Bence bir insan için en kötüsü Umudunu kaybetmesi neden ne için yada kimin için yaşadığını bilmeyip yaşama çabası içinde olanlar yürüyen cesetlerden farkı olmayanlar.
Geçenlerde düşünürken aklıma geldi ve kendi açımdan bir cevap buldum soruya. Bence dünyadaki en kötü şey, bir insanın hiç bir işe yaramamasıdır. Çünkü insanın kendisine saygı duyması için mutlaka bazı konularda başarılı olması gerekiyor. O iş olmazsa da herşey kötüye gidiyor büyük bir hızla ve kararlılıkla.
Sizin de fikirlerinizi duymak isterim. Sizce bir insan için en kötü şey nedir bu dünyada?
Bence bir insan için en kötüsü Umudunu kaybetmesi neden ne için yada kimin için yaşadığını bilmeyip yaşama çabası içinde olanlar yürüyen cesetlerden farkı olmayanlar.
Sevinçli iken söz vermek
Öfkeli ve sinirli ikende karar vermek
bir insanın dindar olması, hayatı hep korkular ve yersiz cezalandırılma düşünceleriyle yaşayıp bitirecek. ve hayatın tadına varamadan ölüp gidecek. doğdu \ öldü. sadece bu olacak.
Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?
Bana göre de bir insan için en kötü şey, umursanmamak, yok sayılmak, varlığından haberdar olunmaması, önemsenmeme, değersizlik duygusu çok kötü
Herkesin cevabı farklıdır. Çünkü herkes bir parça kendi yaşadığı en kötü olayı söyler.
Tek bir şey yoktur. Belki de milyonlarca eş değerde kötülük var ve biz sadece başımıza geleni seçiyoruzdur.
Hep Korku denemez de bir nevi Hasret ve umut ile yaşamı olabiliyor.Hayatın Tadından insanın ne anladığına bakar.Hayatta gerçekten Tad olsaydı ölüm olmazdı Keza hayatın heranı Tatlı olmuyor bazen zehirde olabiliyor.
Doğum ile Ölüm arasıda fazla uzun bir süre değil yaşım 39 olacak şu geçen 20 seneyi sana şurada 5 satırda yazıp bitirebilirim.Bende anlamadım nasıl geçti seneler.
Nedense intihar konumları Dinsiz ülkelerde daha çok.Ben Almanyada yaşıyorum.Ve yukarıya çıktıkça hayatın tadını çıkaran çok kişi olmasına rağmen,kendini öldürenlerinde sayısıda oldukça artıyor.
Bilhassa Almanyada.Ve ilginç olan konum ki bir kere kendini doğrayanlar genelde dine sarılıyorlar.
Bunu ben Almanlarda gördüm, ve çok şaşırmıştım.Derken elbtte burada bir polemik olarak yazmıyorum.Yazdıklarında haklılık payın elbette var Korku ama bu korku ki sonu ümit olan bir korkudur.
Yani Batı ülkelerinde parasızlık veya aç kalırım korkusu değildir.
ergenlik olmasaydı ne güzle olurdu
Yalnızlık,maddi imkansızlıklar ve en önemlisi de sonucunda gelen kocaman bi "boş" luk...gözünün önünde gün gün harcanıp giden zavallı bi hayat...
Sağlık sorunları bi kenara koyulursa,yeryüzündeki hiçbişi,bunlardan daha kötü olamaz..ve bunu tartışmaya açık bi konu olarak dahi görmüorum..
Yer imleri