psikolojik sorunlar

[suskun_peri]

Ben 14 yaşındayım ve sosyal fobim artıyor bunu anlayabiliyorum dışarı çıktığımda insanlar beni boğuyor nefes alamıyorum ve dikkat çekmekte istemiyorum kuzenlerimle neredeyse hiç görüşmüyorum hep evde oturuyorum markete bile gitmiyorum bazı komşularımız bile beni tanımıyor toplum içinde konuşamıyorum insan içine çıktığımda sıcaklık basıyor titriyorum geçen gün arkadaşım sorunlarımı anneme anlattım ve daha rahatım dediğinde şaşırdım çünkü ben hayatım boyunca annemle sorunlarım hakkında hiç konuşmamıştım hatta kimseyle konuşmadım hep kendimle konuştum.Kendimle dertleştim.Sorunum keşke sadece sosyal fobi olsa sürekli panik içindeyim her yeri defalarca kontrol ediyorum yapmam gereken bir şey var mı diye yaşadığım sorunları internetten araştırdım ve sonucunda
sosyal fobi(bunu zaten biliyordum)
panik atak
paranoya
obsesif kompulsif
depresyon
Uykusuzluk
Uyum Bozuklukları
Şizofreni
Pasif-Agresif Kişilik Bozukluğu
ve izlediğim bir film veya dizi gördüğüm bir olay veya haber okuduğum kitap dinlediğim müzik bunların hepsine kafa yoruyorum inanılmaz hayaller kuruyor ve gerçek hayata dönmekten zorlanıyorum
bunların hiç birini abartmıyorum en küçük detayına dahi indim bütün belirtilerim bu hastalıkları gösteriyor psikologa gitmek istemiyorum diğer kişilerle iletişim kurmakta güçlük çekiyorum lütfen bana yardım edin

[biricik]

merhaba daha yaşın küçük bende panik var ben çıkmak istemiyorum yapmak istemiyorumu bir kere sil kafan

herşey sende başlar ilk önce kendine güven sen varsın kendini ezik görme bir sirkelen ve ben ne yapıyorum de

çık dışarı dolaş gez dolaş giyin hayatında tadını çıkar

hiçbirşey yapamıyorsun kendin için aç sonses müziği al taragı eline geç aynanın karşına şarkıya eşlik edip deli gibi dans et taki boşluğun ağırana kadar enerjini at

ben hergün sabah aynada kendime bakarım ve ben var ya ben süperim iyiki gelmişim bu dünyaya deyip kendime göz kırpıp öpücük veririm

kendini sev hayatı sev insanları sev

çünkü bu hayatta insan insana muhtaçdır her zaman

sevgilerle...

[biricik]

