16 yaşındayım yalnızım mutsuzum ölüden farkım yok..

[cankaya05]

Dssjsjjdjdjdkdkww

[sevdadandır]

önce lütfen bir sakin ol ve yalnız olamdığını hisset. seni dinleyen birileri olacaktır en azından biz dinleriz ve anlamaya çalışırz. boşanma işi seni bayağı etkilemş ama bu çok normal etkilememsi anormal olurdu zaten . yaşının vermiş olduğu ruh haliyle duygularını dorukta yaşıyorsun belki de güçlü olmak ve mantıklı muhakeme yapacak durumda değilsin içinde bulunduğun duygusallıktan dolayı. ben insan ne yaşarsa yaşasın eğer çekilmesi gereken bir acı varsa çekilmesi taraftarıyım çünkü duyguları bastırma nkar etme yadsıma daha kötü sonuçlara yol açabilir. boşanma konusunda bunu yaşayan 3 yaşındaki kuzenim 6 yaşında her şeyi kabuulnmek zorunda kalmıştı. ve hayata hepimizden çok önde gitmişti olgunlukta. hayat insanlara aynı şartları dunmuyor evet herkese gülden yollar sermiyor ama şu da önemli hangi yollardan gideceğimize biz karar veririz. senin burdaki duruşun çok önemi. canının yanacak üzüleceksin ama bil ki bunalrın hepsi geçecek . azalacak. karşına belki bir umut besleyeceğin alanlar çıkacak ki mutlaa tutnacağın bişeyleri olacaktır. öncelikle yalnız olamdığını bil ve canını çok fazla sıkmamaya çalış

[cuuci]

merhaba cankaya05 annenle baban arasında secim mi zorluyo seni her ne olursa olsun biri annen biri baban onlar ayrılsalar bile bu böyle değişmiyecek şeçim yapmak zor ama annenle kalsan yine babanla görüşürsün ya da tam tersi yürümüyorsa böyle bir karar almışlar tabi arada sen varsın senin için zor umarım alışırsn bu duruma çalışmıyorum okumuyorum arkadaşım yok demişşin isana bir şey diyim mi bunları nasihat gibi algılama insan kendi kendini dinleyince daha da kötü olur kendine ilgilenecek bir şey bulmalısın bence hayattaki amacın ne ilerisi için yok deme olmalı olmalı ki bu yaşantıma son verebilirim gibi laflar olmasın hayatında kendini biraz önemse bu hayata gelmişşen devam ettirceksin yaşamı insan ölmek isterse ölememiyor yasmak istese de yasayamıyor dedigim gibi kendine hedefler koy ya da ilgilenebilecegin bir şeyler inan bana boş olmak insanı daha da sıkıyor

[Edebiyat26]

Merhabalar.

16 yaşındayım ama pisklojimin yaşımın 2 katı olduğuna inanıyorum. Çalışmıyorum okumuyorum gezmiyorum arkadaşım yok , kız arkadaşım yok çevrem yok ailemle aram bozuk. yalnızlıktan ölüyorum. anne baba ayrı kağıt üzerinde evliler hala. 2 sinden de kopmak istemiyorum babam maraşta polis annem istanbulda ev hanımı şuan annemin yanındayım mahkemede velayet alınırken nasıl seçim yapıcağım bilemiyorum piskolojim çok bozuk. çıkıp bidaha gelmemek istiyorum otobüse binip birdaha arkama bakmamak istiyorum. yalnız sessiz kalmak istiyorum. birinin gelip bana öğüt vermesini istemiyorum. hatta birinin gelip benle konuşmasını bile istemiyorum. bi ara bilgisayar oyunlarıyla dağıtıyordum kafamı şimdi o da işlemiyor. kafam çok karışık inanın çok karışık..

hatta yemin ediyorum çok uzun sürmez yaşantımada son vere bilirim. çünkü bu yolun sonu hayır değil.
yemin ediyorum okadar yalnızım okadar batmışım ki.. hatta istanbuldaysanız adres verin telefon verin arayayım otobüsle geleyim derdimi anlatayım çatlıyorum yemin ediyorum ben öldürmezsem kendimi sıkıntıdan ölürüm. en kısa zamanda birine anlatmam gerek bunları.

