9 sonuçtan 1 ile 9 arası

Konu: toparlanamıyorum..

  1. #1
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Oct 2011
    Mesajlar
    7

    Standart toparlanamıyorum..

    Merhaba,
    Burada paylaşımları gördüm ve üye oldum.Açıkçası hem cesaret aldım,hemde bir umut dogdu diyebilirim.
    Ben 24 yaşında boşanmış bir bayanım,yalnız yaşıyorum ve yalnız çalışıyorum.
    Çok sıkıntılı günler geçirdim ve geçirmeye devam ediyorum.Bir dönem psikolojik destek aldım fakat şu an devam edemiyorum.
    19 yaşında yalnız kalan bir kadının başına gelebilecek herşeyi yaşamışımdır belkide.Evliliğimde şiddet yüzünden bitti.Daha doğrusu başka şehre gidip,eşimi terk etmek zorunda kaldım.Ailemden de bir destek alamadım.
    Çevremdeki herkes gücümü,cesaretimi,kendi ayaklarım üzerinde durmamı takdir ediyor.
    Fakat ben çok yoruldum.Mesele de bu...Artık değil şehir değiştirmek,evimi ofisimi bir yerden bir yere taşıyamıyorum.Çalışmak hiç içimden gelmiyor,tüm azmimi kaybettim.İşkolik kadın gitti yerine darmadagın,sürekli sıkıntılı,alkolik olmaya aday,herşeyden umudunu yitirmiş bir kadın geldi.
    Toparlanmaya çalışsamda, sürekli 'zaten ölücem,hepimiz ölücez' düşüncesiyle herşeyden vazgeçiyorum.Sanki oturmuş ölmeyi bekliyorum.
    Hatta keşke bazı giderlerim olmasa,çalışmak zorunda olmasamda eve kapanıp hiç çıkmasam istiyorum.
    Uyku düzenim tamamen bozuldu,saatinde işime gidemiyor bu yüzden çok sıkıntılar çekiyorum.Üstelik ticaretle ilgileniyorum ve ben artık tamamen başarısızım!
    Giyimine özen gösteren,spor yapan,eglenmeyi seven insan yok oldu bir anda...Çok saldım kendimi,artık hiçbirşeyle baş edemiyorum.
    Bazen içip,geçmişi hatırlıyor ve evde çıglıklar atıyorum.
    Özetle bu kadar anlatabiliyorum..Hayata dönmeyi istesemde,nasılsa ölücem düşüncesi beni hep frenliyor.
    Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum..şu an buraya yazmak bile bir adım benim için.
    Çok kasvetli oldu ilk yazım ama buna ihtiyacım vardı.

    Sevgiler

  2. #2
    goffee
    Guest

    Standart

    Sadece biraz yorulmuşsun bunu görebilmen lazım.
    Biraz dinlenmeye ihtiyacın var bence yapabiliyorsan biraz ara ver.
    Yapamıyorsan şuan devam ettiğin gibi yavaş ağır devam et.
    Zaten bir süre sonra toparlanırsın.

  3. #3
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Oct 2011
    Mesajlar
    7

    Standart

    goffee duyarlılığın için teşekkür ederim,
    Yanıt almak beni sevindirdi.
    Dinlenmek gibi bir imkanım yok, dediğin gibi böyle rölantide devam ediyorum.
    Ve sanırım en büyük sorunum yalnızlık..ciddi bir erkek arkadaş asla istemiyorum bu dönemde.
    Bayan arkadaşlıklar edinmek için zamanında kurslara bile yazıldım ama olmuyor.Hayat tarzım gayet duragan,kimseye zararım yok,saygın yaşamaya çalışıyorum.Ama bişeyleri paylaşabileceğim insanlar çıkmıyor karşıma.Genellikle saçma kişilerle tanışıyorum.Kendimi bu yüzden de suçluyorum.
    Aslında hayat dolu biriyim,dostluk kurmakta bu derece başarısız olmakta üzüyor.
    Umarım dediğin gibi bir süre sonra toparlanırım ve hayata dönerim.
    Sağol

  4. #4
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    May 2011
    Mesajlar
    24

    Standart

    Fiziksel yanlızlığı severim aslında ama ruhsal yanlızlık gerçekten zordur. Ruhun hem yorgun hemde yanlız gibi görünüyo pinkk. Ama iyi bir haberim var. Hepsi geçecek

  5. #5
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Oct 2011
    Mesajlar
    7

    Standart

    İyi ki yazmışım..canciger çok teşekkür ederim , beni iyi özetledin.
    Hemde bu iyi habere ihtiyacım vardı..Evet yalnızlığı severim ama ruhen bunaltıyor işte,paylaşımda bulunamamak.Tutunacagın biri olsa daha farklı oluyor, işinde gücünde,hayatında..
    Sağol canciğer arkadaşım umarım geçer..

