cmrts
02-08-2013, 01:48 PM
Öncelikle merhabalar,
İlk olarak ; Bu sene üniversite tercihimi yaptım tercihim tamamen hayatımı değiştirecek bir şey yani bu sene bu okula başlarsam geri dönmem çok zor geri dönebilirim ama bu hem benim için hemde ailem için maddi-manevi çok büyük sorunlara yol açabiliyor. Ve şuan içimde bir kararsızlık hissi oluştu bütün sene o okulu düşünüp hayaller kuran ben bir anda istemiyormuş gibi hissediyorum. Ya yapamazsam dersler ağır gelirse aileme ne diyeceğim bırakıp geri döndüğümde tekrardan sınava hazırlanmak zorunda kalacağım üstüne maddi masraflar yaşım gereği normalde şimdiye kadar bir işte çalışmış olmam gerekirdi ama ailem beni hiç zorlamadı o konuda bununda biraz etkisi var hissettiklerimde. Sizce ne yapmam gerekiyor bu düşüncelerle okula başlamak biraz zor benim için inanın bu okulu okuyacağım dediğimde herkes iyi düşün dedi bana çünkü geriye dönüş çok zor. Kafamda bu düşüncelerle gitmek istemiyorum o okula tamamen rahat bir şekilde kendimi huzurlu ve mutlu hissederek gitmem gerekiyor.
İkinci olarak ; Çok yakın ve samimi olduğum bir kız arkadaşım var benim bütün dertlerimi dinler sorunlarımı beraber çözeriz vs. Zamanla dahada samimi olduk. Kendisi gerçekten çok iyi biri yani onunla tanışan herkes onu asla ama asla kaybetmek istemez. Böyle biri var mı demeyin inanın bende onu tanıyana kadar yok sanardım ama gerçekten varmış. Neyse efendim ben son bir kaç aydır neredeyse bütün kararlarımı bu arkadaşımla tartışarak sorarak aldım gibi birşey. Aramızda ne kavga oldu nede başka birşey. İşin saçma yanı benim bir huyum var daha öncede yazmıştım forumda insanlara bağlanıyorum bir anda beynimin bir köşesine yerleşiyorlar onları kaybetme korkusu oluşuyor gibi birşey. Ben dediğim okula kafam rahat gitmek için bu arkadaşıma onu sevdiğimi, onunla birlikte olmak istediğimi vs. söyledim. Cevabın büyük ihtimalle ne olacağını az çok tahmin ediyordum. Ama işte ya oda öyleyse düşüncesi var ya en küçük bir ihtimali bile değerlendirme isteği ona güvenerek yaptım bir şey. Cevap şu ne o beni dost olarak kaybetmek istiyor nede ben onu dost olarak kaybetmek istiyorum. Ama ikimiz arasında böyle birşey olmamalı. Bunu hissetmiştim ve böyle olmamasını isterdim, biraz konuşmayalım sen okul işlerini hallet kafanı rahatlat daha sonra kendiliğinden çözülür diyerekten biraz mesafe koyduk. İnanın bu tepkiyi vermesi bile beni mutlu etti. Çünkü bazı insanlar direk küfür ederek sanki onlara karşı bir şey hissedemezmişiz gibi davranıyorlar.
Şimdi dediğim gibi bu aralar hem en yakın dostumdan uzağım hemde bu okul kafamı kurcalıyor. Şimdi benim ne yapmam gerek ? Belki yaptığım şeyle en iyi dostluğumu sarstım biraz. Ama en azından o konuda kafamı rahatlattım yani o okula gittiğimde bu arkadaşımla iletişimimi kesmeyecektim ama onu her gördüğümde aklıma yine bu tarz düşünceler gelecekti en azından onları yok ettim. Ve okul büyük bir tercih çoğu insanın direk tecih etmeyeceği bir hayat.
Ve ufacık bir soru. Şimdi bu arkadaşımla dediğim gibi bütün sorunlarımı ilişkilerimi vs konuşmuşumdur. Yani beni çok iyi olmasa da çoğu insandan daha iyi tanır. Bundan sonraki ilişkilerimde bu arkadaşıma bahsetmem doğru olur mu ? yani anlattığım her şeyden kendisine bir parça ayırıp kafasında zamanında şöyleydi böyleydi düşüncesi oluşur mu ?
İlk olarak ; Bu sene üniversite tercihimi yaptım tercihim tamamen hayatımı değiştirecek bir şey yani bu sene bu okula başlarsam geri dönmem çok zor geri dönebilirim ama bu hem benim için hemde ailem için maddi-manevi çok büyük sorunlara yol açabiliyor. Ve şuan içimde bir kararsızlık hissi oluştu bütün sene o okulu düşünüp hayaller kuran ben bir anda istemiyormuş gibi hissediyorum. Ya yapamazsam dersler ağır gelirse aileme ne diyeceğim bırakıp geri döndüğümde tekrardan sınava hazırlanmak zorunda kalacağım üstüne maddi masraflar yaşım gereği normalde şimdiye kadar bir işte çalışmış olmam gerekirdi ama ailem beni hiç zorlamadı o konuda bununda biraz etkisi var hissettiklerimde. Sizce ne yapmam gerekiyor bu düşüncelerle okula başlamak biraz zor benim için inanın bu okulu okuyacağım dediğimde herkes iyi düşün dedi bana çünkü geriye dönüş çok zor. Kafamda bu düşüncelerle gitmek istemiyorum o okula tamamen rahat bir şekilde kendimi huzurlu ve mutlu hissederek gitmem gerekiyor.
İkinci olarak ; Çok yakın ve samimi olduğum bir kız arkadaşım var benim bütün dertlerimi dinler sorunlarımı beraber çözeriz vs. Zamanla dahada samimi olduk. Kendisi gerçekten çok iyi biri yani onunla tanışan herkes onu asla ama asla kaybetmek istemez. Böyle biri var mı demeyin inanın bende onu tanıyana kadar yok sanardım ama gerçekten varmış. Neyse efendim ben son bir kaç aydır neredeyse bütün kararlarımı bu arkadaşımla tartışarak sorarak aldım gibi birşey. Aramızda ne kavga oldu nede başka birşey. İşin saçma yanı benim bir huyum var daha öncede yazmıştım forumda insanlara bağlanıyorum bir anda beynimin bir köşesine yerleşiyorlar onları kaybetme korkusu oluşuyor gibi birşey. Ben dediğim okula kafam rahat gitmek için bu arkadaşıma onu sevdiğimi, onunla birlikte olmak istediğimi vs. söyledim. Cevabın büyük ihtimalle ne olacağını az çok tahmin ediyordum. Ama işte ya oda öyleyse düşüncesi var ya en küçük bir ihtimali bile değerlendirme isteği ona güvenerek yaptım bir şey. Cevap şu ne o beni dost olarak kaybetmek istiyor nede ben onu dost olarak kaybetmek istiyorum. Ama ikimiz arasında böyle birşey olmamalı. Bunu hissetmiştim ve böyle olmamasını isterdim, biraz konuşmayalım sen okul işlerini hallet kafanı rahatlat daha sonra kendiliğinden çözülür diyerekten biraz mesafe koyduk. İnanın bu tepkiyi vermesi bile beni mutlu etti. Çünkü bazı insanlar direk küfür ederek sanki onlara karşı bir şey hissedemezmişiz gibi davranıyorlar.
Şimdi dediğim gibi bu aralar hem en yakın dostumdan uzağım hemde bu okul kafamı kurcalıyor. Şimdi benim ne yapmam gerek ? Belki yaptığım şeyle en iyi dostluğumu sarstım biraz. Ama en azından o konuda kafamı rahatlattım yani o okula gittiğimde bu arkadaşımla iletişimimi kesmeyecektim ama onu her gördüğümde aklıma yine bu tarz düşünceler gelecekti en azından onları yok ettim. Ve okul büyük bir tercih çoğu insanın direk tecih etmeyeceği bir hayat.
Ve ufacık bir soru. Şimdi bu arkadaşımla dediğim gibi bütün sorunlarımı ilişkilerimi vs konuşmuşumdur. Yani beni çok iyi olmasa da çoğu insandan daha iyi tanır. Bundan sonraki ilişkilerimde bu arkadaşıma bahsetmem doğru olur mu ? yani anlattığım her şeyden kendisine bir parça ayırıp kafasında zamanında şöyleydi böyleydi düşüncesi oluşur mu ?