Printable View
Eskiden insanların sıkıntılarını okurdum.
Şimdi;
hiç çekemiyorum.
"Mutsuz olmak bir marifet değildir. Çektiğin acıları gözler önüne sermemek, büyük kişisel mutlulukların peşinden koşmak ayıbından vazgeçip, küçük mutluluklara sığınmak, onlarla yetinmektir asıl marifet." (kitap alıntısı)
"Doğa herkese, özellikle acı çekenlere mutluluk sunmaya hazırdır her zaman. Yeter ki, benliğimizin kafesinden, o kapkaranlık kafesten çıkabilelim. Derin bir nefes alıp çevremize şöyle bir bakabilelim."
Bu forumu ta 2006'dan beri bildiğime, takip ettiğe kim inanır? Aralarda uzun süreli aralar verdim tabi.
Şu anda baktığınız zaman ölü bir forum gibi görünse de aslında hiç öyle değil, ziyaretçisi, okuyanları ne kadar da çok..
İnsan ne kadar zeki olduğunu kendi kendine bilemeyeceğini bilecek kadar zeki olduğumu düşünüyorum.
Ne var:)