Yasamak istiyorum! Ya Sen?
Günesin o ilk dogus anina en son ne zaman tanik oldun? Taptaze isiklarinin tüm vücuduna yayilmasini ne zaman izledin kendinde? Bir sonbahar sabahi o ilikligi ne zaman hissettin yüreginde? Bizler aslinda bize her günün bir lütuf oldugunu anlamayacak kadar duyarsiz bir sekilde gecip gidiyoruz bu hayattan. Hanginiz sabah gözünü actiginda sunu dünyaya tekrarliyor: "Bugün özel bir gün cünkü ben bugün de yasiyorum. Gözlerim acik, ilk nefesimi bilincli bir sekilde cektim icime. Bu bir ayricalik! Bugün özel bir gün, evet, bugün bana bir gün daha yasama sansi verildi..." insan yasaminda ne sorunlar var ama biz o kazagi alamadik diye bütün günü o güzelim ruhumuza ve bedenimize azap cektirmekle geciriyoruz veya sevgilimiz sevgimizin yüceligini anlamadi diye kahroluyoruz veya sular kesildi diye, hava sogudu diye bütün gün kendimize ve sevdiklerimize surat asiyoruz. Bir de söyle düsünelim: Siz basli basina bir yasamsiniz ve hayatta telafi edilemeyecek tek sey ölümdür. Sular elbette gelecektir. Soguk hava icin biraz daha siki giyinebiliriz. Sevgiliniz sizi anlamiyorsa aslinda sevdaniza layik olmadigini pekala algilayabilirsin... Peki, bu hayata ne zaman gülümseyeceksin? Ne zaman kendin icin bir seyler yapacaksin? En sevdigin cicegi neden hala baskalarindan bekliyorsun? Bugün kendine niye o cicegi almiyorsun? Neden miskinliginden bir sabah ödün verip de doganin uyanisina kendini sahit etmiyorsun? Unutma ki bu hayati güzellestirecek olan da, cekilmez hale getirecek olan da sensin. Sakin baskalarini suclama... Haydi artik her sabah yüregine kocaman gülümsemelerle dolu bir nefes cek ve bütün gün verdigin her nefesin icine bu gülümsemelerden katarak etrafindaki tüm canli varliklari varligindan haberdar et. Hayata öylesine gelme ve de öylesine gitme. Unutma ki bir agacin gövdesine sarildiginda onun kalp atislarini duyabilecek kadar duyarli yasamak senin elinde. Her ne olursa olsun, tani veya tanima ama günaydinini ve gülümsemeni hicbir canlidan eksik etme. Unutma sen bu dünyada basli basina bir yasamsin ve bu yüzden bile varligin cok özel.

[balık]

Ben 14 yaşındayım ve sosyal fobim artıyor bunu anlayabiliyorum dışarı çıktığımda insanlar beni boğuyor nefes alamıyorum ve dikkat çekmekte istemiyorum kuzenlerimle neredeyse hiç görüşmüyorum hep evde oturuyorum markete bile gitmiyorum bazı komşularımız bile beni tanımıyor toplum içinde konuşamıyorum insan içine çıktığımda sıcaklık basıyor titriyorum geçen gün arkadaşım sorunlarımı anneme anlattım ve daha rahatım dediğinde şaşırdım çünkü ben hayatım boyunca annemle sorunlarım hakkında hiç konuşmamıştım hatta kimseyle konuşmadım hep kendimle konuştum.Kendimle dertleştim.Sorunum keşke sadece sosyal fobi olsa sürekli panik içindeyim her yeri defalarca kontrol ediyorum yapmam gereken bir şey var mı diye yaşadığım sorunları internetten araştırdım ve sonucunda
sosyal fobi(bunu zaten biliyordum)
panik atak
paranoya
obsesif kompulsif
depresyon
Uykusuzluk
Uyum Bozuklukları
Şizofreni
Pasif-Agresif Kişilik Bozukluğu
ve izlediğim bir film veya dizi gördüğüm bir olay veya haber okuduğum kitap dinlediğim müzik bunların hepsine kafa yoruyorum inanılmaz hayaller kuruyor ve gerçek hayata dönmekten zorlanıyorum
bunların hiç birini abartmıyorum en küçük detayına dahi indim bütün belirtilerim bu hastalıkları gösteriyor psikologa gitmek istemiyorum diğer kişilerle iletişim kurmakta güçlük çekiyorum lütfen bana yardım edin

Doktora neden gitmek istemiyorsun, sana mutlaka faydası olucaktır.

[goffee]

Hepsini anladımda doktora neden gitmek istemiyorsun onu anlamadım?