Kimse sana ögüt vermiycek burda herkes yasadiklarindan yaziyor, kimsenin ögüt verecek halide yok zaten.Yasin 16 kendi kararlarini kendin verebilirsin anne ve baban ayri olmasi seni etkilememeli onlar o sekilde karar vermisler demek yürümemis evlilikleri.Ic alemine bak nerde rahat ediceksen orda kal ,diger tarafi arada bi ziyaret edersin.

Mesguliyet bulman sart ,okul yarim kaldiysa devam ettirmeye bak,yoksa calis ,ama mutlaka bir mesguliyet bul birseyler yap.

Kendini kapanda gibi hissediyorsun ama gecicek inan gecicek ,herkeste geciyor, sendede gecicek, karar verme yetkini eline al bak islerin nasil yoluna giricek.

Biryerlere kacsan ne olucak orasi cokmu iyi ,kimler nerelere kacmis birseyler degismismi sanki ,bulundugun yer neresi ise orda rahat olmaya calis.

Velayet meselesi seni psikolojik olarak bozabilir,ne anneni ne babani incitmek istemessin yapacagin secimle, ama yapmak zorunda olduklarini erteleyemezsin.Secim yapman gerekecek ,kendini nerde rahat hissediyorsan ordan yana secimini kullan.

[cankaya05]

Jjsksıososolsks

[montevo]

yorumlarınız içimi rahatlatıyor sanki birileri halimden anlıyormuşcasına his veriyor beni mutlu ediyor. derdimi açmak içimi rahatlatıyor sizlere çok teşekkür ediyorum neler yapmalıyım nasıl kafamı dağıtmalıyım bana öneriniz varmı. ? arkadaş edinemem hepsi geldiğim yerde kaldı hepsi benim canım dahada arkadaşım olamaz. kız arkadaş bakımından kendime güvenemiyorum ve açılamıyorum nekadar kendini yalnız hıssetme deseniz bile yalnız hissediyorum yinede.. yardımcı olun bana lütfen. çok teşekkür ederim her birinize.


amasyada mısın?

[cankaya05]

dün amasyadaydım

[montevo]

dün amasyadaydım

ben gelene kadar istanbula geçersin galiba.

[Edebiyat26]

yorumlarınız içimi rahatlatıyor sanki birileri halimden anlıyormuşcasına his veriyor beni mutlu ediyor. derdimi açmak içimi rahatlatıyor sizlere çok teşekkür ediyorum neler yapmalıyım nasıl kafamı dağıtmalıyım bana öneriniz varmı. ? arkadaş edinemem hepsi geldiğim yerde kaldı hepsi benim canım dahada arkadaşım olamaz. kız arkadaş bakımından kendime güvenemiyorum ve açılamıyorum nekadar kendini yalnız hıssetme deseniz bile yalnız hissediyorum yinede.. yardımcı olun bana lütfen. çok teşekkür ederim her birinize.

Tabiiki seni anliycaz cünkü insanlarin sorunlari hemen hemen aynidir ,senin gectigin yollardan binlerce insan geciyor ,ama su an senin gectigin yolu sen geciyorsun senden baska kimse degil .Bu yolu gecerken ayni seyleri yasamis insanlardan akil almak tecrübe edinmek kadar akilli is olmasa gerek .

Her birimiz zamaninda birilerinden ,hatta hic tanimadigimiz insanlardan akil almisizdir.Bazen yabanci birinden yardim almak en yakinindan almaktan cok daha kolay oluyor.

Eger eski arkadasliklarin geride kaldi ise yeni arkadaslar edinirsin ,ortak özelliklere sahip arkadas bulmak zor degildir ,kendine biraz güven hepimiz insaniz.

[cankaya05]

Yyyyyyysuyshshshhshs

[Roberto]

Çok üzüldüm gerçekten, benim de kardeşim intihar etmişti. Hiç hayallerinden, sıkıntılarından bahsetmezdi. Ama bütün duygu ve düşüncelerini bir romanın sayfalarının kenarına not etmiş. Bulduğumda ben de şoke olmuştum, günlerce kendimi suçladım bir abi olarak görevimi yerine getiremedim diye. Sizi çok iyi anlıyorum.

[dreamer8]

Tam dört sene önceki bir feryat. Çankaya05 şu an yaşamıyordur muhtemelen. Keşke senle konuşma şansımız olsaydı.