AlıntıBen de staja gittiğim dönemde staj sabahı kendimi çok kötü hissediyordum. Çok yetersiz, ezik ve melankolikBunun yaptığım stajla da ilgisi vardı. Sabah kötü hissetmenin nedeni o günün nasıl geçeceğinden korkmak olabilir mi?
sabah anksiyeteleri yeteeeeeer.......!!
yaklaşık 1 ay süren depresyonumdan sonra 10 güne yakın bir süredir cipram ve desyrel kullanmaya başladım........gün içinde bazen beni bu duruma sürekleyen olayı takıntı yapıp düşünmeye başlıyorum...bazen ise arkadaşlarla olup kısa aralıklarla da olsa normalleşmeye çalışıyorum............fakat günün yataktan kalkınca olan ilk saatleri....hakikaten çok feci ve sancılı geçiyo...40 gündür iyi gelir diye sabahları kaçıp kaçıp parklarda dolaşmaktan canım çıktı...acaba bu normal mi...?aynısı sizdede oluyor mu...?yoksa size bu sıkıntı günün başka bi zamanımı geliyo...??lütfen birileri izah edebilirmi?????
Ben de staja gittiğim dönemde staj sabahı kendimi çok kötü hissediyordum. Çok yetersiz, ezik ve melankolik
Hayatı emen karanlık.
"fakat günün yataktan kalkınca olan ilk saatleri....hakikaten çok feci ve sancılı geçiyo..." bu durumdan biraz daha detaylı bahseder misin fiziksel mi daha çok duygusal mı? genelde akla geldiği zaman daha çok bunaltıyor.
HAYALPEREST
ilgilendiğiniz için çok çok teşekkür ederim öncelikle arkadaşlar...depresyondaki insanın yaşadığı olayları kafasından atamadığı ve en üzüntülü anlarını hatırladığı bi an olur ya...(yaşayanlar bilir)işte bu an ben yataktan kalkınca başlıyo...yani tarifi zor.... en umutsuz ve çaresiz hissetiğiniz anlar işte o ilk 1-2 saat...allahtan yaz aylarındayız da hani kendini dışarı atıp boş boşta olsa gezebiliyo insan.. galiba depresyonun en kötü anları bu saatler...ve tabiyki fiziksel bi acıdan bahsetmiyorum elma elma..duygusal bi acı...aklınıza getirmek istemediğiniz ne kadar şey varsa sizi depresyona sokan olayla ilgili sabah uyanınca hepsi tekrar aklınıza geliyo...ama bi olumlu tarafını söyliyim sana akşamüstü ve sonrası daha iyi ve hissiz oluyosun...tabi bikaç eş dosta falan takılmak şartıyla...galiba yalnızlık bu durumun en büyük düşmanı..sabah belkide o yüzden savunmasız yakalanıyosun...
sevgili balık senin sorunun cevabına gelince...hayır günün nasıl geçeceğinden korkma hissi değil...o depresyonla değil güven sorunuyla ilgili daha değişik bi his sanırım...benim bahsettiğim sıkıntı gelecek ile ilgili değilde daha ziyade geçmişle ilgili...işte böyle arkadaşlar...
bendede aynısı oluyor.sabah kalkınca türlü düşünceler o ne olacak bu ne olacak...vucudumda gerginlik ve titremeler oluyor..artık bende bıktım bu halimden
Ağrıyan yerlerine sıcak havlu masajı yap geçer...
subken sabah yürüyüşlerini öneririm...
Benzer durum bende de
var. Sabah uyanınca radyo açıp zihnimi müziğe veriyorum. Sorun düşünmemeye çalışıyorum. İşe yarıyor baya.
evet...müzikte iyi bi kaçış yolu oluyo sabahları...ama çalışmak zorunda olanlara allah kolaylık versin...
bu durum sadece depresyonda olanlarda mı görülüyor? bende sosyal fobi var tedavi görüyorum. zaman zaman canımı çok sıkan şeyler yaşıyorum, anksiyete var....sabah kalkınca ben de sanki bütün sorunlar dağ gibi büyümüş gibi hissediyorum, hatta bazen çarpıntı ve ter basması oluyor. birkaç saat sonra geçiyor. antidepresan kullanıyorum 1 yılı geçti, son zamanlarda travmatik olaylar yaşadım. korkuyorum acaba depresyona mı girdim diye ya. bir de sabah uyanmakta zorluk çekiyorum, yataktan kalkasım da gelmiyor....offf çok can sıkıcı bir durum
Yetkileriniz
Yer imleri