gördüğü hayatı yaşarsın...
yerinde olsam oda arkadasının ağzını burnunu kırardım ve onca eziyete karşın sırıtmayı keserdim. sen harbiden safmısın nesin,sinirlerin mi alındı nesin,kişilğin yok mu kardeşim senin nasıl dayanıyorsun yaa bunca aşağılanmaya.okurken ben sinir oldum vallaha.
Arkadaslar bugunde dersten 2 bucukta geldim.Oda arkadasimla iste konustuk yine biseyler sonra onun arkadasi geldi derse gittiler.Sonra bende yatakta biraz kestireyim dedim.Uyurken oda arkadasim geldi.Eh be oglum be eh be oglum be kalk birseyler yap y.Surekli uyuyorsun sigir geldin sigir gidicen bak ben su an bosum spora falan gidiyorum sen surekli uyuyorsun.Biraz hayata don.Icimi bayiyosun yaa dedi ve ben yine psikolojik olarak bittim.Duymaya en cok korktugum laflardan biriydi ve duydum bunu.Cok moralim bozuk arkadaslar bu durumdan bir an once kurtlulup eski benligime kavusmam lazim.
onu karşına al ve konuş istersen. bir şeyler içmeye götür onu ve sana davranışlarının sende yarattığı olumsuz duyguları açıkla. seni anlayacaktır.
Bence hiç oturup konuşma niye dersen o kapasitede bir insanla konuşulmaz zaten. Örnek verecek olursam ben bugün bi arkadaşla bi problemi güzellikle, konuşarak halletmeye çalıştım yine tartıştık. Çünkü insan değiller insan gibi konuşulmuyor. Bir an önce kurtulmaya bak sen.
Arkadaşlar sorun benim kendimde.Hiçbir şey yapmıyorum uyumaktan başka.Dersim mi var neyim var hiç umrumda değil.Hazırlığım ama yaz okuluna kalacak gibi durumum şu an dersler sabah oldugundan zar zor uyanırsam gidiyorum.Gidincede konuşcam etcem falan filan kafamdan 50 düşünce geçiyor.Yada ne bleyim annemler kuzenimin odasına git diyorlar gitmiyorum.Şimdi gene geldi ruhsuz falan diye düşünmesinler diye.Gidincede sus pus oturuyorum zaten.Espri olursa gülüyorum falan.Bugünde derse gitmedim işte saart 1 de uyandım.Oda arkadaşım geldi ''Oglum şizofren gibi hayatın var valla ya '' dedi ve benim moral 0.Onda suç aramayın arkadaşlar ben biraz abartarak anlatıyorum galiba anlattıklarımı.Sürekli böyle ezikmişim gibi düşünmekten her hareketi abartıyorum galiba.Geçenlerde sabah alarmım çaldı kapattım.Oğlum kalk be kalk yeter artık git dersine ya yaz okuluna kalcan ya dedi.İyi bir arkadaş ben seviyorum.Ama işte ben liseye başlarkende böyle olmustu simdide aynı seyleri üniversitede yasıyorum.Yardım ben ne yapayım sürekli düşünmekten sıyırcam kafayı
Belki de bu kadar çok kafana taktığın için düzelmiyorsun. Rahat bırak kendini biraz. Okul konusunda da kalk derslerine git. İşin yoksa uyu dinlen ama işlerin varken şu uyumayı bırak.
Keşke öyle mucize bir formül olsa elimizde. Uzman desteği filan diyeceğim ama hiç biri değil. Ben de öğrenci ortamlardında kaldım ve gayette çekingen bir insanım. Böyle zorbalara rastlamadım ama. Askerde bile böylesiyle karşılaşmadım. Yapabileceğiniz en büyük çözüm evi ya da yurdu değiştirmek seneye. Böyle insanlara katlanılmaz. Baş edemezsin zaten.
Gülümse hayata, hayatta sana gülümsesin!
Şimdi sen yoksun, sadece geri kalan her şey var
ama
Kaybedecek hiç bir şeyim olmasa da, kazanabileceğim çok şey var.
Adaptasyon sorunu yaşıyprsun belli ki.Değişikliklere karşı açık değilsin ve tehdit olarak algılıyorsun.Kendini motive etmenin yollarını öğrenmeni öneririm sana.Belli ki harekete geçecek kadar motivasyonun yok.acmilanac Nickli Üyeden Alıntı
Arkadaşlar sorun benim kendimde.Hiçbir şey yapmıyorum uyumaktan başka.Dersim mi var neyim var hiç umrumda değil.Hazırlığım ama yaz okuluna kalacak gibi durumum şu an dersler sabah oldugundan zar zor uyanırsam gidiyorum.Gidincede konuşcam etcem falan filan kafamdan 50 düşünce geçiyor.Yada ne bleyim annemler kuzenimin odasına git diyorlar gitmiyorum.Şimdi gene geldi ruhsuz falan diye düşünmesinler diye.Gidincede sus pus oturuyorum zaten.Espri olursa gülüyorum falan.Bugünde derse gitmedim işte saart 1 de uyandım.Oda arkadaşım geldi ''Oglum şizofren gibi hayatın var valla ya '' dedi ve benim moral 0.Onda suç aramayın arkadaşlar ben biraz abartarak anlatıyorum galiba anlattıklarımı.Sürekli böyle ezikmişim gibi düşünmekten her hareketi abartıyorum galiba.Geçenlerde sabah alarmım çaldı kapattım.Oğlum kalk be kalk yeter artık git dersine ya yaz okuluna kalcan ya dedi.İyi bir arkadaş ben seviyorum.Ama işte ben liseye başlarkende böyle olmustu simdide aynı seyleri üniversitede yasıyorum.Yardım ben ne yapayım sürekli düşünmekten sıyırcam kafayı
Ne hissettiğiniz,ne düşündüğünüzdür...
cevrene karsı daha barısık ve sosyal olmaya calısmalısın
Yetkileriniz
Alıntı
Yer imleri