[suskun_peri]

çünkü ailemin bunu öğrenmesini istemiyorum ablam ve kardeşim tam bir baş belası benimle dalga geçeceklerdir

[suskun_peri]

merhaba daha yaşın küçük bende panik var ben çıkmak istemiyorum yapmak istemiyorumu bir kere sil kafan

herşey sende başlar ilk önce kendine güven sen varsın kendini ezik görme bir sirkelen ve ben ne yapıyorum de

çık dışarı dolaş gez dolaş giyin hayatında tadını çıkar

hiçbirşey yapamıyorsun kendin için aç sonses müziği al taragı eline geç aynanın karşına şarkıya eşlik edip deli gibi dans et taki boşluğun ağırana kadar enerjini at

ben hergün sabah aynada kendime bakarım ve ben var ya ben süperim iyiki gelmişim bu dünyaya deyip kendime göz kırpıp öpücük veririm

kendini sev hayatı sev insanları sev

çünkü bu hayatta insan insana muhtaçdır her zaman

sevgilerle...

tekkürler biricik dediğini yapmaya çalışacam

[bekirecr]

Ben 14 yaşındayım ve sosyal fobim artıyor bunu anlayabiliyorum dışarı çıktığımda insanlar beni boğuyor nefes alamıyorum ve dikkat çekmekte istemiyorum kuzenlerimle neredeyse hiç görüşmüyorum hep evde oturuyorum markete bile gitmiyorum bazı komşularımız bile beni tanımıyor toplum içinde konuşamıyorum insan içine çıktığımda sıcaklık basıyor titriyorum geçen gün arkadaşım sorunlarımı anneme anlattım ve daha rahatım dediğinde şaşırdım çünkü ben hayatım boyunca annemle sorunlarım hakkında hiç konuşmamıştım hatta kimseyle konuşmadım hep kendimle konuştum.Kendimle dertleştim.Sorunum keşke sadece sosyal fobi olsa sürekli panik içindeyim her yeri defalarca kontrol ediyorum yapmam gereken bir şey var mı diye yaşadığım sorunları internetten araştırdım ve sonucunda
sosyal fobi(bunu zaten biliyordum)
panik atak
paranoya
obsesif kompulsif
depresyon
Uykusuzluk
Uyum Bozuklukları
Şizofreni
Pasif-Agresif Kişilik Bozukluğu
ve izlediğim bir film veya dizi gördüğüm bir olay veya haber okuduğum kitap dinlediğim müzik bunların hepsine kafa yoruyorum inanılmaz hayaller kuruyor ve gerçek hayata dönmekten zorlanıyorum
bunların hiç birini abartmıyorum en küçük detayına dahi indim bütün belirtilerim bu hastalıkları gösteriyor psikologa gitmek istemiyorum diğer kişilerle iletişim kurmakta güçlük çekiyorum lütfen bana yardım edin

mrb.dışarı çıkamamak ortak sorunumuz sen le.diğer kişilerle iletişim kuramaman gerçekten zor bir konu.okuduğun her kitaba ,habere ,müziğe kafa yorman senin beynini yorar ve hayal kurma durumu oluşur.pek çok hastalık adını yazmışsın,intenetten araştırdığın da bunların hepsi sen de olamaz.doktor bir tanı koyar.sen annen e açıl,seni bir doktora götürsün.çünki şikayetlerin fazla.sağlıklı günler dileğim le.

[suskun_peri]

dışarı çıkmaktan çekiniyorum
sürekli öleceğimi veya bişey olacağını düşünüyorum
kimseye güvenemiyorum
sürekli bir şeyi dert ediyorum
her zaman canım sıkılıyor
geceleri uyuyamıyorum
kardeşimle arkadaşlarımla anlaşamıyorum
rüyada gördüğüm veya hayal kurduğum bazı olayları yaşamış gibi hissediyorum
bana söylenen sözleri yenilmeyi kaldıramıyorum
sürekli bir yerleri kırıp döküyorum
sence bunlar tek bir tanı için fazla değil mi?¿?

anneme açılmak konusunda ise annemle sadece yemeklerde görüşüyoruz annem bir ev hanımı aynı zamanda bahçıvan ve gezmeyi de çok seviyor annemle görüşmek için uygun zamanı 1 yıldır arıyorum

[balık]

çünkü ailemin bunu öğrenmesini istemiyorum ablam ve kardeşim tam bir baş belası benimle dalga geçeceklerdir

Onlara söylemeden git öyleyse? Baban peki, o destek çıkmaz mı sana.