  6. #6
    Çıraklık Dönemi yorum - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Aug 2011
    Yer
    istanbul
    Mesajlar
    2.322

    Standart

    Merakımı maruz görü neden pinkk? nickin anlamı nedir?
    Bendeki izlenimiz hani ne kadar aşağılarda göstermeye çalışırsanız çalışın içinizde bir dinamiklik var. Sanki bi etki olsa tekrardan sıfırdan başlayacak kadar büyük bir umut mu demeli yada azim mi bilemedim. siz en azından hakkikaten yanlızsınız.Biz onu bile beceremiyoruz.Toplum içinde kalabalıklar içinde yanlızız. Herkes var. ama kimse yok.Aile kardeş arkadaş tüm bunlar okadar boş ki, yani bende ki ifadesi okadar boş. Hiç bir işe yaramıyorlar.İnsan kendini yanlız hissederse ozaman bence en büyük yanlızlığı başlar kimsenin dolduramyacağı kadar büyüklükte yanlızlık...
    Umarım hayalinizdeki, doluluğa kavuşursunuz.: )
    Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?

  7. #7

    Standart

    Selam tatlım, bir ablan olarak şunu söyleyim çoookkkk gençsin. Öncebir tatil yap dinlen beynini boşalt
    inan hiç kimsenin hayatı mükemmel değil.Kitap oku, dini kitaplar oku Yüce Yaratanın sevgisini kalbinde
    hisset, ibadet yap inan çok huzur bulacaksın ve şükret öyle bir adamdan kurtulduğun için, 3 üç çocukla yıllar
    sonra ayrılsaydın ne olacaktı. Gözlerini kapa bir süre nefes almadan bekle inan aldığın her nefesin dünyalara
    bedel olduğunu göreceksin.Sana verilmiş bu mucizevi hayatını acılarla pişmanlıklarla geçirme.Ne demiş yüce
    Mevlana: "dün dünde kaldı cancağızım, artık yeni birşeyler yapmak lazım" iyi bak kendine sevgiyle kal.

  8. #8
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Sep 2011
    Mesajlar
    167

    Standart

    Dostum senden yapmanı istediğim sadece yaslanmak ve bana odanda hangi sesleri duyduğunu söylemem dinlen ve ve çok sessiz ol ve bana yaz...

  9. #9
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Oct 2011
    Mesajlar
    7

    Standart

    golkal neredeyse bir yıl sonra cevaplıyorum,özür dilerim..(bilmem okur musun?)
    konuyu açtıgımda 24 yaşındaydım..yalnız kaldıgımda 19..
    şimdi 25 yaşındayım.
    yine yalnızım,yine zaman zaman içiyorum.bazen hayata sarılıp mücadele etsemde şu an oldugu gibi yine salıyorum.
    arkama yaslanıp dediğini yaptım..
    sesler bana şunları söylüyor;
    -daima yalnız kalacaksın..çünkü sen sorunlusun.
    -bir ailen olmadıgı için, sana herkes istediği zararı verebilecek..susacaksın
    -bir daha akdenize hiç gidemeyecek,toroslara haykıramayacaksın.
    -rakı masanda ağlayıp ağlayıp sabaha karşı zıbaracaksın...
    -bunları hiçbir ilaç,hiçbir tedavi çözemez.sen yalnızsın ve aşağılık.
    -sadece katı bir yürek ve bu yalnızlıkla yaşlanıp gideceksin.

    işte bu gibi şeyler söylüyorlar.. zaman zaman toparlansamda ben böyleyim işte.
    güzel şeyler görmek istiyorum..gülen yüzler,günaydınlar duymak istiyorum,sabahları yeni demlenmiş çay kokusuyla uyanmak ve onu paylaşmak..akşam yemeklerinde zırlayarak karnımı doyurmak değil..

    çok zor..

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •